ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΕΡΓΩΝ ΜΕ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ(ΣΔΙΤ)

Αδιαμφισβήτητα, διανύουμε περίοδο μεγάλης, παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και όλοι μας παρακολουθούμε με αγωνία τις εξελίξεις  στην οικονομία. Δυστυχώς, η πατρίδα μας ,τον τελευταίο χρόνο, βιώνει  με έντονο τρόπο τις συνέπειες  της κρίσης. Τα τελευταία γεγονότα δημιουργούν εύλογα σκέψεις και προβληματισμούς σχετικά με το πώς θα μπορέσει το κράτος να μπει σε τροχιά ανάκαμψης και να επανέλθει, το συντομότερο, σε οικονομική ευημερία.

Σ’ αυτή την δύσκολη συγκυρία, η προώθηση της  Ανάπτυξης φαίνεται ότι για τα επόμενα κρίσιμα χρόνια θα είναι ο κύριος μοχλός για την αντιμετώπιση της διαφαινόμενης βαθιάς ύφεσης .Το  ζητούμενο πλέον είναι μέσα από στρατηγικά μέτρα να καταφέρουμε να δηµιουργήσουμε νέες ευκαιρίες για επενδύσεις στη χώρα µας και να προωθήσουμε έργα ανάπτυξης, που θα διευκολύνουν την επιτάχυνση του ρυθµού ανάπτυξης της κυπριακής οικονοµίας.

Μέσα σε αυτή την πολιτική, εντάσσεται σύμφωνα  με τις πρόνοιες του μνημονίου συναντίληψης, η νέα νομοθεσία που ετοιμάζεται για σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Δικαίου για τις διαδικασίες έγκρισης και υλοποίησης σχεδίων ανάπτυξης.  Οι Συνεργασίες ∆ηµόσιου Ιδιωτικού Τοµέα (Σ∆ΙΤ ή Public –Private Partnerships, PPP) αποτελούν µια µέθοδο κατασκευής δηµοσίων υποδοµών και παροχής δηµοσίων υπηρεσιών, µε συνεχώς διευρυνόµενη εφαρµογή.

 Στις Σ∆ΙΤ, ο Δηµόσιος τοµέας αναθέτει στον Ιδιωτικό τοµέα να σχεδιάσει, να κατασκευάσει, να λειτουργήσει και να συντηρήσει µια υποδοµή ή/ και να σχεδιάσει, θέσει σε εφαρµογή και παράσχει µια δηµόσια υπηρεσία. Η τεχνική αυτή εφαρµόζεται ήδη αρκετά διαδεδοµένα στο σύνολο σχεδόν των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαµβανοµένων και των νέο-εισηγµένων χωρών.

Η συνεργασία του Ιδιωτικού µε το ∆ηµόσιο Τοµέα αποβαίνει προς όφελος και των δύο. Οι δηµόσιοι φορείς  µπορούν να ολοκληρώσουν  ταχύτερα περισσότερα έργα, ξεπερνώντας το πρόβληµα των περιορισµένων οικονοµικών πόρων  που αντιµετωπίζουν, ακολουθώντας την παραδοσιακή μέθοδο προκήρυξής τους. 

Ο Ιδιώτης, δεδοµένου ότι δεν θα πληρωθεί παρά µόνο µε την έναρξη της λειτουργίας των υποδοµών, έχει κάθε λόγο να ολοκληρώσει την κατασκευή το γρηγορότερο. Έτσι, περιορίζονται καθυστερήσεις  και μακρά χρονοδιαγράμματα που παρατηρούνται στην εκτέλεσή των έργων υποδομής. 

Ως εκ τούτου, μέσα από τις συµπράξεις του Ιδιωτικού µε το ∆ηµόσιο Τοµέα, οι πολίτες απολαµβάνουν, ταχύτερα, περισσότερες υποδοµές και υπηρεσίες. Ταυτόχρονα, όµως, και ο ιδιωτικός τοµέας επωφελείται µέσα από την προκήρυξη περισσότερων έργων και τη δυνατότητα συµµετοχής του τόσο στην προετοιµασία αυτών, όσο και στην εκτέλεσή ή και την εκµετάλλευσή τους.

Σε ό,τι αφορά στην κατασκευή των έργων , το σύστηµα των Σ∆ΙΤ δίνει κίνητρα στους ιδιώτες να σχεδιάζουν εξ αρχής το έργο, ώστε στο µέλλον να µπορούν να το συντηρήσουν αποδοτικότερα και οικονοµικότερα. Με αυτό τον τρόπο, επιτυγχάνεται βελτίωση της ποιότητας των κατασκευαζόµενων υποδοµών και των παρεχόµενων υπηρεσιών. Επιπρόσθετα ,παρουσιάζεται  καλύτερη οικονοµική αποδοτικότητα του έργου σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Εν κατακλείδι , η συγκεκριμένη μέθοδος  σχεδιασμού και υλοποίησης έργων υποδομής κρίνεται ως θετική , γι’ αυτό η  επίσπευση της ετοιμασίας της νομοθεσίας  και ψήφισής της είναι περισσότερο από αναγκαία. Η  άμεση έγκριση και  προώθηση  έργων, θα συμβάλει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, θα αποφέρει δημόσια έσοδα, θα  ενίσχυσει  την ανταγωνιστικότητα, συμβάλλοντας έτσι στην κινητικότητα της οικονομίας.

Η ΑΝΑΓΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΦΟ

Αναμφίβολα, οι υδατικοί πόροι αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη κάθε είδους οικονομικής δραστηριότητας και έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες για την επιβίωση του ανθρώπου.

Η διαχείριση υδάτινων πόρων στην Κύπρο πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα στα προγράμματα βελτίωσης της ζωής. Σε αυτό το πλαίσιο ,έγιναν μεγάλες προσπάθειες διαχείρισης των υδάτινων πόρων με τη δημιουργία φραγμάτων και αρδευτικών έργων σε ολόκληρο το νησί.

Η μεγάλη διαχρονική διακύμανση της βροχόπτωσης, όμως, με συχνές ανομβρίες δυο και τριών χρονών ,ανάγκασαν το κράτος να λάβει πρόσθετα μέτρα διαχείρισης, όπως οι μονάδες αφαλάτωσης.

Μέσα σε αυτή τη πολιτική , ξεκίνησε να λειτουργεί στις 22 Νοεμβρίου 2010 η κινητή μονάδα αφαλάτωσης της Πάφου για να καλύψει τις υδρευτικές ανάγκες της πόλης.

Ωστόσο ,το συμβόλαιο ενοικίασης της κινητής μονάδας αφαλάτωσης της Πάφου λήγει στις 22 Νοεμβρίου 2013 και δημιουργούνται εύλογες ανησυχίες. Οι εναλλασσόμενες διαδοχικές περίοδοι πολυομβρίας και ανομβρίας επιβάλλουν την μελέτη συνέχισης της λειτουργίας της κινητής ή κατασκευής μόνιμης μονάδας αφαλάτωσης, ούτως ώστε να διασφαλιστεί ότι θα ικανοποιούνται οι ανάγκες της επαρχίας σε νερό.

Είναι γεγονός, ότι οι ανάγκες σε νερό ύδρευσης προβλέπεται να αυξάνονται με μεγάλους ρυθμούς μέσα στα επόμενα χρόνια. Εν μέσω οικονομικής κρίσης , οι άνθρωποι επιστρέφουν μαζικά στη γεωργία και κατ΄ επέκταση, οι ανάγκες νερού αναμένεται να είναι αυξημένες.

Επιπρόσθετα ,αξίζει να συνυπολογίσουμε ότι σε περιοχές μεγάλης ανάπτυξης, όπως στο Χαποτάμι και στη δυτική περιοχή της πόλης της Πάφου, οι σημερινές υδρευτικές ανάγκες καλύπτονται οριακά.

Η λειτουργία των Μονάδων Αφαλάτωσης ,λοιπόν , είναι ύψιστη ανάγκη για την επίλυση του υδατικού προβλήματος που μαστίζει την πόλη μας. Δεν έχουμε περιθώρια εφησυχασμού και καθυστέρησης. Το κράτος πρέπει να κινηθεί έγκαιρα, ώστε να λυθεί μακροπρόθεσμα το επίμαχο αυτό θέμα.