Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

ΝΑΡΚΟΤΕΣΤ. ΕΛΕΓΧΟΣ ΟΔΗΓΗΣΗΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΗΡΕΙΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

                          
Η οδήγηση υπό την επήρεια ναρκωτικών έχει εξελιχτεί σε ένα ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα για την οδική ασφάλεια. Οι οδηγοί χρήστες ναρκωτικών ουσιών, όπως και οι χρήστες αλκοόλης, θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο τη ζωή τους αλλά και τις ζωές αθώων συνανθρώπων τους.
Τα στατιστικά στοιχεία που προκύπτουν από τα αποτελέσματα αναλύσεων του Γενικού Χημείου του Κράτους, σε αστυνομικά τεκμήρια από θανατηφόρες τροχαίες συγκρούσεις, είναι συγκλονιστικά:
 - Από το 2004 μέχρι το 2014 σε σύνολο 162  θανάτων λόγω χρήσης ναρκωτικών ουσιών, οι 55 θάνατοι οφείλονταν σε τροχαίες συγκρούσεις (51 νεκροί ήταν οδηγοί και 4 πεζοί ή  επιβάτες).
 - Από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι το τέλος Οκτωβρίου του 2015 οι θάνατοι από τροχαίες συγκρούσεις, που οφείλονταν σε οδήγηση υπό επήρεια ναρκωτικών, ανήλθαν σε επτά.
Ο νόμος ρύθμιζει τον ελέγχο της οδήγησης υπό την επήρεια ναρκωτικών (ναρκοτέστ)  και προβλέπει πως πρόσωπο που οδηγεί ή αποπειράται να οδηγήσει όχημα και τελεί υπό την επήρεια ναρκωτικών διαπράττει αδίκημα και σε περίπτωση καταδίκης του υπόκειται :
-          σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα τρία χρόνια,
-          σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τα 3500 ευρώ,
-          σε στέρηση της άδειας οδήγησης που δεν υπερβαίνει τα τρία χρόνια και
-          σε επιβολή 3 έως 6 βαθμών ποινής.
-    ή σε όλες ή σε οποιαδήποτε από τις πιο πάνω ποινές.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο πρόσωπο που οδηγεί ή αποπειράται να οδηγήσει και υπάρχει υποψία ότι βρίσκεται υπό την επήρεια ναρκωτικών καλείται να δώσει δείγμα σάλιου για προκαταρκτική εξέταση. Σε περίπτωση ανίχνευσης ναρκωτικών από την προκαταρκτική εξέταση, ζητείται να δώσει πρόσθετο δείγμα σάλιου για εργαστηριακή εξέταση. 
Οποιοδήποτε πρόσωπο αρνείται να δώσει δείγμα σάλιου για έλεγχο, διαπράττει αδίκημα και σε περίπτωση καταδίκης του υπόκειται στις ίδιες ποινές.
Τα έσοδα που προέρχονται από καταδίκες λόγω οδήγησης υπό την επήρεια ναρκωτικών θα κατατίθενται σε ειδικό ταμείο για σκοπούς απεξάρτησης ουσιοεξαρτωμένων προσώπων.

Ημερίδα¨Μεταρρύθμιση στο χώρο της υγείας ¨


Το ΔΗ.ΚΟ κοντά στον πολίτη και τον ασθενή.
Τετάρτη 24/02/16 Οίκημα Σ.Ε.Κ Πάφος.
Η επείγουσα ανάγκη για την εισαγωγή και την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου και βιώσιμου Σχεδίου Υγείας γίνεται κάθε μέρα ολοένα και πιο επιτακτική. Με τις ευθύνες να αφορούν όλες τις Κυβερνήσεις κατά την πορεία της Κυπριακής Δημοκρατίας, το σημερινό σύστημα υγείας στη χώρα μας βρίσκεται υπό κατάρρευση . Η σύνδεση της εισαγωγής και εφαρμογής αυτού του μείζονος σημασίας μεταρρυθμιστικού σχεδίου - του πιο φιλόδοξου ίσως στην ιστορία του κράτους μας για το δημόσιο τομέα- με το πρόγραμμα του Μνημονίου, κατέστησε την υλοποίηση του στόχου εφικτή όσο ποτέ άλλοτε. Όμως η εξέλιξη των πραγμάτων διέψευσε την προσδοκία και την εκτίμηση αυτή.
Η μεταρρύθμιση στον τομέα της Υγείας αποτελεί, λίγες μόνο εβδομάδες πριν από την έξοδο της χώρας μας από το Μνημόνιο, το μόνο κεφάλαιο του προγράμματος που δεν υλοποιήθηκε. Κατά περίεργο τρόπο, το κεφάλαιο αυτό έπαυσε να είναι προαπαιτούμενο του Μνημονίου και γεννάτε εύλογα το ερώτημα κατά πόσο η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων προέχει της επίτευξης μιας μεγάλης μεταρρύθμισης που είναι άμεσα, απευθείας συνδεδεμένη με τη ζωή των πολιτών.
Μια νηφάλια αποτίμηση της κατάστασης, οδηγεί αβίαστα, χωρίς διάθεση για αντιπολιτευτική κριτική ή λαϊκίστικες απλουστεύσεις, στον εξής προβληματισμό: Τελικά, ποιος ήταν ο στόχος της Κυβέρνησης : Η έξοδος από το Μνημόνιο ή η πραγματική ολοκλήρωση του προγράμματος του Μνημονίου με την εφαρμογή του Γενικού Σχεδίου Υγείας ; Αυτό είναι κατά την ταπεινή μου άποψη το μέγα θέμα, η ουσία του θέματος.
Υπάρχουν λύσεις και διέξοδοι σε κάθε πρόβλημα. Απαιτείται όμως, ισχυρή πολιτική βούληση στο επίπεδο της Κυβέρνησης, υπευθυνότητα στο επίπεδο της Βουλής και καθαρή στοχοθεσία. Χρειάζεται συναίνεση αλλά υπεράνω όλων πρέπει να επικρατήσει το μακροπρόθεσμο συμφέρον του πολίτη.

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2016

Κάτι τρέχει, που εμείς αγνοούμε

Δεν συμφωνούμε με το πέπλο σιωπής που η Κυβέρνηση περιβάλλει τις εξελίξεις σχετικά με τις συνομιλίες.

Δεν συμφωνούμε ότι το συμφωνημένο, δήθεν, «απόρρητο», είναι επαρκής δικαιολογία για να τηρείται ο λαός στο σκοτάδι σχετικά με την πορεία των συνομιλιών.

Και δεν συμφωνούμε με την τακτική συσκότιση που ακολουθεί η κυβέρνηση, διότι τα επίσημα δεδομένα, οι δημόσιες δηλώσεις της τουρκικής πλευράς και αξιωματούχων του ΟΗΕ, άλλως πως υπαγορεύουν.

Δεν δεχόμαστε το «τίποτε δεν είναι συμφωνημένο αν δεν συμφωνηθούν όλα», όταν «κλειδώνονται» συγκλίσεις και προχωρούν πάρα πέρα σε νέες.

Κάτι «τρέχει», λοιπόν.

Που εμείς αγνοούμε.

Που περιβάλλεται όμως αχρείαστα από ένα ύποπτο, αλλά εύγλωττο, πέπλο σιωπής.

Και που δημιουργεί βάσιμες υποψίες ότι οδηγούμαστε σε μια χειρότερη παραλλαγή του Σχεδίου Ανάν, σε κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα, για πρώτη φορά, προϋποθέσεων εξαφάνισης του Κυπριακού Ελληνισμού από την γη των προγόνων του.

Αυτό, άλλωστε, είναι και το εξομολογημένο τουρκικό σχέδιο.

Και προβάλλει το ερώτημα:
·                    Θα αφεθούμε ως πρόβατα επι σφαγή στον αφανισμό μας;
·          Ή, θα αρχίσουμε την χάραξη νέας πολιτικής και στρατηγικής στις συνομιλίες ώστε να αποτρέψουμε την καταστροφή και να αποφύγουμε το πικρό ποτήρι μιας δεύτερης τουρκικής σκλαβιάς; 

Οι απαντήσεις είναι απλές και γι’ αυτό η στάση μας στις Συνομιλίες πρέπει να ξεκαθαριστεί. Αρκεί από τώρα (αν και θάπρεπε από χθες), έστω όμως κι από τώρα, με τον πιο σαφή και πιο κατηγορηματικό τρόπο να δηλώσουμε στον Γ.Γ. του ΟΗΕ, ότι ούτε εξετάζουμε, ούτε δεχόμαστε να συζητήσουμε προτάσεις που δεν θα δηλώνουν, ρητά και απερίφραστα ότι:

·                    ΟΛΑ τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα θα αποχωρήσουν από την Κύπρο, κατά την υπογραφή της συμφωνημένης λύσης του Κυπριακού.
·               Δεν θα υπάρχουν Εγγυήσεις με δικαίωμα μονομερούς επέμβασης καθ’ οιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε λόγο.
·                    Μόνο η Κεντρική Κυβέρνηση θα περιβάλλεται από το αποκλειστικό δικαίωμα της κυριαρχίας και της διεθνούς προσωπικότητας του κράτους και οι «περιφέρειες» δεν θα έχουν τέτοια δικαιώματα ούτε θα συνάπτουν χωριστά Διεθνείς Συνθήκες.
·                    Θα εφαρμοστούν οι τρεις βασικές ελευθερίες, έστω με ειδικές διευθετήσεις με τις οποίες θα αντιμετωπίζονται οι «πρακτικές» δυσκολίες, που τυχόν απορρέουν για την τουρκικής πλευρά από την εφαρμογή των τριών ελευθεριών.
Αλλά αυτές οι «δυσκολίες» ή οι ειδικές «διευθετήσεις» δεν θα είναι τέτοιες ώστε να καθιστούν την εφαρμογή τους ανεφάρμοστη ή απλά συμβολική.
·                    Θα επινοηθούν αποτελεσματικοί μηχανισμοί εφαρμογής της λύσης και επίλυσης αδιεξόδων, πάνω στα λίγα θέματα – και αυτά πρέπει να είναι λίγα – όπου οι δύο κοινότητες θα αποφασίζουν από κοινού. Σε όλα τα άλλα θέματα, θα επικρατεί η θέληση της πλειοψηφίας.

Αν αυτές οι δίκαιες και ηθικά απρόσβλητες «θέσεις αρχής», τεθούν, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, στα πλαίσια των Συνομιλιών και εάν οι Συνομιλίες καταρρεύσουν εξ υπαιτιότητας της τουρκικής πλευράς που θα αρνηθεί να δεχτεί τέτοιες δίκαιες και ηθικά απρόσβλητες θέσεις, που είναι συμφυείς και αναντίρρητες σε κάθε καθεστώς Ομοσπονδίας, ΤΟΤΕ, πραγματικά, η τουρκική πλευρά θα επιβεβαιώσει με τον πιο πανηγυρικό και κραυγαλέο τρόπο, ότι δεν είναι λύση Ομοσπονδίας που επιδιώκει, αλλά λύση Συνομοσπονδίας μεταξύ ΔΥΟ ΧΩΡΙΣΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ.

Η βάση στην οποία διεξάγονται σήμερα οι Συνομιλίες τις οδηγούν είτε σε ναυάγιο είτε σε παράδοση της Κύπρου.

Κι αυτοί που φοβούνται το ναυάγιο και οδηγούν το κυπριακό σκάφος σε επικίνδυνους υφάλους, είναι χίλιες φορές προτιμότερο αυτό να επέλθει πάνω σε ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΧΗΣ και όχι πάνω σε δυσνόητες και αμφιλεγόμενες «λεπτομέρειες».