Η προκλητική και εριστική συμπεριφορά του Ταγίπ Ερντογάν
προκαλεί ανησυχία στη διεθνή κοινότητα, που παρακολουθεί ένα έξαλλο και εκτός
ελέγχου σουλτάνο, σε ένα εθνικιστικό παραλήρημα, να
εκστομίζει απειλές προς πάσα κατεύθυνση.
Στο εσωτερικό, ο Ερντογάν, βρήκε ευκαιρία να ελέγξει τα
πάντα και να αφανίσει όποιον διαφωνούσε μαζί του. Από πολιτικούς, διευθυντές
τραπεζών, ΜΜΕ, ακόμα και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Στις σχέσεις του με τις γειτονικές χώρες, αγνοώντας τους
κανόνες διεθνούς δικαίου, αναδεικνύει καθημερινά την επεκτατική πολιτική του. Δεν χαλιναγωγείται ούτε με υποδείξεις ούτε με
προειδοποιήσεις για κυρώσεις.
Αμερική, Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να
ξαφνιάζονται από το «φαινόμενο» Ερντογάν. Η πολιτική που ακολούθησαν και η ανοχή που
επέδειξαν, έθρεψε τον αδίστακτο νέο-σουλτάνο.
Η Αμερική εξόπλισε και ενίσχυσε οικονομικά και πολιτικά
την Τουρκία. Στήριξε ένθερμα την
ενταξιακή προοπτική της, που την παρουσίασε σαν μέσο για να τη συνδέσει δήθεν
οργανικά και σταθερά με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Δύση, για τη δημιουργία
ενιαίου γεωπολιτικού χώρου (πολιτικού, στρατιωτικού, οικονομικού). Πραγματικός στόχος της Αμερικανικής πολιτικής
ήταν η αποτροπή μιας ενδεχόμενης μετεξέλιξης της Ε.Ε. σε γεωπολιτική αυτονομία
με την παρουσία φίλο-Ατλαντικών χωρών στο Ευρωπαϊκή οικογένεια.
Η Αμερικάνικη πολιτική επιστράτευσε την Ελλάδα (κυβέρνηση
Σημίτη) να πρωτοστατήσει, ασκώντας την επιρροή της στους Ευρωπαίους, για την
απονομή στην Τουρκία της ιδιότητας του υποψηφίου μέλους και την έναρξη
ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Προβλήθηκε το επιχείρημα ότι είναι προς όφελος της
Ελλάδας, τόσο μάλιστα που να μην επιβάλλεται να τεθούν προκαταρκτικοί όροι,
γιατί τα Ελληνοτουρκικά προβλήματα θα επιλύονταν με τον εξευρωπαϊσμό της
Τουρκίας.
Η ανεπιφύλακτη, χωρίς όρους και προϋποθέσεις θεαματική
στροφή της Ελλάδας για ένταξη της Τουρκίας, επαναπαυόμενη στις αρχές
εκδημοκρατισμού που θέτει η Ε. Ένωση, αφόπλισε διπλωματικά χώρες που είχαν
επιφυλάξεις και δεν συζητούσαν πλήρη ένταξη αλλά ειδική σχέση. Βρήκαν μπροστά
τους μια Ελλάδα να υποστηρίζει πως ήταν προς όφελος της ίδιας και προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής
οικογένειας η ένταξη της Τουρκίας
στην Ένωση.
Με την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων η Ευρωπαϊκή
Ένωση επιδεικνύει υπερβολική ανοχή. Η Τουρκία απολαμβάνει όλα τα οφέλη του
υποψηφίου μέλους χωρίς να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της που πηγάζουν μέσα από συμφωνίες και πρωτόκολλα. Κατέχει ευρωπαϊκά εδάφη, δεν
σέβεται και δεν αναγνωρίζει κράτη μέλη, λειτουργώντας εκτός των ευρωπαϊκών αρχών
και αξιών. Εκμεταλλεύεται κρίσεις και διενέξεις (μεταναστευτικό κ.α.) για
να πετύχει εκβιαστικά απορρόφηση κονδυλιών
από Ευρώπη.
Παραβιάζει καθημερινά ευρωπαϊκά χωρικά ύδατα, εναέριο
χώρο και αμφισβητεί ευρωπαϊκά εδάφη. Καταπατεί τις πρόνοιες
που προκύπτουν από το Δίκαιο της Θάλασσας και προκαλεί απειλώντας με πόλεμο, για
τους ενεργειακούς σχεδιασμούς στην
Ανατολική Μεσόγειο. Ασεβεί προς την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, προειδοποιώντας
με αλλαγή της χρήσης αρχαίων μνημείων ενταγμένων στη ΟΥΝΕΣΚΟ.
Η Τουρκία έχει μετατραπεί σε μια ακλόνητη περιφερειακή
υπερδύναμη. Με την σύμπραξη των Ρώσων θα καταστεί ένας ισχυρός ενεργειακός
παίκτης και ταυτόχρονα θα αποκτήσει πρόσβαση και στην πυρηνική ενέργεια, που
επιδιώκει εδώ και δύο δεκαετίες.
Καθίσταται, όλο και πιο απρόοπτη, όλο και πιο προκλητική.
Βρίσκεται συνεχώς σε επιθετική διάταξη και αντιμετωπίζει τους γείτονές της ως
εν δυνάμει θύματα της επεκτατικής της πολιτικής. Έχει ακραίες διεκδικήσεις και
αξιώσεις και επιχειρεί να τις επιβάλλει διά της ισχύος.
Χωρίς, μέχρι σήμερα η Τουρκία, να έχει τις οποιεσδήποτε
κυρώσεις για την αρπακτική της πολιτική και την όλη συμπεριφορά της, ο
νέο-σουλτάνος Ερντογάν έχει αποθρασυνθεί σε σημείο μάλιστα που απειλείται η
ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή με απρόβλεπτες συνέπειες για την
ανθρωπότητα.
Αμερική, Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση απέτυχαν να
μελετήσουν και να αξιολογήσουν σωστά την πολιτική και στρατηγική συμπεριφορά
της Τουρκίας. Σήμερα, που η κατάσταση ίσως να είναι μη ανατρέψιμη, προβληματίζονται πως θα
αντιδράσουν. Εναγωνίως επιχειρούν να διαμορφώσουν ένα πλαίσιο αντιμετώπισης της
τουρκικής συμπεριφοράς και επιθετικότητας.
Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.
