Ομιλία κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον Κρατικό Προυπολογισμό του 2016.

Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του 2015, ήταν ιδιαίτερα δύσκολα για τη χώρα μας. Οι επιπτώσεις της χρηματοοικονομικής κρίσης ήταν αισθητές σε ολόκληρο το φάσμα της οικονομίας. Οι βασικοί πνεύμονες της οικονομικής δραστηριότητας, δοκιμάστηκαν σκληρά από τη κρίση. Η ανεργία ακολούθησε μια πορεία ανεξέλεγκτης ανόδου και η χώρα βρέθηκε εκτός αγορών.

Σήμερα η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως έχει υπερκαλύψει τους στόχους που σχετίζονται με τα δημόσια οικονομικά.
Παινεύεται ακόμη πως, η χώρα μας έχει πραγματοποιήσει καθοριστικά βήματα προς την κατεύθυνση ανάκαμψης της οικονομίας. Θεωρεί ότι οι παραγωγικοί τομείς λειτουργούν σε ένα περιβάλλον σταθερότητας. Δηλώνει πως αποκαταστάθηκε η επενδυτική εμπιστοσύνη και ότι ανακτήθηκε η χαμένη αξιοπιστία μας στις διεθνείς αγορές. Εφησυχάζει γιατί, όπως λέει, έχουν βελτιωθεί οι δείκτες της οικονομίας και οι οίκοι αξιολόγησης μας έχουν αναβαθμίσει.

Ναι, έγιναν βήματα προόδου.

Είναι αλήθεια, η κυπριακή οικονομία έχει αρχίσει εντός του 2015 να παρουσιάζει τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης.

Είναι επίσης αλήθεια πως, όλη αυτή την περίοδο, οι παραγωγικοί τομείς της οικονομίας επέδειξαν υπερβολική αντοχή και υπομονή και οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες, οι μικρές και οι μεγάλες επιχειρήσεις του τόπου μας συμπεριφέρθηκαν με αξιοσημείωτη σοβαρότητα και υπευθυνότητα.

Ποια είναι, όμως, η πραγματική κατάσταση της οικονομίας;

Παρόλο που η κυβέρνηση πανηγυρίζει πως τα δημόσια οικονομικά έχουν βελτιωθεί, εντούτοις είναι με μεγάλη ανησυχία που παρατηρούμε πως η οικονομία μας παραμένει σε ύφεση, οι προοπτικές ανάπτυξης περιορισμένες και η ανεργία συνεχίζει να βρίσκεται σε ανησυχητικά ψηλά επίπεδα.

Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα ζουν καθημερινά με το φόβο της ανεργίας. Οι αυτόεργοδοτούμενοι ανήμποροι παρακολουθούν τις επιχειρήσεις τους να καταστρέφονται και τα όνειρα τους να γκρεμίζονται κάτω από το βάρος των δανείων και των ψηλών ακόμη επιτοκίων. Πολλές οικογένειες ανησυχούν κατά πόσο θα μπορέσουν να διαφυλάξουν τα σπίτια τους. Αρκετοί συμπολίτες μας στέκονται ακόμη ουρές στα κοινοτικά παντοπωλεία.

Το πολυτιμότερο και παραγωγικότερο κομμάτι της κοινωνίας μας, οι νέοι μας, ως άριστα εξειδικευμένο και καταρτισμένο προσωπικό προσφέρει τις υπηρεσίες του και διαπρέπει σε άλλες χώρες, αφού η πατρίδα μας αδυνατεί να το αξιοποιήσει.
Οι πολυδιαφημιζόμενες προσπάθειες προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και διοχέτευσης τους σε αναπτυξιακά έργα δεν έχουν αποδώσει.
Σημαντικές μεταρρυθμίσεις, που θα συμβάλουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της αποδοτικότητας της κυπριακής οικονομίας, καθυστερούν να προωθηθούν.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ανησυχούμε γιατί δεν αντιμετωπίσαμε ακόμη σημαντικά προβλήματα, όπως τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, τον μεγάλο αριθμό μη εξυπηρετούμενων δανείων και την προώθηση και εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, όπως την μεταρρύθμιση της Δημόσιας Υπηρεσίας, μεταρρύθμιση στον τομέα της Υγείας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Ημικρατικών Οργανισμών.

Σημειώνουμε πως από τους προϋπολογισμούς του 2016 απουσιάζει η αναπτυξιακή φιλοσοφία, απουσιάζουν ουσιαστικά μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας.

Η κυβέρνηση καλείται να αναπροσαρμόσει τους στόχους και τις προτεραιότητες της. Καλείται να εφαρμόσει μια σωστή αναπτυξιακή πολιτική, να προχωρήσει σε μέτρα όπως:

- προώθηση της ψηφιακής οικονομίας και ανάπτυξη ασφαλών δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών και υποδομών.
- παροχή κινήτρων για δημιουργία καινοτόμων επιχειρήσεων.
- περαιτέρω ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της κυπριακής ναυτιλίας
- ορθολογιστική ανάπτυξη και διαχείριση των κυβερνητικών κτηρίων και άλλων κρατικών περιουσιακών στοιχείων.
- απλούστευση και εξυγίανση των διαδικασιών προώθησης μεγάλων αναπτυξιακών έργων.
- διαμόρφωση πολιτικής συντονισμού, παρακολούθησης και ελέγχου των διαφόρων έργων και προγραμμάτων.
- διενέργεια πρωτοβάθμιου εσωτερικού, (τεχνικού και οικονομικού) ελέγχου και διασφάλιση των αρχών της χρηστής διοίκησης και των ορθών διαδικασιών στις δημόσιες συμβάσεις.
- σύσταση φορέα διαχείρισης μη εξυπηρετουμένων δανείων για βελτίωση της ρευστότητας των τραπεζών και διοχέτευση κεφαλαίων στην αγορά.
- θεσμοθέτηση αγοράς δανείων με έκπτωση.
- ουσιαστική στήριξη των πρωτογενών τομέων της οικονομίας (γεωργία- κτηνοτροφία). Εδώ θα βοηθούσε και η ψήφιση σε νόμο της πρότασης μας για σύσταση και λειτουργία Γεωργικού Αγροτικού Επιμελητηρίου.
- διαμόρφωση ολοκληρωμένης πολιτικής για οδική ασφάλεια.

Το ανθρώπινο μας δυναμικό που αποτελεί τον πιο ουσιαστικό πλουτοπαραγωγικό πόρο στο τόπο μας, επιβάλλεται να αξιοποιηθεί αλλά και προστατευθεί. Σε μια αναπτυγμένη ώριμη κοινωνία, η πλήρης απασχόληση πρέπει να είναι μόνιμος και σταθερός στόχος γιατί μέσα από την απασχόληση θα προσδοθεί αξιοπρέπεια στον κάθε πολίτη και ο καθένας θα αισθάνεται ότι είναι ένα χρήσιμο συστατικό μέρος της κοινωνίας.
Σ’ ένα κόσμο που αλλάζει με τρομακτική ταχύτητα και τα δεδομένα διαφοροποιούνται συνεχώς, οι οικονομικοί θεσμοί θα πρέπει να βρίσκονται συνεχώς υπό παρακολούθηση και επανεξέταση.

Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Βιώνουμε μια εποχή όπου τα αδιέξοδα ολοένα και πληθαίνουν.
Θεσμοί και αξίες φθίνουν και το περιβάλλον γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο και εχθρικό για τον άνθρωπο και ιδιαίτερα για τους νέους.
Ζούμε σε μέρες κατάπτωσης των πνευματικών και ηθικών αρχών.

Η πεποίθηση των πολιτών είναι πως όλοι οι πολιτειακοί αξιωματούχοι είναι εθισμένοι στις παρασκηνιακές και υπόγειες διαδρομές. Η εντύπωση που επικρατεί είναι πως αυτός ο τόπος έχει μετατραπεί σε μια χώρα της διαπλοκής και της διαφθοράς. Τα σκάνδαλα που καθημερινά κυριαρχούν στα δελτία ειδήσεων προκαλούν την οργή και την αγανάκτηση των πολιτών.

Οι διακηρύξεις για διαφάνεια, εξυγίανση και τιμωρία κάθε εμπλεκόμενου, αντιμετωπίζονται από τους πολίτες με ειρωνεία και απαξίωση, γιατί καθημερινά γίνονται μάρτυρες αδικιών και ατιμωρησίας, και πολλές φορές συγκάλυψης των μεγάλων ενόχων.
Οι πολίτες πλέον δεν αρκούνται σε βαρύγδουπες δηλώσεις, αλλά απαιτούν πράξεις, απαιτούν τη τιμωρία κάθε υπεύθυνου.

Η διαφθορά είναι από τα χαρακτηριστικά που είναι βαθιά τυπωμένα στην κουλτούρα μας, με αποτέλεσμα να μας μειώνει ηθικά, να διαλύει κάθε έννοια αξιοκρατίας, να τιμωρεί τους καλυτέρους χαρακτήρες ανάμεσα μας και να επιβραβεύει τους χειρότερους.
Δεν μπορούμε να την ανεχόμαστε άλλο. Δεν την αντέχει πλέον η κοινωνία μας. Και δεν μπορεί να μειωθεί αν δεν το επιδιώξουμε εμείς πρώτοι.
- Πρέπει επιτέλους να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν οι έρευνες για τις ευθύνες κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος.
- Να διερευνηθούν όλα τα στοιχεία που αφορούν τη λίστα Λανκάρντ και όχι μόνο.
- Να συμπληρωθούν και δημοσιοποιηθούν τα αποτελέσματα της έρευνας για τις χρηματοδοτήσεις κομμάτων από την Focus.
- Να διερευνηθούν όλα τα ευρήματα που καταγράφονται στην έκθεση του Γενικού Ελεγκτή.

Καταγράφουμε, με μεγάλη ανησυχία, όλα αυτά που συμβαίνουν μεταξύ πολιτειακών αξιωματούχων. Τη σύγκρουση εκτελεστικής εξουσίας και ανεξάρτητων θεσμών. Τους διαπληκτισμούς μεταξύ ποιών;…της «επίλεκτης ομάδας των αρίστων»! Και παρακολουθούμε μια κυβέρνηση όχι μόνο να αδυνατεί να δώσει λύσεις, αλλά να γίνεται η ίδια μέρος του προβλήματος.

Και εμείς εδώ στη Βουλή πρέπει να κατανοήσουμε πως το αξίωμα ενίοτε αναδεικνύει ιδιότητες και συμπεριφορές που ούτε εμείς οι ίδιοι αναγνωρίζαμε, ούτε καν υποπτευόμασταν.

Διαπιστώνουμε πως ολοένα και κλονίζεται η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους θεσμούς που συμβολίζουν τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και τη χρηστή διοίκηση, και που για χρόνια σέβονταν και πίστευαν.
Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση.
Από τη κρίση που βιώνουμε σήμερα ας πάρουμε τα αναγκαία μαθήματα. Ας αφήσουμε πίσω παλαιοκομματικές αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές. Να διαμορφώσουμε ένα νέο πολιτικό περιβάλλον, που θα εμπνέει σιγουριά, θα παρέχει μια προοπτική για το μέλλον και θα δώσει τη δυνατότητα να ανακτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη του πολίτη προς τους θεσμούς.

Σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές που περνούμε, επιβάλλεται να ξαναβρούμε τον προσανατολισμό μας. Να ανακαλύψουμε ξανά τον πραγματικό μας εαυτό, την πραγματική μας εθνική και θρησκευτική ταυτότητα. Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια ολιγωρίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2016, που βρίσκεται ενώπιον μας, και θα τεθεί σήμερα προς ψήφιση, αποτελεί τον τελευταίο ο οποίος κατατίθεται στο πλαίσιο του μνημονίου συναντίληψης και του προγράμματος οικονομικής στήριξης της Κύπρου.

Η μεταρρυθμιστική προσπάθεια όμως δεν ολοκληρώνεται με την λήξη του προγράμματος. Έχουμε αρκετό δρόμο ακόμη να διανύσουμε, για να εκσυγχρονίσουμε το κράτος, για να απαλλάξουμε την οικονομία μας από στρεβλώσεις και βαρίδια, για να εξασφαλίσουμε ευημερία και προοπτική για όλους τους πολίτες.

Μια σειρά από νέες νομοθεσίες πρέπει να ενισχύσουν το εποπτικό πλαίσιο σε όλους τους τομείς, το οποίο πρέπει να είναι αυστηρό και αποτελεσματικό και σίγουρα όχι γραφειοκρατικό.

Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι σήμερα η οικονομία μας βρίσκεται στα όρια της, και οφείλουμε να συμπεριφερθούμε με ανάλογη ωριμότητα.

Χρειάζεται ακόμα να συνειδητοποιήσουμε ότι η εποχή των εύκολων και γρήγορων κερδών, έχει περάσει κι ότι στόχος όλων θα πρέπει να είναι τα μακροπρόθεσμα οφέλη και κέρδη που θα επιτευχθούν μόνο με τη μακροοικονομική σταθερότητα, τον εκσυγχρονισμό και την αναδιάρθρωση της κυπριακής οικονομίας.

Οι εμπειρίες των τελευταίων χρόνων μας δίδαξαν πολλά. Ας μην επαναλάβουμε λάθη του παρελθόντος. Ας δείξουμε πρώτοι το σωστό δρόμο. Γιατί αυτές τις στιγμές αναμετράμε τις ευθύνες και το χρέος μας απέναντι στην ιστορία μας, απέναντι στη πατρίδα μας, απέναντι στις νέες γενιές.
Αυτό το χρέος δεν έχουμε τη πολυτέλεια, δεν έχουμε το δικαίωμα να το αφήσουμε ανεκπλήρωτο.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε !!!
Μπορούμε να δώσουμε προοπτική !!!
Ναι μπορούμε να φέρουμε ξανά την ελπίδα !!!

Ευχαριστώ.

ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

                             

(Παροχή υπηρεσιών ειδικής αγωγής, εκπαίδευσης και θεραπείας σε άτομα με ειδικές ανάγκες και μετά την ηλικία των 21 ετών)   

Σύμφωνα με τον «Περί Αγωγής & Εκπαίδευσης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες Νόμο 113(1) του 1999» το Υπ. Παιδείας και Πολιτισμού έχει την ευθύνη να παρέχει υπηρεσίες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης σε παιδιά ηλικίας 3-18 ετών που φοιτούν σε Δημόσια Σχολεία, με δυνατότητα παράτασης της φοίτησης των μέχρι το 21^ο έτος της ηλικίας τους.

Δεδομένου ότι οι ανάγκες των συνανθρώπων μας, αυτής της  ειδικής κατηγορίας, δεν παύουν να υφίστανται με την ενηλικίωση τους, έχουμε ευθύνη να διασφαλίσουμε την παροχή υπηρεσιών Αγωγής, Εκπαίδευσης και Θεραπείας τους και μετά την ηλικία των 21 ετών.

Η μοίρα έλαχε στα άτομα με ειδικές ανάγκες να φανούν λιγότερο τυχερά, για αυτό  και δικαιούνται μιας καλύτερης μεταχείρισης. Οι γονείς των ατόμων αυτών, βρισκόμενοι πλέον σε προχωρημένη ηλικία, αδυνατούν να προσφέρουν όλα όσα θα ήθελαν στα μέλη της οικογένειας τους. Εύλογα αγωνιούν για το τι θα απογίνουν τα παιδιά τους, όταν αυτοί δεν θα υπάρχουν πλέον στη ζωή.

Αρκετές φορές, η έλλειψη παροχής υπηρεσιών από την πολιτεία, οδηγεί στον κοινωνικό αποκλεισμό των ατόμων με ειδικές ανάγκες καθώς και τον  εγκλεισμό στα σπίτια τους, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι γονείς τους υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες για να τα φροντίζουν.

Για αυτό θεωρήσαμε απαραίτητο, από το 2009 να καταθέσουμε πρόταση νόμου που θα τροποποιεί των «Περί Κέντρων Ενηλίκων Νόμο» ώστε τα άτομα με ειδικές ανάγκες, που φιλοξενούνται στα διάφορα κέντρα και ιδρύματα, να έχουν την δυνατότητα να τους προσφέρεται δωρεάν ειδική αγωγή, εκπαίδευση και θεραπεία και μετά την ηλικία των 21 ετών.

Η υιοθέτηση της πρότασης αυτής θα έχει θετικά αποτελέσματα όχι μόνο στην καλλιέργεια και ανάπτυξη περισσότερων δεξιοτήτων, αλλά και την βελτίωση του γνωστικού πεδίου των ατόμων αυτών. 

Τα συναρμόδια Υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού, Εργασίας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Υγείας οφείλουν να συντονιστούν και να συνεργαστούν για  επεξεργασία και ετοιμασία ολοκληρωμένου προγράμματος στήριξης ενηλίκων ατόμων με ειδικές ανάγκες, για επίλυση του σοβαρού αυτού κοινωνικού προβλήματος.

Φιλοτέχνηση και αισθητική αναβάθμιση της παραλιακής ακτογραμμής και πλατειών της Πάφου.

Ο πολιτισμός στην ολότητα του, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ιστορίας ενός τόπου αλλά και της οικονομίας του γενικότερα. Σπουδαία εικαστικά έργα τέχνης στολίζουν και κοσμούν παραλιακούς πεζόδρομους και πλατείες σε όλη την Ευρώπη, όπου μάλιστα πολλά από αυτά αποτελούν σημεία αναφοράς για πολλές ευρωπαϊκές πόλεις και όχι μόνο. 

Πέραν από την αισθητική αναβάθμιση του χώρου, αναδεικνύεται η πολιτισμική ιστορία ενός τόπου, ενώ φωτογραφίες που  λαμβάνονται, με τη βοήθεια των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, προβάλλονται σε όλο τον κόσμο.

Η Πάφος, η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης του 2017, υστερεί ύπαρξης τέτοιων εικαστικών έργων που θα κοσμούσαν τις πλατείες και την παράλια ακτογραμμή της. Δεν νομίζω να αμφισβητεί κανείς πως το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου έφιππου όπως και οι «Ομπρέλες» του γλύπτη Γιώργου Ζογγολόπουλου δεν αποτελούν σήμα κατατεθέν της παραλίας της Θεσσαλονίκης που συγκινεί τον κάθε επισκέπτη. Όπως ακριβώς και το Μάνεκεν Πις, ένα μικρό μπρούτζινο άγαλμα ύψους 61 εκατοστών, που απεικονίζει ένα αγόρι σε σιντριβάνι, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Ζερόμ Ντυκεσνόι και αποτελεί σύμβολο των Βρυξελών, αλλά και το άγαλμα της Μικρής Γοργόνας είναι ένα από τα σύμβολα της πόλης της Κοπεγχάγης και βρίσκεται σε έναν βράχο στο λιμάνι, έργο του Edvard Eriksen. Ενώ είναι πολύ μικρό σε μέγεθος, μόλις 1.25 μέτρα ύψος, προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες καθημερινά που θέλουν να φωτογραφηθούν μαζί του. 

Ο τόπος μας, με την πλούσια ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά, είναι αδιανόητο να μην διαθέτει τέτοια έργα. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι Κοινοτικές Αρχές και όλοι οι αρμόδιοι φορείς θα πρέπει να προβληματιστούν και να αξιολογήσουν όλα τα ενδεχόμενα ώστε να αποκτήσουμε σύντομα έργα τέχνης που θα μας κάνουν περήφανους. Η Πάφος έχει τη δυνατότητα να προβεί σε φιλοτέχνηση, τόσο της ακτογραμμής όσο και πλατειακών χώρων, που θα αναβαθμίσει πολιτισμικά, τουριστικά και αισθητικά την επαρχία μας.

     

Εθνικό Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Οδικής Ασφάλειας "ΦΑΕΘΩΝ"

Πραγματοποιήθηκε στο Λύκειο Κύκκου Α΄ στη Λευκωσία η επίσημη έναρξη του Εθνικού Εκπαιδευτικού Προγράμματος Οδικής Ασφάλειας ΦΑΕΘΩΝ-Tάσος Μητσόπουλος. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο διοργανώνεται από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό, Reaction Youth for the Prevention εκφράζει τη βούληση για ολοκληρωμένη, συνεχή εκπαίδευση και ενημέρωση των νέων, και συμβάλλει στην ενεργή συμμετοχή τους μέσω διαφόρων δραστηριοτήτων στον τομέα της οδικής ασφάλειας.

Στο δικό του χαιρετισμό ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συγκοινωνιών και Έργων Αντώνης Αντωνίου εξήρε την πρωτοβουλία αυτή, χαρακτηρίζοντάς την ιδιαίτερα σημαντική στην προσπάθεια που καταβάλλεται για  ευαισθητοποίηση της νεολαίας μας στο κοινό στόχο για πρόληψη και μείωση των οδικών συγκρούσεων.

Ο κ. Αντωνίου ανέφερε ότι ,δυστυχώς,  η μάστιγα με τα θανατηφόρα δυστυχήματα δεν λέει να κοπάσει, συγκλονίζοντας  την μικρή κοινωνία της Κύπρου. Μεγάλος αριθμός πολιτών, κυρίως  ηλικίας κάτω των 25 ετών, είπε, χάνουν τη ζωή τους σε οδικά δυστυχήματα, με αποτέλεσμα αυτά να έχουν γίνει η κυριότερη αιτία θανάτου των νέων. Η συμπεριφορά των νέων οδηγών θεωρείται η κυριότερη αιτία θνησιμότητας: Υψηλές ταχύτητες, κατανάλωση αλκοόλ ή ναρκωτικών, κούραση, οδήγηση χωρίς ζώνη ασφάλειας ή χωρίς κράνος προστασίας.

Πρόσθεσε ότι  για την εξάλειψη τέτοιων επικίνδυνων συμπεριφορών, οι οποίες δυστυχώς υιοθετούνται από τους νέους μας, ο ρόλος της πρόληψης είναι αναμφίβολα καθοριστικός. Η πραγματική ρίζα του προβλήματος των οδικών συγκρούσεων  βρίσκεται στην νοοτροπία. Ήρθε η ώρα να υιοθετήσουμε, και στη χώρα μας την διεθνή προσέγγιση για καλλιέργεια οδικής συνείδησης, τόνισε.

Επισήμανε επίσης ότι ο καθένας από μας επιβάλλεται να συνειδητοποιήσει ότι έχει καθήκον να οδηγεί σωστά και υπεύθυνα. Πέραν από τις προσπάθειες και τα μέτρα ασφαλείας που παίρνουν οι αρμόδιοι φορείς, η κύρια προσπάθεια για την προστασία της ζωής μας από τροχαία ατυχήματα είναι ευθύνη – υποχρέωση δικιά μας. Ας μην ξεχνάμε ότι η οδική ασφάλεια είναι βέβαια θέμα της πολιτείας, αλλά είναι και θέμα του καθενός από εμάς. Οι προσπάθειες αυτές δεν μπορούν να αποδώσουν αν δεν συνοδεύονται από συνολική αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφορών στο δρόμο, σημείωσε.

Ο κ. Αντωνίου τελειώνοντας, επαναβεβαίωσε  ότι το νομοθετικό σώμα και ιδιαίτερα η επιτροπή Συγκοινωνιών & Έργων, είναι εξαιρετικά ευαίσθητη σε θέματα που επηρεάζουν την ασφάλεια και γενικά τη ποιότητα ζωής του Κύπριου πολίτη και ιδιαίτερα των νέων και θα είναι αρωγός στην προσπάθεια  βελτίωσης και αναβάθμισης της.

Γραμμικό Πάρκο – Ποδηλατόδρομοι και Πεζόδρομοι Δυτικά της Πάφου – Αναγκαιότητα για τους πολίτες

Η δημιουργία γραμμικού πάρκου δυτικά της Πάφου αποτελεί μια αναγκαιότητα για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της Πάφου. Για το γραμμικό πάρκο γίνεται λόγος εδώ και αρκετό καιρό για διάφορα σημεία της Πάφου χωρίς ωστόσο να βλέπουμε οποιεσδήποτε κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση ενώ ας σημειωθεί ότι έχει απολεσθεί πολύτιμος χρόνος που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την εξεύρεση οικονομικών πόρων προς υλοποίηση του. Το έργο σε κάθε περίπτωση θα μπορούσε να συγχρηματοδοτηθεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης της ΕΕ ενώ ο προτεινόμενος χώρος δημιουργίας του Γραμμικού Πάρκου στα όρια του Δήμου Πάφου, εφάπτεται μαζί με τις κοινότητες Χλώρακα, Έμπα – Πετρίδια και Μεσόγη που από κοινού σε συνεργασία με το Δήμο Πάφου θα μπορούσαν να καταστήσουν το έργο υλοποιήσιμο. Πρόκειται συγκεκριμένα παραπλεύρως του αργακιού/ ποταμού που ξεκινά από την περιοχή Μεσόγη, περνάει πίσω από το Λύκειο Αγίου Νεοφύτου, συνεχίζει παρά το 10^ο Δημοτικό Σχολείο, διασχίζει τα διπλά-αργάκια και την περιοχή Μουττάλλου και εκχύνεται στη θάλασσα, στην Ιστορική Ακτή ‘Βρέξη’ της Χλώρακας. Με τη δημιουργία του Γραμμικού πάρκου θα ενίσχυε το αστικό πράσινο εντός της πόλης και θα αποτελούσε πόλο έλξης για μικρούς και μεγάλους.

Με την κατασκευή κατά μήκος εκτεταμένων ποδηλατοδρόμων και πεζόδρομων, με τη διαμόρφωση μικρών πλατειών που θα αποτελούσαν χώρους συνάθροισης και κοινωνικών δραστηριοτήτων, δεντροφύτευση και δημιουργία/ αναβάθμιση γεφυριών, δημιουργία κατά μήκος μικρών παιδότοπων θα μπορούσε να αποτελέσει στολίδι για τα δεδομένα της Πάφου ενώ την ίδια στιγμή θα σταματούσε η περιθωριοποίηση που επικρατεί, αντιστροφή της υφιστάμενης αρνητικής περιβαλλοντικής εικόνας και αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος από αυθαίρετες επεμβάσεις ασυνείδητων. Από το έργο θα ωφελούνταν κυρίως ο πληθυσμός των παρακείμενων αναπτυγμένων οικιστικών περιοχών όπου υπάρχουν σχολεία και προσφυγικοί οικισμοί και όχι μόνο, θα δημιουργείτο ένα ασφαλές δίκτυο διαδρομής για ποδηλατιστές και πεζοπόρους ενώ η σύνδεση του με το παραλιακό μέτωπο θα μπορούσε να προσελκύσει και τουρίστες σε μια διαφορετική περιήγηση. Επιπρόσθετα θα βοηθούσε στον περιορισμό και αποτροπή ρύπανσης της κοίτης με άχρηστα υλικά και σκουπίδια όπως συμβαίνει σήμερα σε πολλά σημεία. 

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ

Είναι γεγονός ότι διεθνώς, όσο και στην πατρίδα μας παρατηρείται μικρή μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και των θανάτων που προκαλούνται από αυτά. Εντούτοις, τις τελευταίες εβδομάδες γίναμε πάλι μάρτυρες διαδοχικών θανατηφόρων περιστατικών από τροχαίες συγκρούσεις, οι οποίες συγκλονίζουν την μικρή κοινωνία της Κύπρου.

Αναμφίβολα η πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς πρέπει να αναλάβουν δράση, λαμβάνοντας προληπτικά μέτρα για περιορισμό αυτού του σύνθετου κοινωνικοοικονομικού προβλήματος. Όμως, όσες πρωτοβουλίες και να παρθούν, η πραγματική ρίζα του προβλήματος των οδικών συγκρούσεων  βρίσκεται στην νοοτροπία. Φτάνει πια. Ήρθε η ώρα, εδώ και τώρα να υιοθετήσουμε, και στη χώρα μας την διεθνή προσέγγιση για καλλιέργεια οδικής συνείδησης.

Ένα οικοδόμημα για να είναι στέρεο και γερό πρέπει να έχει από τη βάση του γερά θεμέλια. Έτσι και στην προκειμένη περίπτωση η σωστή οδική συμπεριφορά πρέπει να γαλουχηθεί από νωρίς. Τα παιδιά από μικρή ηλικία είναι πολύ σημαντικό να μαθαίνουν τη σημασία της κυκλοφοριακής αγωγής και το ρόλο του Κώδικα Oδικής Κυκλοφορίας (Κ.O.Κ.) και η διδασκαλία να συνεχίζεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Με ιδιαίτερες παιδαγωγικές μεθόδους και τεχνικές, εντός και εκτός του σχολείου, έχοντας στόχο την ανάπτυξη δεξιοτήτων, αυτοπεποίθησης, κριτικής σκέψης, ευρηματικότητας και πρωτοβουλιών για σωστές καθημερινές συνήθειες, τα παιδιά θα κτίσουν την σωστή οδική συμπεριφορά, που θα τους καταστήσει υπεύθυνους ενήλικες οδηγούς. Κοινός στόχος όλων μας , η καλλιέργεια οδικής συνείδησης να καταστεί ατομική και κοινωνική συμπεριφορά, νοοτροπία και δείγμα παιδείας.

Παραμένουν πάντα επίκαιρα τα λόγια του Δημόκριτου: «Οι άνθρωποι προσεύχονται στους θεούς και ζητούν να έχουν υγεία, ενώ δεν γνωρίζουν ότι τη δυνατότητα αυτή την έχουν οι ίδιοι. Από έλλειψη εγκράτειας, κάνοντας τα αντίθετα από ότι πρέπει, προδίδουν μόνοι τους την υγεία τους στις επιθυμίες τους». Η ζωή είναι πολύτιμο δώρο και την έχουμε στα χέρια μας. Ας την προστατεύσουμε!!!

Λιμανάκι Πάφου, δημιουργία Αγκυροβολίου – προβλήτας και Ναυτικός Τουρισμός.

Το γραφικό λιμανάκι της Πάφου αποτελεί ένα πραγματικό κόσμημα τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους χιλιάδες επισκέπτες που κατακλύζουν την Πάφο μας ιδιαίτερα κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Παρ’ όλα αυτά θα πρέπει να τονίσουμε τη διαχρονική παραμέληση και στασιμότητα που υπάρχει από μέρους της Αρχής Λιμένων ως προς την αναβάθμιση και επέκταση του λιμενίσκου που θα ενίσχυε πέραν πάσης αμφιβολίας το ναυτικό τουρισμό της πόλης μας μιας και αποτελεί το πρώτο λιμάνι για τους ταξιδιώτες από δυσμάς. Η Αρχή Λιμένων Κύπρου θα πρέπει να κατανοήσει πως από το λιμάνι της Πάφου εισπράττει τεράστια χρηματικά ποσά τόσο από τον ελλιμενισμό σκαφών όσο και από εκμισθώσεις χώρων αναψυχής που πολλές φορές το αντιτίμο ιδιαίτερα για τους κατόχους σκαφών δεν αντικατοπτρίζει την ποιότητα παροχής υπηρεσιών. Ο περιορισμένος αριθμός θέσεων ελλιμενισμού, η έλλειψη υποδομής παροχής υπηρεσιών προς τα σκάφη (ρεύμα, νερό κ.α), έλλειψη σωστών αποβάθρων προς διευκόλυνση των ταξιδιωτών καθώς και σωστός φωτισμός εισόδου του λιμανιού από τα σκάφη για τις νυχτερινές πλεύσεις αποτελούν για όλους μας εικόνες ντροπής και παρακμής.
Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να αντιληφθούμε τη σημαντικότητα του ναυτικού τουρισμού και τα πολλαπλά οφέλη που μπορούμε να αποκομίσουμε από τη δημιουργία έργων υποδομής. Το αγκυροβόλιο – προβλήτα εντάσσεται στα έργα αυτά και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως δεν πρόκειται να ανεκτούμε προχειρότητες και ερασιτεχνισμούς. Η Πάφος χρειάζεται ένα σταθερό αγκυροβόλιο όπου θα μπορεί να φιλοξενήσει τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια που επιζητούν να εντάξουν την Πάφο στους ταξιδιωτικούς προορισμούς τους. Ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και σίγουρα οι τουριστικοί πράκτορες δεν θα εκλιπαρούν ες αεί τις τοπικές Αρχές της Πάφου για τη δημιουργία έργων αλλά σύντομα θα αποταθούν σε άλλους γειτονικούς προορισμούς. Είναι αστείο αν σκεφτεί κανείς πως στην Ελλάδα και το μικρότερο νησάκι διαθέτει λιμάνι, αγκυροβόλια και προβλήτες τέτοιου βάθους ώστε να προσεγγίζουν πλοία προς ενίσχυση τουριστικού και εγχώριου τουρισμού ενώ στην Πάφο συζητάμε για ένα τέτοιο έργο, δαιμονοποιώντας τα πάντα.
Καλούμε τον αρμόδιο υπουργό και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς όπως επιδείξουν την πρέπουσα σημασία και σοβαρότητα προς στο πάγιο αυτό αίτημα και όπως προχωρήσουν τάχιστα στη λήψη αποφάσεων προτού να χαθεί και άλλος πολύτιμος χρόνος.

Συντήρηση, Ανάδειξη του Μεσαιωνικού Κάστρου της Πάφου.

Το επιβλητικό και σήμα κατατεθέν της πόλης του Αγαπήνορα, το μεσαιωνικό Κάστρο της Πάφου, δεσπόζει για πάνω από 4 αιώνες στη δυτική πλευρά του λιμανιού της Πάφου και ελκύει ποικιλοτρόπως αρκετούς ντόπιους και ξένους επισκέπτες. Αυτό όμως που πραγματικά στερείται το μεσαιωνικό κάστρο της πάφου είναι η συντήρηση, η σωστή προβολή και ανάδειξη του ως αρχαιολογικό μουσείο και όχι απλά ως μνημείο όπως ακριβώς συνέβηκε και με τα κάστρα της Λεμεσού και Λάρνακας αντίστοιχα.

Το κάστρο της Λεμεσού που βρίσκεται στον πυρήνα του Ιστορικού κέντρου δόθηκε στο Τμήμα Αρχαιοτήτων το οποίο προέβηκε σε συντήρηση αναπαλαίωση και σχεδιασμό ώστε από το 1987 μέχρι σήμερα να φιλοξενεί μέρος της Μεσαιωνικής Συλλογής του Κυπριακού Μουσείου. Εκτίθεται επίσης μια σημαντική συλλογή από μεσαιωνικές εγχάρακτες ταφόπλακες καθώς και πλούσιο φωτογραφικό υλικό που αφορά βυζαντινές και μεσαιωνικές οχυρώσεις της Κύπρου καθώς και εκκλησιαστικά μνημεία. Το κάστρο της Λάρνακας, με την ίδια προσέγγιση από το τμήμα Αρχαιοτήτων στεγάζει το σημερινό Επαρχιακό Μουσείο όπου στο Δωμάτιο Ι εκτίθενται αρχαιότητες που χρονολογούνται στην παλαιοχριστιανική περίοδο και φωτογραφικό υλικό ενώ στο δωμάτιο ΙΙ υπάρχει φωτογραφικό υλικό που σχετίζεται με τη βυζαντινή τέχνη καθώς και αντιπροσωπευτικά δείγματα βυζαντινής, μεσαιωνικής και ισλαμικής εφυαλωμένης κεραμεικής και άλλα σκεύη. Αυτό ενισχύει σε κάθε περίπτωση τόσο τον πολιτισμό όσο και τον Αρχαιολογικό τουρισμό με πολλαπλά ωφέλη για τις πόλεις που έχουν την τύχη να φιλοξενούν τέτοια μουσεία. Ακόμη εντάσσονται στο μουσειακό χάρτη και αποτελούν πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών.

Με αυτή τη λογική, καλούμε το τμήμα Αρχαιοτήτων όπως επιδείξει την ίδια ευαισθησία και για το κάστρο της Πάφου και όπως προχωρήσει άμεσα στη συντήρηση και σχεδιασμό του Κάστρου της Πάφου ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει αρχαιολογικές συλλογές και όπως μετατραπεί από μνημείο σε μουσείο. Αυτό θα βοηθήσει στην ενίσχυση του τουριστικού ρεύματος, στην αύξηση του αρχαιολογικού τουρισμού και στην προβολή του ίδιου του μνημείου και της πόλης γενικότερα. Εξάλλου αυτό θα αποτελούσε ό,τι καλύτερο για την Πάφο, που όπως όλοι γνωρίζουμε από το 2017 θα είναι μια από τις δύο Πολιτιστικές Πρωτεύουσες της Ευρώπης.  Η Βουλή και εγώ προσωπικά, ως Πρόεδρος της Επιτροπής Συγκοινωνιών και Έργων θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια του τμήματος αρχαιοτήτων προς αυτή την κατεύθυνση. 

ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ - ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΩΝ ΕΡΓΩΝ.

Η στασιμότητα στην ανάπτυξη της οικονομίας, εύλογα δημιουργεί προβληματισμούς και σκέψεις, σχετικά με το πώς θα μπορέσει το κράτος να μπει σε τροχιά ανάκαμψης και να επανέλθει, το συντομότερο, σε οικονομική ευημερία.
Η προώθηση της Ανάπτυξης φαίνεται ότι για τα επόμενα κρίσιμα χρόνια θα είναι ο κύριος μοχλός για την αντιμετώπιση της βαθιάς ύφεσης. Το ζητούμενο πλέον είναι μέσα από στρατηγικά μέτρα να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ευκαιρίες για επενδύσεις στη χώρα µας και να προωθήσουμε έργα ανάπτυξης, που θα διευκολύνουν την επανεκκίνηση της κυπριακής οικονομίας.
Όλα τα αναπτυγμένα κράτη, αναγνωρίζοντας τη σημασία των αναπτυξιακών έργων, επιδιώκουν το σχεδιασμό μέτρων για συνεχή βελτίωση και αναβάθμιση του συστήματος παραγωγής, κάτι που μεταφράζεται σε επιτάχυνση της διαδικασίας μελέτης, ανάθεσης και κατασκευής αυτών.
Δυστυχώς στην Κύπρο είναι σύνηθες το φαινόμενο κατά την παραγωγή πάσης φύσεως και μεγέθους αναπτυξιακών έργων, να εμφανίζονται αποκλίσεις τόσο στο κόστος εκτέλεσης, όσο και στον χρόνο υλοποίησης τους. Πολλά έργα βραχυκυκλώνονται στις δαιδαλώδεις διαδικασίες αδειοδότησης και άλλα καθηλώνονται στις χρονοβόρες δικαστικές προσφυγές. 
Τα παραδείγματα πολλά. (Μαρίνα Πάφου, Ανάπτυξη Λιμανιού Λάρνακας, Πλατεία Ελευθερίας στη Λευκωσία, Δρόμος Πάφου- Πάφου Π. Χρυσοχούς, Δρόμος Λεμεσού ορεινών θέρετρων κ.α.) 
Οι υπερβάσεις και οι καθυστερήσεις αποτελούν τη μεγαλύτερη πληγή του συστήματος παραγωγής έργων. Λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών που ακολουθούνται από τον σχεδιασμό μέχρι την αδειοδότηση και από την αδειοδότηση μέχρι την κατασκευή, παρουσιάζονται μεταβολές στο κόστος και πολύ περισσότερο στα δεδομένα που εν τω μεταξύ διαμορφώνονται. Έτσι διαπιστώνουμε πως τα έργα αυτά είτε δεν υλοποιούνται είτε δεν εξυπηρετούν τον σκοπό για τον οποίο είχαν προγραμματιστεί και δεν ανταποκρίνονται στις νέες συνθήκες που εν τω μεταξύ επέρχονται.
Η διαδικασία παραγωγής των μεγάλων αναπτυξιακών έργων πρέπει να απλουστευθεί να εκσυγχρονιστεί και να κωδικοποιηθεί ώστε να μην διαμορφώνονται συνθήκες σύγχυσης, καθυστερήσεων και αναποτελεσματικότητας με τεράστιες συνέπειες στην οικονομία του τόπου.
Η εκτελεστική εξουσία οφείλει να αναλάβει, να επεξεργαστεί και να προτείνει ρυθμίσεις, μέτρα και διαδικασίες για περιστολή αυτών των υπερβάσεων, και η νομοθετική εξουσία, να προχωρήσει στη θεσμοθέτηση ρυθμίσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος .
Η Κύπρος, για να μπορέσει να ανταποκριθεί έγκαιρα στις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες της κοινωνίας, σε έργα υποδομής και ανάπτυξης, απαιτείται να προωθεί μέτρα για εξυγίανση των διαδικασιών.
- Να ανασυγκροτήσει και να εκσυγχρονίσει τις υπηρεσίες που έχουν την ευθύνη της μελέτης, επίβλεψης και ελέγχου κατασκευής των δημοσίων και άλλων αναπτυξιακών έργων.
- Να ασκήσει το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων αποφασιστικά το πρωταγωνιστικό του ρόλο σε όλες τις φάσεις παραγωγής των δημοσίων έργων.
- Να συστήσει ομάδα καθοδήγησης που θα παρακολουθεί θα συντονίζει και θα εισηγείται ρυθμίσεις όπου παρατηρούνται νοσηρά φαινόμενα.
-Να επεξεργαστεί τρόπους για έγκαιρη εξέταση των προσφυγών σε Αναθεωρητική Αρχή Προσφυγών και εφέσεων στο Ανώτατο Δικαστήριο.
- Να σχεδιάζει μέτρα για συνεχή βελτίωση του συστήματος παραγωγής δημοσίων και άλλων αναπτυξιακών έργων.
- Να κωδικοποιήσει τα συστήματα ανάθεσης δημοσίων έργων και την επιλογή των προσφορότερων, ανάλογα με την φύση του έργου.
- Να προετοιμάσει την εγκατάσταση ενός πλήρους συστήματος διασφάλισης του ελέγχου της ποιότητας των κατασκευών και την εισαγωγή του θεσμού της ασφάλισης της κατασκευής και της επαγγελματικής ευθύνης στα δημόσια έργα.
- Να εισηγείται και να παρουσιάζει βήμα προς βήμα τις διαδικασίες παραγωγής ενός έργου και τις εναλλακτικές επιλογές υλοποίησης του.
- Να συγκεντρώνει, να επεξεργάζεται και να αξιολογεί το κάθε είδους στοιχείο που συνδέεται με την αναπτυξιακή δραστηριότητα.
- Να εισάξει την «τηλεδιάσκεψη» ως μέσο επικοινωνίας των δημοσίων υπηρεσιών, με στόχο, κατόπιν ολοκλήρωσης της μηχανογράφησης τους, να κοινοποιούνται όλα τα δημόσια έγγραφα ηλεκτρονικά. 
- Να απλουστεύσει τη διαδικασία συναλλαγής πολίτη και Υπηρεσιών, ώστε η αίτηση που υποβάλλεται να μη φωτοτυπείται πλέον για να μεταβιβαστεί στα αρμόδια τμήματα, αλλά να «μεταφέρεται» ηλεκτρονικά σε αυτά. 
Από τις σημαντικές παρεμβάσεις θεωρείται και η δυνατότητα κατάργησης δικαιολογητικών, όταν αυτά έχουν κατατεθεί σε άλλη υπηρεσία του δημοσίου. Κατάργηση των πολλών υπογραφών και εισαγωγή ηλεκτρονικής υπογραφής στα δημόσια έγγραφα και καταβολή υψηλών προστίμων, ως αποζημίωση στον πολίτη που ταλαιπωρείται, είναι ορισμένες από τις νομοθετικές ρυθμίσεις που πρέπει να εισαχθούν στην κατεύθυνση ανασυγκρότησης και «επανίδρυσης» του κράτους.
Στις προτεραιότητες της κυβέρνησης επιβάλλεται πλέον να τεθούν τα μεγάλα προβλήματα των πολιτών, όπως οι σχέσεις τους με το κράτος και η καθημερινή τους πάλη με το τέρας της γραφειοκρατίας. Η ποιοτική αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών θα προέλθει μέσα από μια ριζική αλλαγή των μεθόδων οργάνωσης και λειτουργίας των υπηρεσιών του δημοσίου. 
Ορθά λέγεται πως ένας πολίτης, ένας επιχειρηματίας σπαταλάει το 50% του χρόνου εργασίας του στα διάφορα τμήματα και υπηρεσίες στην προσπάθεια του να εξυπηρετηθεί. 
Και είναι γεγονός. Οι μεγάλες καθυστερήσεις και οι γνωστές «ουρές» που συνδέονται με αυτές αποτελούν ιδανικό πεδίο για τη δημιουργία εστιών δυνητικής διαφθοράς.
Οι υπηρεσίες του κράτους έχουν ανάγκη από μια σύγχρονη διοίκηση που να διαμορφώνει αυστηρά πλαίσια λειτουργίας και τις συνθήκες εκείνες, που να διασφαλίζουν έγκαιρη ανταπόκριση σε αιτήματα πολιτών. Ο πολίτης να αποκτά δυνατότητα εντός σύντομου χρονικού διαστήματος να μπορεί να επικοινωνήσει με τον λειτουργό που χειρίζεται την υπόθεσή του και να λαμβάνει συγκεκριμένη προθεσμία εντός της οποίας θα διεκπεραιώνεται το αίτημά του. 
Μόνο έτσι θα παταχθεί η γραφειοκρατία και θα βελτιωθεί η κατάσταση που επικρατεί στο χώρο παραγωγής δημοσίων και μεγάλων εμπλουτιστικών έργων του ιδιωτικού τομέα και θα καταπολεμηθούν φαινόμενα που προκαλούν ανυπολόγιστη ζημιά στη εθνική οικονομία. 
Η υλοποίηση των πιο πάνω μέτρων, καθώς κι άλλων όπως φορολογικών ελαφρύνσεων και πολεοδομικών κινήτρων, θα δημιουργήσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης, με αποτέλεσμα την προσέλκυση μεγάλων και ξένων επενδύσεων που είναι και η λύση για επανεκκίνηση της οικονομίας.

Ποιον βολεύει η ασάφεια

Μετά από δύο διαδοχικές περιπτώσεις, όπου ο Υπουργός Εξωτερικών και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μίλησαν για «νέο κράτος», μετά που διέρρευσε ότι ο Αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Η.Ε. στην Κύπρο, ο κ. Άϊντα, άρχισε να βολιδοσκοπεί πολιτικούς για «νέο κράτος», τώρα αποκαλύπτεται ότι τα πράγματα είναι πιο προχωρημένα απ’ ό,τι υπολογίζαμε.

Τώρα συζητείται και το όνομα του «νέου» κράτους.

Και επειδή ο Πρόεδρος δεν ξεκαθαρίζει αν διαπραγματεύεται την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας κι αν αποδέχεται την παρθενογένεση και όχι τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και, ακόμα, αν γνωρίζει τις καταστροφικές συνέπειες μιας τέτοιας ενδεχόμενης απόφασης, το παρόν σημείωμα θα ασχοληθεί με το θέμα.

Υπάρχει μια πτυχή στο Κυπριακό, που δεν επιδέχεται μέση λύση.

Μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ή παρθενογένεση;

Η αριστοτέλεια «χρυσή τομή», σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Η Κυπριακή Δημοκρατία είτε θα μετεξελιχθεί σε ομοσπονδία, ως αποτέλεσμα μιας ενδοκρατικής ρύθμισης, ή θα διαλυθεί – έστω για ένα δευτερόλεπτο – και θα προκύψει νέο κράτος. Έστω κι αν το νέο κράτος θα τύχει της αναγνώρισης, που τύγχανε η Κυπριακή Δημοκρατία και θα γίνει δεκτό στους διεθνείς οργανισμούς στους οποίους  ανήκε η Κυπριακή Δημοκρατία.

Το γεγονός ότι ο ΟΗΕ ή η Ε.Ε. θα δεχθούν (ενδεχομένως) στους κόλπους τους την «Ενωμένη Κυπριακή Ομοσπονδία» και θα της αναγνωρίσουν ό,τι ίσχυε για την Κυπριακή Δημοκρατία, δεν τεκμαίρει από μόνο του, ότι το νέο κράτος που προέκυψε αποτελεί συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το Κοινό Ανακοινωθέν της 11^ης Φεβρουαρίου 2014, αναφέρει: «Η Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία θα προκύψει από τη διευθέτηση μετά την έγκριση της διευθέτησης από χωριστά δημοψηφίσματα».

Ακόμα και η λεκτική ανάλυση της διατύπωσης, δεικνύει ότι πρόκειται για «παρθενογένεση», για νέο μη υφιστάμενο κράτος, που «θα προκύψει από τη διευθέτηση κλπ…», γιατί ένα υφιστάμενο κράτος μετεξελίσσεται, δεν προκύπτει κάτι που υφίσταται, όπως είναι η Κυπριακή Δημοκρατία.

Ισχύει και εδώ το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει: γιατί η Τουρκία επιμένει σε «παρθενογένεση»; Πώς εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Τ/Κ η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας …. έστω για ένα δευτερόλεπτο;

Μήπως ισχύουν και εδώ οι ανομολόγητοι σχεδιασμοί, για συντήρηση ενός ενδεχόμενου απόσχισης, αποκλείοντας τη δυνατότητα επιστροφής στην Κυπριακή Δημοκρατία;

Και σ’ αυτή την περίπτωση, ακολουθείται η μέθοδος της «εποικοδομητικής ασάφειας» (ή, σωστότερα, της βολικής ασάφειας), που σημαίνει ότι επιλέγεται μια διατύπωση η οποία ικανοποιεί, δήθεν, εν μέρει και τις δύο πλευρές, λόγω ακριβώς του ασαφούς της διατύπωσης.

Και, βεβαίως, όταν προκύψει πρόβλημα και θα χρειαστεί επεξήγηση και ερμηνεία, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι θα επιβληθεί και θα επικρατήσει η άποψη…. ποιού νομίζετε;

Ασφαλώς, του ισχυρού μέρους.

Προς ανασύνταξη του Σχεδίου Ανάν;

Αν πιστέψουμε τα λόγια των υπευθύνων και του φιλικού τους Τύπου, θα πρέπει να παραδεχτούμε πως δεν δικαιολογείται καμιά ανησυχία από τη στιγμή που τη «σωτηρία» της Κύπρου ανέλαβε ο Δημοκρατικός Συναγερμός, συμπαραστατούμενος από το ΑΚΕΛ – τα δύο μεγάλα κόμματα της Κύπρου.

Όμως, εμείς ανησυχούμε. Ανησυχούμε και αγωνιούμε γιατί σ’ αυτό τον τόπο οι λέξεις έχουν χάσει από καιρό την πραγματική έννοια τους, τα ουσιαστικά έχουν καταντήσει ανούσια και τα επίθετα δεν προσδιορίζουν πια, σωστά και αληθινά, τα ουσιαστικά.

Πίσω από τις λέξεις των δηλώσεων των Υπευθύνων και πίσω από τις γραμμές των εντύπων τους, κρύβεται είτε η άγνοια είτε η σκοπιμότητα.  Και σχεδόν ποτέ η πραγματικότητα.  Φτάσαμε πια σ’ ένα σημείο, όπου η εντύπωση είναι επικρατέστερη της αλήθειας και η αλήθεια υποδεέστερη της ψευτιάς.  Ζούμε με τις ψευδαισθήσεις, τρεφόμαστε με τις αυταπάτες, προχωρούμε με τα όνειρα και νανουριζόμαστε με τα παραμύθια.

·               Μετά τις εκλογές στην Τουρκία, ο Ερντογάν θα υποχωρήσει και θα προχωρήσουμε σε λύση του Κυπριακού.

·               Η λύση του Κυπριακού θα επιφέρει έκρηξη στην Οικονομία.

·               Όλα τα οικονομικά προβλήματα της Κύπρου θα λυθούν.

·               Νέο μοντέλο εγγυήσεων βρίσκεται υπό εκκόλαψη.

·               Για πρώτη φορά ο αμερικανικός παράγοντας …

·               Για πρώτη φορά οι θέσεις μας …

Δεν είναι η κατάσταση που ζούμε και περνούμε θέμα αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας. Είναι απλώς θέμα ρεαλιστικής αντιμετώπισης των πραγμάτων, ορθολογιστικής τοποθέτησης και χάραξης νέας στρατηγικής.

Μετά τα σημερινά δεδομένα, κανένα ελπιδοφόρο φως δεν φαίνεται στην άκρη της σήραγγας.  Η λύση που προδιαγράφεται είναι εφιαλτική και την κάνει εφιαλτικότερη ότι αυτό που υπάρχει στο Τραπέζι των συνομιλιών είναι η ανασύνταξη του Σχεδίου Ανάν.

«Το Κυπριακό δεν είναι θέμα εισβολής και κατοχής» μας λέει ο Αμερικάνος πρέσβης. Και μεις χαιρόμαστε γιατί «για πρώτη φορά ο αμερικανικός παράγοντας ενδιαφέρεται σε τόσο υψηλό επίπεδο» για το … καλό μας! Και ο Πρόεδρος μας, γελαστός και ενθουσιώδης, μας υπόσχεται πως με τη λύση (δεν μας λέει, ποια λύση), η Κύπρος θα γίνει παράδεισος λόγω οικονομικών «εκρήξεων»!  Καμιά ανησυχία δεν βλέπουν οι Υπεύθυνοι και τα φιλικά τους ΜΜΕ.  Οι κραδασμοί της ευαισθησίας τους δεν απηχούν τους τόνους μελαγχολίας και αγωνίας που βαραίνουν τον λαό.  Μιλούν συνέχεια για ελπιδοφόρες προοπτικές, για το «μισογεμάτο» ποτήρι, που βλέπουν οι ρομαντικοί τη στάθμη του νερού … ν’ ανεβαίνει.  Και δεν βλέπουν τον πάτο που είναι τρύπιος. Για διευρυμένο διεθνές ενδιαφέρον. Που δεν επιδεικνύεται.  Για ενισχυμένη συμπαράσταση.  Που δεν φαίνεται.  Για ευέλικτους χειρισμούς. Που μένουν μυστικοί.  Πιστεύουν ότι με την επανέναρξη των συνομιλιών μπαίνουμε στην τελική φάση της λύσης του Κυπριακού – που δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά επανάληψη της παρωδίας που βιώνουμε 40 χρόνια, σε χειρότερη μορφή και μάλιστα … έναντι νέου τιμήματος που πάλι ΕΜΕΙΣ  θα καταβάλουμε.

Η υποκρισία των διαπραγματεύσεων

Αν υπάρχει κάτι που χαρακτηρίζει τις δικοινοτικές διαπραγματεύσεις, αυτό είναι η υποκρισία που διέπει τη διεξαγωγή τους.Υποκρισία που εξέθρεψαν οι διεθνείς «καλοθελητές», επεκτάθηκε στα Ηνωμένα Έθνη και τη διεθνή Κοινότητα και καλλιεργήθηκε κατά καιρούς από εκπροσώπους των δύο κοινοτήτων.

Υποκρισία, που συνίσταται στην …άνευ πραγματικού αντικειμένου διαπραγμάτευση ή πιο σωστά στη διαπραγμάτευση διαφορετικού από τον κάθε διαπραγματευτή αντικειμένου.

Συνομιλούν για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), αλλά ο καθένας έχει στο μυαλό του διαφορετική αντίληψη του όρου. Και αρνούνται να συζητήσουν και να προσδιορίσουν το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης τους, αυτό, δηλαδή, που ονόμασαν ΔΔΟ.

Τα μεν Ηνωμένα Έθνη και οι τρίτοι…καλοθελητές συντηρούν αυτή την ανωμαλία με το…..επιχείρημα της λεγόμενης «εποικοδομητικής ασάφειας», η οποία σώζει το διάλογο, οι δε συνομιλητές βολεύονται στη λαθροβίωση ενός διαλόγου, για τον οποίο δεν υποχρεώνονται να δώσουν εξηγήσεις περί του είδους της λύσης που (δήθεν) αναζητούν!

Έτσι, μετά από συνομιλίες τεσσάρων σχεδόν δεκαετιών, δεν δικαιολογούμαστε σήμερα να είμαστε  στο σημείο να μιλούμε για λύση ΔΔΟ, είτε αγνοούντες είτε διαφωνούντες ως προς το είδος του κρατικού μορφώματος που προετοιμάζουμε.

Και η μεν τουρκική πλευρά – πιο ειλικρινής – ξεκαθάρισε πολλάκις, ότι στον όρο «ζώνη» (διζωνικότητα) προσδίδει και συνταγματικό περιεχόμενο, ότι ο όρος συνάδει με συνομοσπονδία, δηλαδή δύο κράτη με χαλαρή μεταξύ τους σύνδεση – όπως ακριβώς διελάμβανε και προνοούσε το Σχέδιο Ανάν. Ενώ η Ελληνοκυπριακή πλευρά, κυρίως, στις δύο τελευταίες προεδρίες, υποκριτικώς συμπεριφερόμενη, δεν υιοθετεί μεν τις τουρκικές ερμηνείες και προσποιείται ότι η διζωνικότητα είναι μόνο περιγραφικός όρος που αναφέρεται  στο υπό τη διοίκηση της κάθε πλευράς έδαφος, συνεχίζει όμως επί των τουρκικών ερμηνειών να συζητά και να διαπραγματεύεται.

Και η κοροϊδία συνεχίζεται εις βάρος του λαού, των Ελληνοκυπρίων, κυρίως, οι οποίοι αφού χωρίστηκαν σε δύο παρατάξεις, pro–διζωνικούς και anti-διζωνικούς, διαπληκτίζονται για τη λειτουργικότητα και βιωσιμότητα μιας λύσης, τη μορφή της οποίας αγνοούν παντελώς.

Αλήθεια, χρειάζεται η σοφία του Ναστρεντίν Χότζα για να διαπιστώσει κανείς την ανάγκη προκαταβολικού προσδιορισμού του όρου ΔΔΟ, για να οδηγηθούμε σε μια ορθόδοξη και λογική διαδικασία αναζήτησης λύσης; Αποτελεί κανόνα κάθε διαπραγμάτευσης: οι συνομιλητές, προτού αρχίσουν να επιχειρηματολογούν, να προσδιορίζουν και να συμφωνούν το περιεχόμενο των όρων που διαπραγματεύονται,  για να ξέρουν τι συζητούν, τι αποδέχονται και τι απορρίπτουν.

Εμείς, μπορούμε ή δεν μπορούμε, να δηλώσουμε από ΤΩΡΑ ότι θέλουμε συνομιλίες ουσίας, με ξεκάθαρες προτεραιότητες, με δίκαιες και ηθικά απρόσβλητες θέσεις αρχής;

·         Μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα.

·        Ένα κράτος, συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας – όχι ένα «Νέο Συνεταιρισμό».

·        Μια λύση που θα σέβεται  τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των Κυπρίων και θα εδράζεται στις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σίγουρα, κάποιοι θα μας πουν ότι με τέτοιους όρους θα καταρρεύσουν οι συνομιλίες. Αλλά, τότε θα καταρρεύσουν εξ υπαιτιότητας της τουρκικής πλευράς, που θα αρνηθεί να δεχτεί τέτοιες δίκαιες και ηθικά απρόσβλητες θέσεις αρχής, που είναι συμφυείς και αναντίρρητες σε κάθε καθεστώς Ομοσπονδίας.

Αν, λοιπόν, πάμε σε συνομιλίες για να διεκδικήσουμε  θέσεις αρχής και  ναυαγήσουν, το ναυάγιο ας επέλθει πάνω σε θέματα αρχής και όχι πάνω σε δυσνόητες, αμφιλεγόμενες και ασαφείς λεπτομέρειες.

Θα ήταν, λοιπόν, μάταιο, να ζητήσουμε από ΤΩΡΑ, να δοθεί  ΜΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ στο  Κοινό Ανακοινωθέν Αναστασιάδη – Έρογλου και τι επιτέλους διαλαμβάνει αυτή η διαφιλονικούμενη ΔΔΟ;

Τόσο δύσκολο είναι; ΄Η μήπως υπάρχουν άλλοι λόγοι που δεν…βολεύουν διασαφηνίσεις;

Η βάση των συνομιλιών

Στις 18 Φεβρουαρίου 1959, κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης στο Lancaster House, προέκυψε ένα θέμα ως προς το τι αποτελεί το προς υπογραφή Έγγραφο της Συμφωνίας της Ζυρίχης. Ο Αρχιεπίσκοπος επιχείρησε να επιτύχει κάποιες βελτιώσεις στη Συμφωνία, αλλά συνάντησε την αντίσταση του Τούρκου ΥΠΕΞ. Μεταξύ του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Βρετανού υπουργού Αποικιών Σέλγουιν Λόυντ, που προήδρευε της Διάσκεψης, διεξήχθη μια συζήτηση, της οποία η κατάληξη ήταν η εξής:

Σέλγουιν Λόυντ:

Αρχιεπίσκοπε, θα σας κάμω την εξής ευθείαν ερώτησιν: Αποδέχεσθε τα έγγραφα τα οποία συνεφωνήθησαν πριν από την συνάντησιν αυτή, καθώς και την Δήλωσιν την οποίαν ακούσαμε, σαν βάση για μια τελική ρύθμιση του Κυπριακού; Εάν αποδέχεσθε...

Μακάριος:

Τι εννοείτε «ως βάσιν»;

Σέλγουιν Λόυντ:

Να σας εξηγήσω, Αρχιεπίσκοπε, τι εννοώ με το «βάσιν»:

Μια βάσις είναι κάτι πάνω στο οποίο μπορείτε να κτίσετε. Αν όμως αφαιρέσετε κάτι από αυτήν, ολόκληρη η οικοδομή γκρεμίζεται. Να τι εννοώ με το «βάσιν»...

Η βάση, λοιπόν, είναι κάτι πάνω στο οποίο θα κτίσουμε. Κι αν είναι στερεή η βάση θα είναι στερεό και το οικοδόμημα. Αν είναι σαθρή, σαθρό και ετοιμόρροπο θα είναι το κτίσμα πάνω της.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στις 11 Φεβρουαρίου 2014, συμφώνησε μαζί με τον κ. Έρογλου τη βάση (Κοινό Ανακοινωθέν, την ονόμασαν) πάνω στην οποία θα κτίσουν το οικοδόμημα, που θα στεγάσει τον κυπριακό λαό, στα χρόνια που θα ακολουθήσουν.

Προκύπτει, λοιπόν, το ερώτημα εάν η βάση που έφτιαξαν είναι γερή ή είναι σαθρή.

Στην προκειμένη περίπτωση, γερή είναι μια βάση και κατ’ ακολουθία ένα οικοδόμημα, που θα προεξοφλεί την ομαλή κοινή διαβίωση όλων των κατοίκων και που θα τους επιτρέπει να αναπτύσσονται και να δημιουργούν, χωρίς προστριβές, αμφισβητήσεις και συγκρουσιακές διαμάχες. Ένα κτίσμα, νομικά, κοινωνικά και ηθικά σύγχρονο και ανθρώπινο, το οποίο δεν θα επιτρέπει την εκμετάλλευση μιας ομάδας ανθρώπων από άλλη, ούτε και θα δίνει δικαίωμα σε τρίτους να επεμβαίνουν στα του οίκου τους. Απαραίτητη προϋπόθεση, για να αποφεύγονται οι αμφισβητήσεις και οι συγκρούσεις, είναι η διατύπωση των διαφόρων εννοιών του οικοδομήματος όσο το δυνατόν σαφέστερα, ώστε να μην προκύπτει η ανάγκη εκ των υστέρων ερμηνείας των.

Τίθενται επομένως εύλογα τα ερωτήματα:

Η βάση πάνω στην οποία καλούνται να κτίσουν οι κύριοι Αναστασιάδης και Ακκιντζί είναι στερεή και γερή; Δηλαδή, είναι σαφείς ή είναι διφορούμενες και αμφίσημες οι πτυχές της, επιδεχόμενες διαφορετικές ερμηνείες;

Είναι δίκαιη και στοιχισμένη με τις διεθνώς παραδεδεγμένες δημοκρατικές αρχές, ιδιαίτερα με τις αρχές και με ό,τι αποτελεί Κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης –η οποία θα αποτελεί το κοινό εποικοδόμημά μας– ή αφίσταται των βασικών αρχών του Διεθνούς Δικαίου και αποκλίνει από το απαύγασμα της ΕΕ, το Κεκτημένο της;

Είναι μια βάση, που εγγυάται το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, που αποτελούν το Α και το Ω του σύγχρονου πολιτισμένου κράτους δικαίου ή περιέχει εκπτώσεις στα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα των Κυπρίων πολιτών προδικάζοντας τη δημιουργία ενός τριτοκοσμικού κράτους;

Αυτά πρέπει να λάβει υπόψη του ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πριν αρχίσει τα πάρε-δώσε, εάν –βεβαίως– θέλει πραγματικά να κτίσει στην Κύπρο ένα κράτος λειτουργικό, που θα επιβιώσει στο χρόνο και όχι ένα μόρφωμα που θα ανεγερθεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να προετοιμάσει την επόμενη φάση των σχεδιασμών της Άγκυρας.

Αυτά πρέπει να λάβουν υπόψη τους όμως και οι πολίτες που κρίνουν και επιλέγουν.

Βανδαλισμοί πινακίδων σήμανσης

                   

Διαστάσεις μάστιγας λαμβάνει πλέον στον τόπο μας, η καταστροφή των πινακίδων οδικής σήμανσης στους δρόμους των πόλεων, στην ύπαιθρο και στο υπεραστικό οδικό δίκτυο.
Η κατάσταση είναι απαράδεκτη και δεν τιμά κανένα. Πινακίδες κατεστραμμένες, καλυμμένες με συνθήματα και αυτοκόλλητα, τρυπημένες από σκάγια κυνηγετικών όπλων ή κρυμμένες από θάμνους και δέντρα, συνθέτουν την άθλια εικόνα της οδικής σήμανσης και θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, καθώς δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτές από τους διερχόμενους οδηγούς.

Πέραν του θέματος της ασφάλειας των χρηστών του οδικού δικτύου, της καταστροφής του περιβάλλοντος και της κακής αισθητικής εικόνας που δημιουργείται, υπάρχει και η οικονομική επιβάρυνση, αφού απαιτούνται πολλά χρήματα για την επιδιόρθωση ή την αντικατάσταση των πινακίδων και την καθαριότητα του χώρου.

Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση είναι ενδεικτική της παιδείας που υπάρχει σε ορισμένους από τους πολίτες, οι οποίοι επιδεικνύουν έλλειψη σεβασμού προς τη δημόσια περιουσία και το περιβάλλον, είναι ανεύθυνοι και αψυχολόγητοι, αφού οι πράξεις τους δεν εξυπηρετούν κανένα απολύτως σκοπό. Πρόκειται για ασυνειδησία ορισμένων πολιτών, οι οποίοι δε φαίνεται να συγκινούνται, όχι μόνο από τις κυρώσεις που προβλέπονται από το νόμο, αλλά ούτε από τους κινδύνους και τις ζημιές που προκαλούν.

Οι ευθύνες δεν αφορούν μόνο τους δολιοφθορείς που βρίσκουν ελεύθερο πεδίο και δρουν ανενόχλητα, αλλά αφορούν και την πολιτεία και όλους εμάς,  που ανεχόμαστε τέτοιες συμπεριφορές. Είναι δικαίωμα μας να ζούμε σε ένα καθαρό περιβάλλον και υποχρέωση μας να απαιτούμε την τιμωρία κάθε ασυνείδητου καταστροφέα της δημόσιας περιουσίας.

Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου ζητήματος πρέπει να ξεκινήσει πρώτιστα από την οικογένεια και τα σχολεία, καλλιεργώντας στα παιδιά το σεβασμό προς τη ξένη και δημόσια περιουσία και γενικά καλλιεργώντας τους το αίσθημα της υπευθυνότητας απέναντι στους νόμους και τους κανονισμούς.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους οφείλουν να αναδείξουν τη σπουδαιότητα των ενημερωτικών πινακίδων. Προς αυτή τη κατεύθυνση μπορούν να συμβάλουν και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προβάλλοντας τις εικόνες αυτές που υπάρχουν στο οδικό δίκτυο και μεταφέροντας το μήνυμα στους πολίτες ώστε αυτοί να δείξουν ευαισθησία για το περιβάλλον και να το προστατέψουν όπως προστατεύουν το σπίτι τους.

Οι πινακίδες σήμανσης είναι κι αυτές καθρέφτης του πολιτιστικού επιπέδου κάθε λαού, απεικονίζουν και αντικατοπτρίζουν το κοινωνικό επίπεδο μιας χώρας.