ΘΕΜΑΤΑ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Στη συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συγκοινωνιών και Έργων συζητήθηκε το δικαίωμα παρέμβασης, προκειμένου να εξασφαλισθεί η παροχή υπηρεσιών στάθμευσης και η ομαλή διακίνηση και ασφάλεια στους αερολιμένες, ένα θέμα που ανέδειξε ο πρόεδρος της Επιτροπής Αντώνης Αντωνίου.

Συγκεκριμένα, εξετάστηκε κατά πόσο δικαιούται η εταιρεία «Hermes Airports Ltd» να ακινητοποιεί με σφικτήρα κλειδώματος τροχού οχήματα που σταθμεύουν παράνομα μπροστά από την είσοδο του αεροδρομίου ή στους χώρους στάθμευσης και να επιβάλλει πρόστιμο 85 ευρώ στον ιδιοκτήτη του οχήματος για να μπορεί να το παραλάβει.

Σύμφωνα με την γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα τέτοια ενέργεια δεν βρίσκει έρεισμα σε οποιαδήποτε νομοθεσία και δεν νομιμοποιείται η διαχειρίστρια εταιρεία βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, ούτε να ακινητοποιεί ούτε να επιβάλλει πρόστιμο. Αυτή η αρμοδιότητα ανήκει στο κράτος και δεν την έχει εκχωρήσει σε ιδιώτες.

«Δεν περιλαμβάνεται οποιαδήποτε διάταξη στη συμφωνία Κράτους- Hermes της 11ης Μάιου 2008», τόνισε ο κ. Αντωνίου, « που να παρέχει στην εταιρεία τέτοιο δικαίωμα. Έτσι, σε περίπτωση που η διαχειρίστρια εταιρεία διαπιστώσει παράνομη στάθμευση οχήματος στους χώρους του αεροδρομίου που διαχειρίζεται και επιθυμεί απομάκρυνση του, θα πρέπει να απευθύνεται στην Αστυνομία που είναι το καθ’ ύλην αρμόδιο όργανο».

Ο κ. Αντωνίου ανέφερε πως ήδη η Hermes έχει συμμορφωθεί με τη γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα και συνεργάζεται με την Αστυνομία για άρση των παρανομιών και την διασφάλιση της ομαλής διακίνησης οχημάτων στους χώρους του Αεροδρομίου. 

Ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συγκοινωνιών και Έργων σε δηλώσεις του μετά τη συνεδρία της Επιτροπής, αναφέρθηκε και στις ανησυχίες του προσωπικού της  Αερολιμενικής Υπηρεσίας για υποστελέχωση της, αλλά και στις σκέψεις που γίνονται για ανάθεση στον ιδιωτικό τομέα των υπηρεσιών αυτών.

Ο κ. Αντωνίου ανέφερε πως η Αερολιμενική Υπηρεσία έχει την ευθύνη για συνεχή εποπτεία, επιτήρηση και έλεγχο των δραστηριοτήτων των αεροδρομίων. Όταν, τόνισε, η διαχείριση των αεροδρομίων γινόταν από το κράτος ήταν αναγκαία η ύπαρξη της υπηρεσίας, πόσο μάλλον τώρα που η λειτουργία των αεροδρομίων έχει αναληφθεί από μη κρατικό φορέα.

Ο πρόεδρος της επιτροπής είπε πως, σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα όπως η Κύπρος, είναι αναγκαία η ύπαρξη αυτής της υπηρεσίας, τονίζοντας πως το κράτος πρέπει να διατηρήσει την ευθύνη της συνεχούς επίβλεψης για να διασφαλίζεται ότι ο διαχειριστής των αεροδρομίων συμμορφώνεται με όλα τα σχετικά πρότυπα ασφαλείας. Καταλήγοντας, κάλεσε τους αρμοδίους του Υπουργείου Συγκοινωνιών, όταν παραλάβουν τις εισηγήσεις των εμπειρογνωμόνων και προτού παρθούν τελικές αποφάσεις, να ενημερώσουν τη Βουλή των Αντιπροσώπων. 

Ο Αντώνης Αντωνίου κατήγγειλε επίσης την Hermes για το ύψος των τελών που επιβάλλει στους χώρους στάθμευσης των αεροδρομίων Λάρνακας και Πάφου. Ο κ. Αντωνίου ανέφερε πως το τελευταίο διάστημα παρατηρείται αδικαιολόγητη αύξηση των τελών από τη διαχειρίστρια εταιρεία χωρίς εκ των προτέρων να γίνει διαβούλευση ή να δοθεί έγκριση από το Υπουργείο Συγκοινωνιών. Σημείωσε πως καταργήθηκε η δωρεάν στάθμευση για τα πρώτα 20 λεπτά και αυξήθηκε σημαντικά το τέλος για τις υπόλοιπες ώρες στάθμευσης.

Ο κ Αντωνίου κάλεσε  το Υπουργείο Συγκοινωνιών να παρέμβει άμεσα για αναπροσαρμογή των τελών. 

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΑΚΗ ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ

Βιώνουμε μια εποχή όπου τα αδιέξοδα ολοένα και πληθαίνουν.

Θεσμοί και  αξίες φθίνουν και το περιβάλλον γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο και εχθρικό για τον άνθρωπο και ιδιαίτερα για τους νέους.

Οι νέοι σπρώχνονται στον ατομικισμό παρά στην αίσθηση  της δύναμης του συνόλου. Από αυτό άλλωστε διαφαίνεται και η επιτακτική ανάγκη για την ανάδειξη σωστών προτύπων για τις νέες γενιές.

Ο Άκης Κλεάνθους,  κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για όλους τους νέους  της Κύπρου μας, που τόσο αγαπούσε.

Είχε  αγωγή, παιδεία, πίστη και συνείδηση, αξίες που με αφοσίωση και υπομονή  υπηρετούσε. Με τιμιότητα και ταπεινοφροσύνη νοιαζόταν και ανταποκρινόταν σε κάθε κάλεσμα.

Όλο το πένθος για την απουσία του, αφορά αυτό που «σήμαινε».

Όποιος τον γνώριζε έστω και για λίγο εισέπραττε την απλότητα του, την καλοσύνη του, την πραότητα του, την φυσική του ευγένεια.

Σήμερα έχουμε έλλειψη ανθρώπων σαν και αυτόν.

Η κοινωνία μας σήμερα είναι γεμάτη με θεατρίνους που διαφθείρουν με το λόγο και τις πράξεις τους το λαό, που ταπεινώνουν την πατρίδα.

Για τον Άκη όμως, εμείς νοιώθουμε περήφανοι γιατί ήτανε συνεργάτης, συναγωνιστής και φίλος μας.

Το κόμμα μας έχασε ένα συνετό, κοινωνικά ευαίσθητο και γνήσιο εκφραστή του πολιτικού ήθους ο οποίος σφράγισε με την παρουσία του τα τελευταία χρόνια την όλη διαδρομή του ΔΗΚΟ και της πολιτικής ζωής του τόπου.

Η Κύπρος έχασε ένα από τα καλύτερα παιδιά της. Ένα σπάνιο άνθρωπο, και ένα έντιμο πολιτικό που δεν συναντάς πλέον εύκολα στις μέρες μας. Τις μέρες της κατάπτωσης των πνευματικών και ηθικών αξιών και αρχών.

Δυστυχώς δεν του δόθηκε η δυνατότητα να προσφέρει στην πατρίδα και την οικογένεια του όλα αυτά που ο ίδιος θα ήθελε!    Όλα αυτά που οραματίστηκε.

Όμως, φίλε Άκη, όλοι οι δικοί σου άνθρωποι , είμαι σίγουρος ότι παρηγορούνται με την ιδέα  ότι έζησες έντιμα και όπως ήθελες , αξιοπρεπής, τίμιος, πετυχημένος, τρυφερός γιος, αδελφός, σύζυγος και πατέρας.

Αγαπητή Χριστιάνα,
Αγαπητή Ανθούλα, Ευάγγελε, Ευελίνα, Βάσο,

Αυτό που μπορώ να πω είναι πως η αγάπη που πραγματικά υπήρξε, υπάρχει ακόμα, είναι πια κομμάτι της ψυχής σας, και να σκέφτεστε πόσο ευλογημένοι είσαστε που ζήσατε μαζί στιγμές τόσο ωραίες. Να είστε περήφανοι για τον Άκη.

Φίλε Άκη,

Μπορεί να έφυγες αφήνοντας  κενό στις ψυχές των ανθρώπων που σε αγαπούσαν, των ανθρώπων που σε εκτιμούσαν, ένα κενό που δεν είναι εύκολο να καλυφθεί.

Όμως , άφησες κληρονομιά τις αρχές και τα υψηλά ιδανικά που υπηρέτησες.

Ιδανικά που πλουτίζουν τις καρδιές όλων των ανθρώπων μ’ ένα τρόπο ξεχωριστό, γιατί κι εσύ ήσουν ξεχωριστός μέσα στην απλότητα και την ανθρωπιά σου.

Άφησες πίσω σου πράγματα που δεν μπορούν να ξεχαστούν, και όπως ο Ελύτης ανέφερε  ¨ για ένα άνθρωπο το πιο σημαντικό, το μεγαλύτερο κατόρθωμα, το ανώτερο, είναι το να μείνει αυθεντικός διαφανής και αδιάφθορος ΄¨.

Όλα, όσα εσύ ήσουν.

Θα σε θυμόμαστε για πάντα.     

ΠΑΦΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ 2017 - ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΣΤΕΝΕΥΟΥΝ

Αναμφίβολα, είναι ιστορική επιτυχία για την Πάφο η ανάδειξή της ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2017. Σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο που περνά η επαρχία Πάφου  αποτελεί  μεγάλη  ευκαιρία για την πόλη, αλλά και την Κύπρο γενικότερα να επιτευχθεί ανάκαμψη στην οικονομία. Το πλάνο δράσης για το Πάφος 2017 περιλαμβάνει σημαντικά  έργα  τα οποία πρόκειται να  εκτελεστούν, δίνοντας την ευκαιρία σε αρκετούς νέους επιστήμονες να διεκδικήσουν μια θέση απασχόλησης, συμβάλλοντας έτσι στην μείωση της ανεργίας. Η υπόθεση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας μπορεί να προσθέσει μια χρυσή σελίδα στην ιστορία της Πάφου. Με αποφασιστικότητά, σύνεση και  συλλογικότητα πρέπει όλοι οι φορείς να εργαστούν για  την επιτυχία του μεγάλου στόχου, ώστε να καταστεί η Πάφος μια επιτυχημένη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2017, εκπροσωπώντας  επάξια την χώρα μας στο μεγάλο αυτό θεσμό.

Η τελεσφόρηση του κοινού στόχου, όμως, προϋποθέτει την ύπαρξη ενός ολοκληρωμένου σχέδιου δράσης αλλά και την άμεση και έμπρακτη στήριξη της κυβέρνησης. Παρόλες τις προσπάθειες του Δήμου αλλά και  του Διοικητικού συμβουλίου του Πάφος 2017, δυστυχώς με απογοήτευση διαπιστώνουμε να παρατηρείται καθυστέρηση στην υλοποίηση των δεσμέυσεων για την ουσιαστική βοήθεια με την προώθηση έργων που είναι αναγκαία για την πετυχημένη υλοποίηση του Πάφος 2017.

Τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει. Η κυβέρνηση καλείται να επιδείξει ακόμα μεγαλύτερη ευαισθησία και να στηρίξει την προσπάθεια που καταβάλλεται. Μετά τη  δέσμευση της κυβέρνησης για καταβολή της συνολικής χορηγίας των 5 εκατομμυρίων ευρώ αναμένουμε να προχωρήσουν άμεσα και απρόσκοπτα οι εκταμιεύσεις της οικονομικής χορηγίας προς τον Οργανισμό. Επιπρόσθετα, η συνδρομή της κυβέρνησης στην προσπάθεια της Πάφου να εξασφαλίσει ευρωπαϊκά κονδύλια για την εκτέλεση των απαραίτητων έργων υποδομής είναι καθοριστική. Η συνεργασία όλων των κυβερνητικών τμημάτων, των υπουργείων, των φορέων και άλλων οργανωμένων συνόλων πρέπει να είναι προτεραιότητα. Χωρίς άλλη καθυστέρηση, με ευελιξία και οργανωμένη προσπάθεια μπορούμε να έχουμε το αποτέλεσμα που όλοι επιθυμούμε για την μεγάλη αυτή γιορτή του Πολιτισμού, που θα αποφέρει  πολλαπλά οφέλη για  ολόκληρη την Κύπρο.

Για τα επόμενα τρία χρόνια, η Πάφος ως επιλεγείσα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2017, θα βρίσκεται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής πολιτιστικής δραστηριότητας. Είναι στο χέρι μας και πρέπει  να αναδείξουμε  τον πολιτιστικό πλούτο της Πάφου, δείχνοντας ότι η Πάφος μπορεί να αποτελέσει μοντέλο για την Ευρώπη. Όλοι μαζί, λοιπόν, ας προχωρήσουμε με ενότητα και να δουλέψουμε επαγγελματικά και μεθοδικά για την ευόδωση του στόχου μιας επιτυχημένης θητείας της Πάφου ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.

ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΠΤΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΑΥΣΤΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑ ΠΑΦΟΥ

Χαιρετίζουμε τη δρομολόγηση νέων πτήσεων στο αεροδρόμιο της Πάφου. Η εξέλιξη αυτή είναι αρκετά ενθαρρυντική με σημαντικές προοπτικές,   αφού ενισχύεται σημαντικά η προσβασιμότητα της Κύπρου από και προς τη Γερμανία, Αυστρία και άλλες χώρες, ενώ παράλληλα ενισχύει  τις προσπάθειες που καταβάλλονται για επέκταση της τουριστικής περιόδου, αναβαθμίζοντας την τουριστική βιομηχανία.

Η διασφάλιση της επιτυχίας των δρομολογίων, όμως, προϋποθέτει την  συντονισμένη προσπάθεια και στενή συνεργασία των αρμόδιων φορέων για πραγματοποίηση εκστρατειών δημόσιων σχέσεων, διαφώτισης, καθώς και διαφήμισης της  Πάφου και ολόκληρης της Κύπρου.

Με ενιαία επικοινωνιακή πολιτική ,πρέπει να αναδείξουμε τα πολλά στοιχεία που  καθιστούν  την Κύπρο ελκυστικό  προορισμό , τόσο τουριστικό όσο και επενδυτικό. Με οργανωμένη προώθηση και  προβολή του κυπριακού προϊόντος, μπορεί να επιτευχθεί διείσδυση σε σημαντικές αγορές και ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού.Tέλος, η εφαρμογή εξειδικευμένων  τουριστικών εκθέσεων   στο εξωτερικό , αλλά  και στις πόλεις μας, είναι καθοριστικής σημασίας, ώστε να κεντρίσουμε  το ενδιαφέρον μεγάλων ξένων επενδυτών και να τους πείσουμε να προτιμήσουν την πατρίδα μας.

ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Μέσα στη ζωή των εθνών, των οποίων η πολυκύμαντη Ιστορία τους ξεκινά από τα βάθη των αιώνων, παρουσιάζονται κάποτε μεγάλες και κρίσιμες στιγμές υπέρτατης δοκιμασίας, κατά τις οποίες διακυβεύεται  και απειλείται όχι μονάχα η τιμή και υπόληψή τους, αλλά και αυτή ακόμα η λευτεριά και ύπαρξή τους. Και τότε σε αυτό το σταυροδρόμι δύο είναι οι επιλογές για τα απειλούμενα αυτά έθνη: ή θα λιποψυχήσουν μπροστά στον κίνδυνο, θα γονατίσουν και θα παραδοθούν άνανδρα και ατιμωτικά ή θα αντιταχθούν περήφανα και ηρωικά, και αν χρειαστεί να γίνουν τιμημένο ολοκαύτωμα πάνω στο βωμό της πατρίδας και της ελευθερίας.

Σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή, σε αυτό το δύσκολο δρόμο βρέθηκε το τρισένδοξο και βασανισμένο Έθνος μας, ένα φθινοπωρινό πρωινό του 1940. Στις 28 Οκτωβρίου 1940 οι Έλληνες βρέθηκαν σε ένα σταυροδρόμι και θα έπρεπε να διαλέξουν τον δρόμο που θα ακολουθήσουν. Όχι μόνο σαν Έθνος, σαν Πολιτεία, αλλά ο καθένας χωριστά, σαν υπεύθυνα άτομα. Και είναι βέβαια γνωστή η επιλογή του ελληνισμού και η απάντηση του στον φασιστικό εισβολέα.

Δευτεριάτικο πρωινό. Ανήσυχες μορφές στα παράθυρα. Κοιτάζονται οι γείτονες, συνεννοούνται με το βλέμμα και μένουν σύμφωνοι. Τα πάντα για την Τιμή. Δεν είναι η μανία του πολέμου που τους εμπνέει, δεν είναι το πάθος της περιπέτειας. Είναι η αίσθηση της αξιοπρέπειας.

Όχι η αγάπη προς τον πόλεμο αλλά η αγάπη προς την Ειρήνη. Γιατί τίποτα δεν εξυπηρετεί την Ειρήνη χειρότερα από τη καλοπροαίρετη διάθεση των λαών να δέχονται ραπίσματα. Κακός είναι ο πόλεμος. Αλλά υπάρχει κάτι πιο απαίσιο κι απ' αυτόν, η λάσπη που πέφτει και κηλιδώνει τις υπολήψεις των λαών, όταν θελήσουν να τον αποφύγουν με θυσία της τιμής τους . Τέτοιες κηλίδες δεν είναι ικανό τίποτα να τις καθαρίσει. Ούτε το σβήσιμο της γενεάς που τις έχει προκαλέσει. Οι γενεές φεύγουν, αλλά μένουν οι σελίδες της Ιστορίας, για να θυμίζουν τη ντροπή. Μένουν οι μεταγενέστεροι και ζητούν ευθύνες από τη στάχτη μας.

Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ιωάννης Μεταξάς είπε το ΟΧΙ στο τελεσίγραφο του Ιταλού πρέσβη Γκράτσι. Αυτό είναι ένα ιστορικό γεγονός. Ιστορική αλήθεια όμως είναι ότι αυτή η λέξη εξέφρασε τη βούληση ενός ολόκληρου λαού. Κι αυτό αποδείχτηκε έμπρακτα από ότι ακολούθησε από το πρωί ακόμη της 28ης Οκτωβρίου 1940.

Στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις ο κόσμος ξυπνούσε με τον ήχο των σειρήνων. Κηρύχτηκε επιστράτευση. Τα πανηγύρια στους δρόμους θύμιζαν μάλλον στιγμές ευτυχίας και όχι πολέμου. Όλος ο κόσμος έτρεχε να καταταγεί και να πολεμήσει. Μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου οι Ιταλοί έκαναν συνεχώς επιθέσεις. Όμως δεν τα κατάφεραν να σπάσουν τις ελληνικές γραμμές. Ο ελληνικός στρατός ξεκίνησε αντεπίθεση. Ο μικρός στρατός που ο Μουσολίνι λογάριαζε για εύκολο αντίπαλο όχι μόνο άντεξε, αλλά κυνήγησε τους Ιταλούς μέσα στην Αλβανία.

Ο βαρύς χειμώνας, η παγωνιά και το χιόνι που σκέπαζε τα βουνά της Πίνδου ταλαιπωρούσε αφάνταστα τους αγωνιστές. Με απίστευτες δυσκολίες για όσους δεν τις έζησαν, και με τις γυναίκες της Πίνδου να γράφουν τη δική τους χρυσή σελίδα, ματαιώθηκε ο περίπατος που πίστευαν ότι θα κάνουν οι εχθροί, μεταβλήθηκε σε άτακτη υποχώρηση, και ο πόλεμος μεταφέρθηκε στην Αλβανία.

Η ιαχή «αέρα-αέρα» έκοβε τα πόδια του εχθρού. Οι Ιταλοί στρατιώτες, συνειδητοποιώντας την καταστροφή στην οποία οδηγούσε την Ιταλία ο Μουσολίνι, δεν πολεμούσαν πια, αλλά παραδίνονταν. Χιλιάδες οι αιχμάλωτοι, ενώ η θριαμβευτική πορεία του στρατού μας συνεχιζόταν αδιάκοπα. Κορυτσά, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο, οι πόλεις και τα χωριά έπεφταν διαδοχικά, η Ελλάδα σημείωνε τεράστια νίκη, αφήνοντας έκπληκτο όλο τον κόσμο. Τα κρυοπαγήματα και οι θάνατοι από τις κακουχίες και τις σφαίρες ήταν πολύ συχνοί. Παρ’ όλες τις δυσκολίες, οι Έλληνες στρατιώτες πολέμησαν ηρωικά και κατάφεραν το θαύμα.

Την άνοιξη του 1941 οι Ιταλοί προσπάθησαν πάλι να επιτεθούν. Το αποτέλεσμα ήταν και πάλι το ίδιο: Αποτυχία. Τη λύση έδωσαν οι σύμμαχοι της Ιταλίας, Γερμανοί. Στις 6 Απριλίου 1941 επιτέθηκαν στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας. Για να ακολουθήσει σε ενάμιση μήνα η μοναδική στα πολεμικά γεγονότα Μάχη της Κρήτης που σήμανε την αρχή του τέλους για την παντοδυναμία της Γερμανίας.

Γιατί να αντισταθούν οι Έλληνες στη θέληση των Ιταλών; Εξάλλου, δεν ζητούσαν να μας κάνουν σκλάβους. Μια χούφτα λιμάνια και αεροδρόμια ζητούσαν και ανεμπόδιστη διέλευση.

Κι όμως οι πρόγονοί μας είπαν το ΟΧΙ.  Για μια ιδέα. Για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Κόντρα στο φασισμό και στην υποδούλωση συνειδήσεων και ανθρώπων. Ας φανταστούμε όλοι μας πώς, και πόσο θα δοκιμάστηκε αυτή τους η απόφαση. Όμως εκεί αυτοί, πιστοί υπηρέτες των ιδανικών. 219 ημέρες αντιστάθηκε ηρωικά η Ελλάδα στα στρατεύματα εισβολής, πριν αυτά σηκώσουν τη σβάστικα και στη δική μας επικράτεια. Συγκριτικά,

- η Γαλλία, που ήταν υπερδύναμη της εποχής άντεξε 43 ημέρες,

- η Πολωνία αντιστάθηκε 30,

- η Ολλανδία 14,

- ενώ η Δανία καμία ημέρα.

Οι Έλληνες με ψυχική ενότητα και δύναμη, που κατέπληξε τον κόσμο, απάντησαν με υπερηφάνεια στην πρόκληση του εχθρού που στηριζόμενος στην υλική του υπεροχή είχε υποτιμήσει την ιστορία αυτού του τόπου και το πάθος για ελευθερία και ανεξαρτησία. Ήταν πάνω απ’ όλα αγώνας ενάντια στο φασισμό, στο πιο απάνθρωπο πολιτειακό σύστημα που έχει εμφανιστεί ποτέ στην ανθρωπότητα.

Η 28^η  Οκτωβρίου είναι η ημερομηνία της Ιστορίας που χάραξε η φυλή μας πάνω στα χιόνια της Αλβανίας με γράμματα κόκκινα από το καθάριο αίμα της καρδιάς της. Οι αναμνήσεις της θα δονούν, θα συγκινούν , θα καταπλήττουν, θα συναρπάζουν κάθε άνθρωπο και ιδιαιτέρως εμάς τους Έλληνες, που έχουμε το προνόμιο να κοσμεί την ιστορία μας, η μεγαλειώδης εκείνη ημέρα που συμβολίζει τα υψηλότερα ιδανικά.

Γράφτηκε στην ιστορία, λοιπόν,  η αντίσταση των Ελλήνων, ώστε ο Βρετανός πρωθυπουργός Τσώρτσιλ να πει υποκλινόμενος στο μεγαλείο της φυλής μας τη φράση «του λοιπού δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν ως ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες».

Έχουμε συνηθίσει να δίνουμε στις εθνικές επετείους είτε μυθικά στοιχεία είτε χαρακτηριστικά μνημόσυνου. Γι’ αυτό ίσως και δεν μας αγγίζουν αρκετά. Οι μεγάλοι δεν διδάσκονται από αυτές και οι νεότεροι δεν ενδιαφέρονται. Σχεδόν όλοι οι νέοι αδιαφορούν για τους μύθους και τα περασμένα γεγονότα και αρκετοί αντιμετωπίζουμε τις επετείους ως πέρα από εμάς, έξω από τη ζωή μας. Ίσως ως ευκαιρία ξεκούρασης και εκδρομής ή έστω ως ευκαιρία για μια ημέρα εθνικής ανάτασης. Αλλά ως εκεί. Τίποτε παραπάνω. Και κάπως έτσι, κάπου εκεί γεννιέται ο εθνικισμός από τη μια πλευρά και ο εθνομηδενισμός από την άλλη. Αποτέλεσμα και των δυο η έλλειψη παιδείας και ιστορικής συναίσθησης.

Η σημερινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου δεν είναι μνημόσυνο. Ακόμη κι αν κάποιοι από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων έχουν πεθάνει είτε στο πεδίο της μάχης είτε στη διάρκεια των χρόνων έως σήμερα, οι αξίες και τα ιδανικά που υπηρέτησαν ζουν ακόμη. Και θα ζουν, όσο υπάρχουν άνθρωποι με παιδεία και ήθος. Εξάλλου, αν ζούσαν οι αγωνιστές του ’40 και ήταν σήμερα εδώ, μ’ ένα χαμόγελο θα μας συναντούσαν και με μια καθαρή ματιά, στοιχεία γεμάτα ζωή και φως και όχι θάνατο και μαυρίλα. Όσοι είχαμε την ευλογία να συναντήσουμε κάποιους από αυτούς, σίγουρα το έχουμε διαπιστώσει.

Οι αγωνιστές του '40 απαιτούν από μας κάτι πιο απλό: να σκύψουμε για λίγο στη θυσία τους και να αντλήσουμε από αυτή κάθε προβληματισμό και ερέθισμα που μπορεί να αποβεί χρήσιμο και για τη δική μας ζωή. Απαιτούν να θυμηθούμε τις μέρες εκείνες, όχι για να επαναπαυτούμε στις δάφνες του παρελθόντος, όσο λαμπρές κι αν είναι, αλλά για να μετουσιωθούν αυτές οι αξίες και να γίνουν σπέρματα νέας  ζωής.

Εβδομήντα τέσσερα  χρόνια πέρασαν από εκείνο το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1940, τότε που η γενιά των γονιών και των παππούδων μας κλήθηκε στο μεγάλο ραντεβού της με την ιστορία και είπε σύσσωμη το ΟΧΙ στον κατακτητή.

Τότε που για άλλη μια φορά οι Έλληνες με  βασικό όπλο το ανάστημα της ψυχής τους, πολέμησαν τον επίβουλο εχθρό και ψήλωσαν το μπόι τους πάνω από τα ανθρώπινα μέτρα. 

Πολέμησαν ηρωικά, ενέπνευσαν και παραδειγμάτισαν τους άλλους λαούς γράφοντας αμέτρητες σελίδες στο βιβλίο της ιστορικής μνήμης και αφήνοντας στις επόμενες γενιές και την ανθρωπότητα, μεγάλη κληρονομιά, το πάθος  και το χρέος για την ελευθερία. 

Το έπος του ’40 δεν είναι μόνο ένα ιστορικό σημείο στην πορεία ενός λαού για την δική του ανεξαρτησία. Όχι. Είναι και η θυσία αυτού του λαού για πανανθρώπινα ιδανικά και αξίες. Είναι η ιστορική συνεισφορά της πατρίδας μας στην υπεράσπιση της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της εθνικής κυριαρχίας όλων των λαών. 

Ο Ελληνισμός ολόκληρος γιορτάζει σήμερα με παρελάσεις και δεξιώσεις τα εβδομήντα- τέσσερα χρόνια του έπους του 40.

Μαζί και μείς καταθέτουμε την απέραντη αγάπη, τον θαυμαστό και την ευγνωμοσύνη μας σ’ αυτούς που με το αίμα τους πότισαν το δέντρο της ελευθερίας.

Τέτοιων ανθρώπων τα κατορθώματα και το παράδειγμα δεν περιγράφονται με πανηγυρικούς λόγους. Με την πίστη τους, κατατρόπωσαν αυτοκρατορίες, πολέμησαν για το δίκαιο, έσβησαν την δύναμη της φωτιάς, έγιναν από αδύνατοι ισχυροί, αναδείχτηκαν ήρωες στον πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή τα εχθρικά στρατεύματα. Πέρασαν δοκιμασίες, περιπλανήθηκαν, έζησαν με στερήσεις, υπέφεραν. Καταπιέσεις, θλίψεις , κακουχίες.

Ο σημερινός, όμως, εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου βρίσκει αυτό το λαό, τον λαό μας, απογοητευμένο μπροστά στην πρωτοφανή και κατάφορη καταπάτηση των δικαιωμάτων του, κάτω από τις πιο βίαιες και σκληρές συνθήκες σε όλους τους τομείς. 

Αλήθεια, τι λόγια θα μπορούσαμε να πούμε αν  οι ανδριάντες των ηρώων που περήφανα στολίζουν τις πλατείες των πόλεων και των κοινοτήτων που τους γέννησαν πάρουν  σήμερα σάρκα και οστά,  ανοίξουν τα μάτια και το στόμα τους και ζητήσουν λόγο για το σημερινό μας κατάντημα?

Πώς από την ομοψυχία, τον ενθουσιασμό, την αγωνιστικότητα, το ψηλό εθνικό φρόνημα που χαρακτήριζαν τους ήρωες που τιμούμε σήμερα και το έπος του 40 φτάσαμε στην ημικατεχόμενη Κύπρο της Διζωνικής  Ομοσπονδίας με ίσα πολιτικά δικαιώματα με μια μειονότητα του 18%, με κατοχικά στρατεύματα, με εποίκους τόσο ανέπαφους  με τις ιστορικές και πολιτισμικές μας καταβολές?

Πώς από την Κύπρο της ανάπτυξης, της ευημερίας και της προόδου, φτάσαμε στην Κύπρο της ανεργίας, της φτώχειας, της ελεημοσύνης και της χρεοκοπίας;

Πως οδηγηθήκαμε στην οικονομική εξαθλίωση, πως κατρακυλήσαμε στο βάραθρο της εθνικής καταστροφής.

Δυστυχώς τα χρόνια ευμάρειας ακολουθούν χρόνια δίσεκτα. Την λιακάδα της ελπίδας, διαδέχεται η βαρυχειμωνιά. Την σταθερότητα, η αβεβαιότητα. Την κυριαρχία της πατρίδας, τα μνημόνια της ΤΡΟΙΚΑ. Τη δίκαιη κοινωνία διαδέχονται τα συσσίτια και τα κοινοτικά παντοπωλεία.

Η πατρίδα μας σήμερα, όσο και να μη θέλουμε να το παραδεχτούμε, κινδυνεύει...... συρρικνώνεται......καταστρέφεται.

Μπορούμε βέβαια για το σημερινό μας κατάντημα να τα φορτώσουμε όλα στους ξένους. Εξάλλου, η μετάθεση ευθυνών είναι ένα από τα νεοαποκτηθέντα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Φυλής μας.  Στους νεώτερους χρόνους βρίσκουμε πάντα ένα αποδιοπομπαίο τράγο για να του επιρρίψουμε τις ευθύνες για τα λάθη και τις παραλείψεις μας.

Είναι η εύκολη και ανώδυνη απάντηση.

Φταίνε οι ξένοι, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Άγγλοι, οι Αμερικανοί, οι οίκοι αξιολόγησης, η τρόικα ....

Μπορεί να έχουν όλοι το μερίδιο τους, όμως ποτέ  δεν κάναμε μια αυτοκριτική για να διαπιστώσουμε το μέγεθος και τον βαθμό της δικής μας ευθύνης.

Αλήθεια, πως καταντήσαμε έτσι;

Χάσαμε την αξιοπιστία μας.

Χάσαμε την Ελληνική και Ορθόδοξη ταυτότητα μας.

Χάσαμε την αξιοπρέπεια και τον προσανατολισμό μας.

Την παραμόρφωσε το προσωπικό συμφέρον, ο ευδαιμονισμός, το εύκολο κέρδος, η χλιδή και η καλοπέραση,  η υπόσκαψη των εθνικών ιδεωδών και των πνευματικών αξιών.

Και τώρα; τι μπορούμε να πούμε στις νεότερες γενιές που ζητούν το λόγο για το σημερινό μας κατάντημα; Tι μπορούμε να πούμε στις στρατιές των ανέργων;

Σήμερα όλοι κατανοούμε την πικρή και σκληρή πραγματικότητα.

Ας κάνουμε λοιπόν την δική μας αυτοκριτική, να διαπιστώσουμε τις παραλείψεις και τα λάθη μας, και να αλλάξουμε έστω και την τελευταία στιγμή πορεία, πριν καταποντιστούμε στο βάραθρο της εθνικής συμφοράς.

Σ αυτές τις κρίσιμες στιγμές που περνούμε, χρειαζόμαστε  ένα καθρέφτη για να ανακαλύψουμε ξανά τον πραγματικό μας εαυτό, την πραγματική μας εθνική και θρησκευτική ταυτότητα. Ένας τέτοιος καθρέφτης είναι οι  μορφές των ηρώων τους οποίους τιμούμε σήμερα.  Ας τούς κοιτάξουμε κατάματα, ας μπολιαστούμε από τον φλογερό τους πατριωτισμό, την άδολη αγάπη τους προς την πατρίδα. Ας αντισταθούμε σε κάθε λογής τεχνάσματα διάβρωσης, και υπόσκαψης, κάθε συνειδητής προσπάθειας παραχάραξης της Ιστορίας.

Ας μην επιτρέψουμε να αλλοιωθεί η εθνική μας ταυτότητα. 

Μορφές όπως αυτές που τιμούμε σήμερα, ξυπνούν μέσα μας  αισθήματα εθνικής υπερηφάνειας, αλλά συνάμα, και αισθήματα λύπης και απογοήτευσης. Ταυτόχρονα όμως η ιστορική μνήμη γίνεται αφορμή ενός πνευματικού και εθνικού προβληματισμού. Είναι μια ευκαιρία να δούμε τα πράγματα με νέο μάτι, με καινούργια διάθεση, και με μια φρεσκάδα που ξανανιώνει το εθνικό φρόνημα και  τονώνει την πίστη στην Φυλή και το εθνικό μας μέλλον. Με την μνημοσύνη μας, ανασταίνουμε μέσα μας με συγκίνηση και αγάπη τους ανθρώπους που πέρασαν γεμίζοντας τον ιστορικό χρόνο με την φωταύγεια της άφοβης και δημιουργικής παρουσίας τους.

Η θύμηση προσώπων και η τέλεση μνημόσυνων για αυτούς που άφησαν ανεξίτηλη την σφραγίδα τους στο ιστορικό γίγνεσθαι της πατρίδας μας, όπως είναι οι ήρωες που τιμούμε σήμερα, είναι χρέος και υποχρέωση και αναλογεί σε όλους μας : Γονείς, δασκάλους, λειτουργούς της Εκκλησίας και της Πολιτείας.

Οι Έλληνες γνωρίζουμε από θυσίες, γνωρίζουμε από αγώνες. Ο δικός μας τράχηλος ζυγό δεν υπομένει. Κατά το παρελθόν, πολλές φορές τα βάλαμε με θεριά, αλλά με όπλα το θάρρος, τις αρχές και τις αξίες της φυλής και της θρησκείας μας, τελικά βγήκαμε νικητές. 

Γιατί δεν φοβηθήκαμε ποτέ τις θυσίες.

Στην μακρόχρονη πορεία του ελληνικού Έθνους υπήρξαν και θα υπάρξουν Εφιάλτες, αλλά έχει αποδειχθεί ότι η παρουσία τους δεν αρκεί για να αλλάξουν την ιστορική πορεία του Ελληνικού Έθνους.

Είμαι βέβαιος ότι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές οι Έλληνες της Κύπρου  δεν θα σκύψουν το κεφάλι. Οι αγωνιστές του 40 θυσίασαν τις ζωές τους, για να μείνει η πατρίδα μας ελεύθερη.

Είμαι πεπεισμένος ότι και οι σύγχρονοι Έλληνες, δεν θα γονατίσουν, έχουν τη θέληση, έχουν τη δύναμη, να θυσιάσουν υλικά αγαθά που τους χάριζαν μέχρι σήμερα μια πρόσκαιρη και επίπλαστη ευημερία, για να παραμείνουν πραγματικά ελεύθεροι.

Κάθε γενιά, κάθε εποχή βάζει το δικό της θεμέλιο για τα οράματα των επόμενων γενεών, αφήνει την δική της σφραγίδα στο μέλλον.
Είναι πατριωτικό μας καθήκον  και είμαστε υποχρεωμένοι για αυτό, να ορθώσουμε το ανάστημα στην λαίλαπα των ημερών. 

Στεκόμαστε σήμερα εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής σ’ εκείνους που έδωσαν τον μεγάλο αγώνα της Ελευθερίας.
Σ’ εκείνους που έδωσαν την ζωή τους για την τιμή και την πατρίδα, για την εθνική αξιοπρέπεια και την δημοκρατία, για το μέλλον και τις ελπίδες αυτού του τόπου.
Γιορτάζουμε σήμερα την 28η Οκτωβρίου 1940, αντλώντας από το μεγαλείο του Ελληνικού παρελθόντος, δύναμη για το παρόν και έμπνευση για το μέλλον.
Με δάκρυα θαυμασμού, ευγνωμοσύνης και συγκίνησης υποσχόμαστε ότι το φωτεινό παράδειγμά τους θα μας οδηγεί στην ίδια λεωφόρο της πραγμάτωσης των μεγάλων ιδανικών της φυλής μας. 
Γιατί,

«Κι αν πέσαμε σε πέσιμο πρωτάκουστο

  Και σε γκρεμό κατρακυλήσαμε

  Που πιο βαθύ καμιά φυλή δεν είδε ως τώρα

  Είναι γιατί με του καιρού το πλήρωμα

  Όμοια βαθύ έν’ ανέβασμα μας μέλλεται

  Σε ύψη ουρανοφόρα!»

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.

Αναμφίβολα οι εκλογικές αναμετρήσεις είναι ίσως το πιο αποτελεσματικό βήμα, μέσω του οποίου ο κάθε πολίτης μπορεί να στείλει το δικό του μήνυμα και να προωθήσει τη δική του προτίμηση, τόσο ως προς την εφαρμογή πολιτικών, όσο και ως προς την επιλογή προσώπων. Αναφερόμενοι σε Ευρωπαϊκές Εκλογές θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι οι πολίτες έχουν μια μοναδική ευκαιρία να δώσουν δύναμη στα πρόσωπα και τις πολιτικές ομάδες που οι ίδιοι θέλουν να τους εκπροσωπούν σε επίπεδο πολιτικής επί μιας μεγάλης γκάμας θεμάτων, που έχει άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινότητά τους.
Καθημερινά στις Βρυξέλλες,λαμβάνει χώρα μια συνεχής διαπραγμάτευση για πληθώρα θεμάτων στα πλαίσια της πολιτικής αμοιβαιότητας και κοινοτικής αλληλεγγύης των κρατών μελών. Κάθε νομοθετική πράξη της Ευρώπης δεσμεύει όλους μας, ενώ, πέραν του 60% της νομοθεσίας που ψηφίζεται από την κυπριακή Βουλή, έχει εναρμονιστικό χαρακτήρα για ό,τι αφορά νομοθετήματα, οδηγίες και κανονισμούς. Συγκεκριμένα τα τελευταία 5 χρόνια 985 νόμοι ψηφίστηκαν από το Ευρωκοινοβούλιο.
Θέματα που αφορούν τον καθένα από εμάς όπως:

• Xάραξη κοινής πολιτικής σε θέματα υγείας.Εφαρμόζεται μια δυναμική και συντονισμένη πολιτική που παρέχει προστασία στους πολίτες της Ε.Ε απέναντι σε κινδύνους και ενός μεγάλου φάσματος απειλών για την υγεία.
• Αντιμετώπιση της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος. Έχει εγκριθεί από τα κράτη μέλη της Ε.Ε. o χάρτης πορείας,που προσδιορίζει μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε διάφορους τομείς πολιτικής, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε, σε διάστημα σαράντα ετών, μια ευρωπαϊκή οικονομία που θα προσφέρει υψηλό βιοτικό επίπεδο και θα έχει λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον.
• Προστασία των ακτογραμμών. Θεσπίστηκε κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό και την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων περιοχών και των θαλάσσιων δραστηριοτήτων στα κράτη μέλη της Ε.Ε.
• Κατοχύρωση δικαιωμάτων καταναλωτή/Ασφάλεια προϊόντων. Προστασία του καταναλωτή από σοβαρούς κινδύνους και απειλές και διασφάλιση της δυνατότητάς του να επιλέγει με βάση σαφείς, ακριβείς και συνεκτικές πληροφορίες. Οι όροι ανταγωνισμού είναι ισότιμοι για τις επιχειρήσεις και απαγορεύονται αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.Σύμφωνα με τους κανόνες της Ε.Ε, πολλές κατηγορίες προϊόντων πρέπει να φέρουν το σήμα πιστότητας “CE”.
• Προτάσεις για μικρομεσαίες επιχειρήσεις.Εφαρμόζονται μέσα από την Ε.Ε μέτρα για μείωση της γραφειοκρατίας με τη δημιουργία κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης.Παράλληλα υπάρχει βελτίωση της πρόσβασης σε χρηματοδότηση και διευκόλυνση της πρόσβασης των μικρών επιχειρήσεων σε ξένες αγορές.
• Εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Η Ε.Ε βρίσκεται στον σωστό δρόμο για να πετύχει τον στόχο της κάλυψης των ενεργειακών της αναγκών κατά 20% από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέχρι το 2020, στο πλαίσιο της γενικότερης στρατηγικής της για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
• Ελευθερία διακίνησης,εγκατάστασης και εξεύρεσης εργασίας. Σήμερα σαν πλήρες και ισότιμο μέλος της Ευρώπης, κάθε Κύπριος πολίτης μπορεί να ταξιδέψει ,να εγκατασταθεί και να αναζητήσει ελεύθερα εργασία σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης.
• Προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν μία από τις κύριες προτεραιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στον αγώνα για δημοκρατία, ελευθερία λόγου και υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων ανεξαίρετα των πολιτών.
• Απορρόφηση οικονομικών κονδυλίων.Η απορρόφηση οικονομικών κονδυλίων από την Ε.Ε επιταχύνει τα έργα ανάπτυξης και συμβάλλει στην επάνοδο της χώρας σε αναπτυξιακή τροχιά.
• Μετά την συνθήκη της Λισσαβόνας το Ευρωκοινοβούλιο έχει διευρυμένες εξουσίες επί του προυπολογισμού και για την επιλογή της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής .Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο για πολιτικές που αφορούν την γεωργία, την περιφερειακή ανάπτυξη, την ενέργεια, τις μεταφορές και το περιβάλλον. Το Κοινοβούλιο ελέγχει επίσης απολογιστικά κατά πόσον τα χρήματα των φορολογουμένων χρησιμοποιήθηκαν σύμφωνα με τα προβλεπόμενα.

Καταλήγοντας, η Ε.Ε είναι μια Ένωση κρατών που διέπεται από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, που δεσμεύει τη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών .Για την Κύπρο, η οποία τελεί υπό παράνομη στρατιωτική κατοχή, σημασία είχε και συνεχίζει να έχει η επέκταση του κεκτημένου σ' ολόκληρο το νησί. Η πατρίδα μας σαν αναπόσπαστο τμήμα της Ε.Ε έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Δικαιώματα που επιτρέπουν τη συνεχή διεκδίκηση για εφαρμογή των αρχών και αξιών της Ε.Ε στην επίλυση του Κυπριακού και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των νομίμων πολιτών της Κύπρου.
Η δημοκρατία είναι απαιτητικό σύστημα, χρειάζεται ενεργούς πολίτες. Όσοι πιστεύουν ότι με την αποχή θα τιμωρήσουν το πολιτικό σύστημα και τους κυβερνώντες, τον μόνο που τιμωρούν είναι τον εαυτό τους και το τόπο.
Η αποχή ενισχύει την ατιμωρησία. Αντίθετα ,η ψήφος του πολίτη είναι η δύναμή του να τιμωρήσει και να επαινέσει. Είναι η δύναμή του να στείλει το μήνυμα σε όλα τα κέντρα αποφάσεων εντός και εκτός της Ε.Ε ότι δεν συμβιβάζεται με τις πολιτικές που θέλουν να του επιβάλουν.

ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Mέρα μνήμης η 19η Μαΐου.Μια ακόμη μαύρη επέτειος,κατά την οποία μνημονεύεται από όλους τους Έλληνες η γενοκτονία των Ελλήνων του Ευξείνου Πόντου.Οι Πόντιοι αποτελούσαν πάντοτε ένα ζωτικό κομμάτι της περιοχής και παρόλο που ήταν μακριά από τον εθνικό κορμό της ελληνικής χερσονήσου και των δυτικών παραλίων της Μικράς Ασίας, διέγραψαν την δική τους πορεία η οποία, όμως, ήταν παράλληλη με αυτήν των υπολοίπων Ελλήνων.Παρά τις κακουχίες διατήρησαν αναλλοίωτη την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη και την Ελληνική Γλώσσα.

Οι Πόντιοι κατάφεραν να διατηρήσουν την εθνική τους συνείδηση με συνέπεια πάντα να αποτελούν για τους Οθωμανούς Τούρκους έναν πονοκέφαλο για την συγκεκριμένη περιοχή .

Συγκεντρωμένοι ως επί το πλείστον στα αστικά κέντρα,οι Πόντιοι στις αρχές του 20 αιώνα είχαν ξεπεράσει τις 700.000.Οι Πόντιοι δεν αναπτύχθηκαν μόνο πληθυσμιακά αλλά και πνευματικά. Ενώ το 1860 υπήρχαν μόλις 100 σχολεία σε όλον τον Πόντο, το 1919 υπολογίζονταν να ξεπερνούν τα 1400.Ανάμεσά τους ήταν και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας.

Πολλοί Έλληνες του Πόντου ήταν δάσκαλοι,καθηγητές,τραπεζίτες,γιατροί και άλλοι σπουδαίοι επιστήμονες. Μεγαλούργησαν ακόμη στο εμπόριο, στις τέχνες και στα γράμματα. Έκτισαν δεκάδες Ιερές Μονές που διατηρούσαν επί χρόνια, με πιο γνωστή την Παναγία Σουμελά .

Ο Ποντιακός Ελληνισμός,από την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας το 1461 γνώρισε συνεχείς διωγμούς,σφαγές, ξεριζωμούς και προσπάθειες για βίαιο εκτουρκισμό του.Το Δεκέμβριο του 1916 εκπονείται σχέδιο εξόντωσης του άμαχου Ελληνικού πληθυσμού του Πόντου που εφαρμόστηκε κλιμακωτά. Το σχέδιο προέβλεπε άμεση εξόντωση των ανδρών των πόλεων από 16-60 και εξορία του υπόλοιπου πληθυσμού στα ενδότερα της Ανατολής με πρόγραμμα σφαγής.Το πρόγραμμα ξεκίνησε 15 ημέρες αργότερα και εφαρμόστηκε κυρίως στις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας. Το αποκορύφωμα της τραγωδίας θα γραφτεί στις 19 Μαΐου του 1919.Ο Μουσταφά Κεμάλ,μετέπειτα Ατατούρκ,αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα προκειμένου να ξεκινήσει την δεύτερη ιστορικά,φάση της εξόντωσης των Ελλήνων της βόρειας Μικράς Ασίας.Μέχρι το 1923 εξοντώθηκαν περίπου 353.000 άτομα,δηλαδή ο μισός ποντιακός πληθυσμός.Οι έως τότε λειτουργούντες 1.134 Ιεροί Ναοί και τα 960 σχολεία της περιοχής καταστράφηκαν ολοσχερώς .

Επίλογο της τραγικής ποντιακής γενοκτονίας αποτελεί ο βίαιος ξεριζωμός των επιζώντων μετά τη Μικρασιατική καταστροφή .Με τη συνθήκη της ανταλλαγής των πληθυσμών οι ξεριζωμένοι εγκαταλείπουν την πατρώα γη,παίρνοντας μαζί τους τα ιερά τους κειμήλια και λίγο χώμα από τη γη του Πόντου .

Η σημασία της αναγνώρισης της 19ης Mαΐου,δεν περιορίζεται στην ιστορική δικαίωση του πολύπαθου ποντιακού Eλληνισμού. Oσο σημαντική κι αν είναι από μόνη της και για την ιστορική συνείδηση ,η αναγνώριση είναι πολλαπλά επίκαιρη .

Όπως κάθε μέρα μνήμης ,έτσι και αυτή φορτίζεται από την τρέχουσα Iστορία. Όσο καλόπιστοι και να είμαστε,σε όσες πράξεις καλής θέλησης και να προβούμε η Τουρκία δεν φαίνεται να αλλάζει στάση.Η σημερινή μέρα ,επίκαιρη όσο ποτέ,μας θυμίζει ότι η Τουρκία δεν πρόκειται εύκολα να υποχωρήσει αν δεν πετύχει τα σχέδια της.Θεωρείται απ'όλους μας αυτονόητο ότι οι Τούρκοι πρέπει να προχωρήσουν στην αναγνώριση της γενοκτονίας και να ζητήσουν συγνώμη από τους συγγενείς των χιλιάδων θυμάτων τους,όπως έπραξε η σύγχρονη Γερμανία για τα εγκλήματα του ναζισμού και η παπική εκκλησία για τα εγκλήματα κατά της Ορθοδοξίας .

Αντ ' αυτού,όμως, η Τουρκία,όχι μόνο δεν έχει ζητήσει ποτέ συγνώμη για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και για την βάρβαρη τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή στην Κύπρο,αλλά συνεχίζει να είναι αμετανόητη για τα εγκλήματα που διέπραξε και εξακολουθεί να προβαίνει σε αλλεπάλληλες προκλήσεις.Λαός με αδύναμη μνήμη που ξεχνά το παρελθόν είναι καταδικασμένος να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη.Οφείλουμε να είμαστε σε εγρήγορση γιατί η Τουρκία καραδοκεί για να εκμεταλλευτεί τυχόν νέα λάθη μας.Η ιστορία απλά το επιβεβαιώνει.

Αντώνης Αντωνίου.

Βουλευτής Πάφου, ΔΗΚΟ.

«Η ανάγκη δρομολόγησης έργων ανάπτυξης και προσέλκυσης ξένων επενδύσεων ως βασικών προϋποθέσεων εξόδου από την κρίση».

Αδιαμφισβήτητα, διανύουμε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης  Οι επιπτώσεις της είναι ήδη αισθητές σε ολόκληρο το φάσμα της οικονομίας της χώρας μας.

Είναι με πόνο ψυχής που βλέπουμε πώς από την Κύπρο της ανάπτυξης, της ευημερίας και της προόδου, φτάσαμε στην Κύπρο της ανεργίας, της φτώχειας και της χρεοκοπίας. Την σταθερότητα διαδέχτηκε η αβεβαιότητα. Την δίκαιη κοινωνία διαδέκτηκαν τα κοινωνικά παντοπωλεία. Την εθνική κυριαρχία διαδέκτηκαν τα μνημόνια της Τρόικα.

Σήμερα δυστυχώς, έχουμε μια νέα κατάσταση πραγμάτων.Πολλοί συμπολίτες μας, επιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες, συνταξιούχοι, νέοι, πάσχοντες συνάνθρωποι μας έχουν φτάσει σε οικονομικά αδιέξοδα με τα γνωστά συνεπακόλουθα και συνέπειες. . Η Κύπρος στραγγαλίζεται οικονομικά. Η ανεργία αυξάνεται με ιλιγγειώδης ρυθμούς

Τα  αλλεπάλληλα λάθη μας , τόσο σε πολιτικό, όσο και σε τραπεζικό επίπεδο οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή. Τα πολιτικά λάθη σε συνδυασμό με τα λάθη όσων είχαν την ευθύνη για διαχείριση των τραπεζών οδήγησαν στο κούρεμα των καταθέσεων και στην κατάρρευση του Κυπριακού τραπεζικού συστήματος. Αναμφίβολα η στάση των ευρωπαίων εταίρων μας ήταν άδικη.

 Όμως , πρέπει και εμείς να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να παραδεχτούμε τα λάθη και τις παραλείψεις μας.  Εμείς επιλέξαμε να μην αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας έγκαιρα .Το επακόλουθο  αυτής της ευθυνοφοβίας και της καθυστέρησης, είναι ότι σήμερα ο λαός μας πληρώνει βαρύτατο τίμημα, καθώς βιώνει τη μεγαλύτερη μείωση του επιπέδου ποιότητας ζωής μετά το 1974.

Δεν έχουμε, όμως, την πολυτέλεια να συνεχίσουμε να επιρρίπτουμε ευθύνες ο ένας στον άλλο και να τσακωνόμαστε για το ποιος έφταιξε περισσότερο ή λιγότερο. Δεν έχουμε τον χρόνο.  Δεν το αντέχουν οι στρατιές των ανέργων.

Παρόλα αυτά, θεωρούμε ότι ακόμη και υπό τις παρούσες εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες μπορούν να υπάρξουν εφικτές λύσεις ,εφόσον υιοθετηθούν καλά μελετημένες, τολμηρές και ορθολογικές προσεγγίσεις.

Εμείς από την πλευρά μας ως Δημοκρατικό Κόμμα  δηλώνουμε παρών στην προσπάθεια διάσωσης και επανεκκίνησης της οικονομίας.

Είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε γόνιμα και εποικοδομητικά προς  τη σωστή κατεύθυνση, ώστε η χώρα να ξανασταθεί στα πόδια της και να επανέλθει στο δρόμο της ευημερίας.

Στη σύγχρονη εποχή, μία χώρα δεν είναι δυνατόν να προκόψει με δανεικά. Θα πρέπει να αναπτύσσεται με τις δικές της δυνάμεις και να παράγει .Ο δρόμος της μονόπλευρης λιτότητας και της δημοσιονομικής πειθαρχίας δεν μπορεί να οδηγήσει σε έξοδο από την σημερινή βαθιά ύφεση. Μόνο με πολιτικές, οι οποίες οδηγούν στην έξοδο από την ύφεση και τη στασιμότητα και θα μας οδηγήσουν στο δρόμο της ανάπτυξης, θα είναι δυνατόν να ανακάμψει η κυπριακή οικονομία. Ένα από τα μεγάλα στοιχήματα που πρέπει να κερδίσουμε είναι  το στοίχημα της ανάπτυξης και της προσέλκυσης επενδύσεων. Χωρίς ανάπτυξη δεν υπάρχει προοπτική, δεν υπάρχει ευημερία.

Η  προώθηση της  Ανάπτυξης πρέπει να θεωρείται  εκ των ων ουκ άνευ και  για τα επόμενα κρίσιμα χρόνια επιβάλλεται  να είναι ο κύριος μοχλός για την αντιμετώπιση της  βαθιάς ύφεσης .Το  ζητούμενο πλέον είναι μέσα από στρατηγικά μέτρα να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε νέες ευκαιρίες για επενδύσεις στη χώρα µας και να προωθήσουμε έργα  ,που θα διευκολύνουν την επιτάχυνση του ρυθµού ανάπτυξης της κυπριακής οικονομίας.

Για να εξασφαλίσουμε επιτυχημένα αποτελέσματα, όμως, θα πρέπει να καθορίσουμε μια ορθολογική   στρατηγική για την ανάπτυξη. Συνήθως τα αναπτυξιακά προγράμματα, καταλήγουν να είναι ένας κατάλογος επιθυμητών στόχων επειδή δεν υπάρχει  σωστή στρατηγική. Μια στρατηγική που να λέει από πού αρχίζουμε, πως συνεχίζουμε και πως ολοκληρώνουμε. Με ποιους πόρους και με ποιες δομές. Με ποια βήματα και με ποιο χρονοδιάγραμμα. Δεν είναι απλό, ούτε εύκολο.

Θέλει γνώση, χρειάζεται εμπειρία, αλλά απαιτεί πάνω απ΄ όλα δουλειά. Η ανάπτυξη απαιτεί τολμηρές αποφάσεις  που αρχίζουν με δύσκολες επιλογές, γνωρίζοντας ποιες είναι οι προτεραιότητες, πώς πρέπει να σχεδιαστούν και να ιεραρχηθούν , συνεχίζουν με προσήλωση στους στόχους και καταλήγουν στο επιθυμητό  αποτέλεσμα.

Δυστυχώς στην Κύπρο είναι σύνηθες το φαινόμενο κατά την δρομολόγηση ή παραγωγή πάσης φύσεως και μεγέθους έργων να εμφανίζονται καθυστερήσεις. Οι καθυστερήσεις αποτελούν  τη μεγαλύτερη πληγή του συστήματος παραγωγής έργων. Λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών που ακολουθούνται από τον σχεδιασμό μέχρι την κατασκευή τα έργα δεν προχωρούν με τον ρυθμό που πρέπει. Έτσι διαπιστώνεται  πως τα έργα αυτά όταν ολοκληρωθούν δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες για τις οποίες σχεδιάστηκαν.

 Στα πλαίσια  της αναπτυξιακής  πολιτικής  σημαντικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσει η νέα νομοθεσία για σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Δικαίου για τις διαδικασίες έγκρισης και υλοποίησης σχεδίων ανάπτυξης, που εντάσσεται στις πρόνοιες του μνημονίου συναντίληψης .

Οι Συνεργασίες ∆ηµόσιου- Ιδιωτικού Τοµέα (Σ∆ΙΤ ή Public –Private Partnerships, PPP) αποτελούν µια παραγωγική  μέθοδο κατασκευής δηµοσίων υποδοµών και παροχής δηµοσίων υπηρεσιών, µε συνεχώς διευρυνόµενη εφαρµογή. Η τεχνική αυτή εφαρµόζεται ήδη αρκετά διαδεδοµένα στο σύνολο σχεδόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαµβανοµένων και των νέο-εισηγµένων χωρών.

Η συνεργασία του Ιδιωτικού µε το ∆ηµόσιο Τοµέα  αποβαίνει προς όφελος και των δύο .Οι δηµόσιοι φορείς   µπορούν να ολοκληρώσουν  ταχύτερα περισσότερα έργα ,ξεπερνώντας το πρόβληµα των περιορισµένων οικονοµικών πόρων  που αντιµετωπίζουν ,ακολουθώντας την παραδοσιακή μέθοδο προκήρυξής τους. Ο Ιδιώτης, δεδοµένου ότι δεν θα πληρωθεί παρά µόνο µε την έναρξη της λειτουργίας των υποδοµών, έχει κάθε λόγο να ολοκληρώσει την κατασκευή το γρηγορότερο. Έτσι ,περιορίζονται καθυστερήσεις  και μακρά χρονοδιαγράμματα που παρατηρούνται στην εκτέλεσή των έργων υποδομής.

Η  άμεση έγκριση και  προώθηση  έργων ,θα συμβάλει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας,θα αποφέρει δημόσια έσοδα ,θα  ενίσχυσει  την ανταγωνιστικότητα, συμβάλοντας έτσι στην κινητικότητα της οικονομίας.

Η διαδικασία παραγωγής των  έργων ανάπτυξης  πρέπει να απλουστευθεί ,να εκσυγχρονιστεί και να κωδικοποιηθεί ,ώστε να μην διαμορφώνονται συνθήκες σύγχυσης, καθυστερήσεων και αναποτελεσματικότητας με τεράστιες συνέπειες στην εθνική οικονομία. Η  νομοθετική εξουσία πρέπει  να προχωρήσει στη θεσμοθέτηση ρυθμίσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

- Να ανασυγκροτηθούν και να εκσυγχρονιστούν οι δημόσιες υπηρεσίες που έχουν την ευθύνη της μελέτης, επίβλεψης και του ελέγχου κατασκευής των δημοσίων αναπτυξιακών έργων.

- Να ασκήσει το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων   αποφασιστικά το πρωταγωνιστικό του ρόλο σε όλες τις φάσεις παραγωγής δημοσίων έργων.

- Να δημιουργηθεί όργανο καθοδήγησης που θα παρακολουθεί θα συντονίζει και θα  εισηγείται ρυθμίσεις όπου παρατηρούνται νοσηρά φαινόμενα.

- Να σχεδιαστούν μέτρα συνεχούς βελτίωσης του συστήματος παραγωγής δημοσίων έργων.

- Να κωδικοποιηθούν τα συστήματα ανάθεσης αναπτυξιακών  έργων και να γίνει επιλογή  των προσφορότερων, ανάλογα με την φύση του έργου.

Επιπλέον ,επιβάλλεται να εισαχθούν μέτρα για υποβοήθηση και επίσπευση της αδειοδότησης των μεγάλων και εμπλουτιστικών έργων του ιδιωτικού τομέα, όπως:

-Ανάθεση στον CIPA της υπηρεσίας <one stop shop>, ώστε να λειτουργεί ως συντονιστικός φορέας για μεγάλες επενδύσεις στην Κύπρο, συμπεριλαμβανομένων των αναπτυξιακών τουριστικών υποδομών μεικτής χρήσης. Να του εκχωρηθούν οι ανάλογες και ξεκάθαρες εξουσίες ώστε να είναι αποτελεσματικός.

-Παροχή χρηματοπιστωτικών, φορολογικών κινήτρων για την υλοποίηση νέων εμπλουτιστικών έργων και έργων που περιλαμβάνουν την παροχή επιθυμητών υπηρεσιών καθώς και την αναβάθμιση και ποιοτική διαφοροποίηση υφιστάμενων έργων.

-Απλοποίηση, τροποποίηση της διαδικασίας αδειοδότησης των μεγάλων σύνθετων έργων του ιδιωτικού τομέα, που δεν εμπίπτουν  στις πρόνοιες των Τοπικών Σχεδίων και της Δήλωσης Πολιτικής.

Άλλα μέτρα τα οποία θα συμβάλουν στην προώθηση της ανάπτυξης και θα κάνουν την κυπριακή οικονομία πιο ανταγωνιστική είναι τα ακολουθα:

-Δημιουργία απαραίτητων παρεμφερών τουριστικών έργων όπως π.χ θεματικά πάρκα, καζίνα κ.λ.π

-Ανάπτυξη νέου τύπου υπηρεσιών και μορφών εναλλακτικού τουρισμού, όπως ιατρικός,εκπαιδευτικός,επιχειρηματικός,εμπορικός,αθλητικός,γήπεδα golf κ.α

-Ενίσχυση της υποδομής για γαλάζια ανάπτυξη-θαλάσσιο τουρισμό με τη δημιουργία νέων μαρίνων και άλλων απαραίτητων έργων υποδομής.

-Εντονότερη προσπάθεια και παροχή ελκυστικών κινήτρων για  προβολή και ανάδειξη της Κύπρου ως Διεθνές Κέντρο παροχής υπηρεσιών-Υπεράκτιων δραστηριοτήτων.Οι υπεράκτιες δραστηριότητες σημείωσαν δυναμική πρόοδο τα τελευταία χρόνια και αποτέλεσαν σημαντικό μοχλό ανάπτυξης για την Κυπριακή οικονομία. Κύριοι συντελεστές της επιτυχίας αυτής ήταν η στρατηγική θέση της Κύπρου,το ψηλό επίπεδο επαγγελματικών και οικονομικών υπηρεσιών, η ψηλή ποιότητα του διαθέσιμου ανθρώπινου δυναμικού και ιδιαίτερα αποφοίτων πανεπιστημίων ,η ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών και εξωτερικών συγκοινωνιών, καθώς επίσης και το πλέγμα φορολογικών και άλλων κινήτρων που προσφέρθηκαν στις εταιρείες για χρησιμοποίηση της Κύπρου ως βάση για τις υπεράκτιες δραστηριότητες τους.Τα πιο πάνω έδωσαν συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων ανταγωνιστικών κέντρων της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Σήμερα ,με τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα που διαμορφώνονται στην περιοχή μας ,η Κύπρος μπορεί να προσφέρει νέες σημαντικές προοπτικές για παραπέρα ανάπτυξη του κλάδου και διεύρυνση της συνεισφοράς του στο ΑΕΠ. Κύριοι στόχοι της πολιτικής μας στο τομέα των υπεράκτιων δραστηριοτήτων και υπηρεσιών τα προσεχή χρόνια πρέπει να είναι:

Α)Η περαιτέρω αξιοποίηση της στρατηγικής θέσης και η διαμόρφωση ενός νέου αναβαθμισμένου ρόλου της Κύπρου στην περιοχή.

Β)Η διασφάλιση της συνέχισης και ενίσχυσης του θεσμού των υπεράκτιων εταιρειών.

Γ)Προώθηση των κυπριακών αεροδρομίων ως περιφερειακών κόμβων αερομεταφορών.

Δ)Βελτίωση της λειτουργικότητας και ανταγωνιστικότητας των λιμανιών μας.

Ε)Κατασκευή των αναγκαίων έργων υποδομής και περαιτέρω βελτίωση των τηλεπικοινωνιών ,διεθνών συγκοινωνιών και άλλων απαραίτητων υποδομικών υπηρεσιών.

Εν συνεχεία, κυρίαρχο ρόλο στην προσπάθεια εξόδου από την παρούσα δυσμενή οικονομική κατάσταση  κατέχει η αξία των ξένων επενδύσεων .Λόγω του δυνητικού ρόλου που οι άμεσες ξένες επενδύσεις μπορούν να παίξουν στην επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης και την μεταστροφή της οικονομίας, πολλές αναπτυσσόμενες χώρες αναζητούν τέτοιου είδους επενδύσεις ,που θα δρούσαν πολλαπλασιαστικά στις προσπάθειες ανάπτυξης της οικονομίας τους. Κατά συνέπεια, η ανάγκη της εισροής επενδύσεων στην χώρα μας είναι επιτακτική και είναι  ένα σημαντικό μέσο για να βγούμε από το τέλμα για να μειώσουμε την ανεργία, για να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα , για να κινηθεί η οικονομία.

Η οικονομία μας σήμερα έχει ανάγκη τις μεγάλες, σοβαρές ξένες επενδύσεις. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα κινητοποιηθούμε για να βρούμε τους τρόπους προσέλκυσής τους. Τόσο πιο γρήγορα θα αποβάλουμε νοοτροπίες και θα διαφοροποιήσουμε διαδικασίες που κάθε άλλο παρά διευκολύνουν τους ξένους επενδυτές να προτιμήσουν τη χώρα μας. Η Κύπρος συγκεντρώνει πολλά στοιχεία που την καθιστούν ελκυστικό επενδυτικό προορισμό και πρέπει να προβάλει τα πλεονεκτήματα της, ώστε να κεντρίσει  το ενδιαφέρον μεγάλων ξένων επενδυτών και να τους πείσει να τις προτιμήσουν. Με οργανωμένη προώθηση και συνεχή προβολή του κυπριακού τουριστικού και πολιτιστικού προϊόντος ,η προσέλκυση ξένων επενδύσεων είναι εφικτή.

Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζουμε  ότι με τρόπο επιπόλαιο και  επιφανειακό θα πρέπει να ανοίξουμε τις πόρτες σε κάθε υποτιθέμενο επενδυτή και να του προφέρουμε γη και ύδωρ. Από την άλλη, όμως, στην προσπάθειά μας να ασκήσουμε τους απαιτούμενους ελέγχους, να διερευνήσουμε τις οικονομικές, κοινωνικές  και περιβαλλοντικές  επιπτώσεις και να διασφαλίσουμε συνθήκες βιωσιμότητας για κάθε επένδυση, δεν πρέπει να ταλαιπωρούμε τους ξένους επενδυτές, να τους αντιμετωπίζουμε με καχυποψία.

Όλες οι Ευρωπαϊκές Χώρες έχουν θεσπίσει ένα θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο προσπαθούν να προσελκύσουν και να προφυλάξουν τους ξένους επενδυτές.

-Μείωση γραφειοκρατικών διαδικασιών,  παροχή ισχυρών φορολογικών και επενδυτικών κινήτρων ,ευνοϊκές ρυθμίσεις για εκμετάλλευση φυσικών πόρων είναι μερικές από τις πολιτικές που οι περισσότερες κυβερνήσεις ακολουθούν. Αυτές τις πολιτικές χρειάζεται να υιοθετήσει και η δική μας κυβέρνηση.

Στις προτεραιότητες της κυβέρνησης επιβάλλεται πλέον να τεθεί   η  υπερπήδηση γραφειοκρατικών εμποδίων. Η ποιοτική αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών θα προέλθει μέσα από μια ριζική αλλαγή των μεθόδων οργάνωσης και λειτουργίας των υπηρεσιών του δημοσίου. Με αποτελεσματική αντιμετώπιση των γραφειοκρατικών δυσλειτουργιών θα βελτιωθεί η κατάσταση που επικρατεί στο χώρο παραγωγής δημοσίων και μεγάλων εμπλουτιστικών έργων και θα θα διευκολύνουμε την επενδυτική δραστηριότητα από το εξωτερικό.

Επιπρόσθετα, είναι αναγκαίο να προωθηθούν μέτρα για την καλύτερη αξιοποίηση των Ευρωπαικών προγραμμάτων υποβοήθησης της βιομηχανίας, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και την ενθάρρυνση δημιουργίας κοινοπραξιών μεταξύ κυπριακών και ξένων βιομηχανικών επιχειρήσεων.

Εν κατακλείδι, οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης επέφεραν μεγάλες οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές και επηρέασαν σημαντικά τη ζωή της πλειονότητας του κυπριακού λαού.

Ταυτόχρονα, όμως ,η κρίση που βιώνουμε ανέδειξε ελλείψεις, τόσο του πολιτικού συστήματος όσο και της δημόσιας διοίκησης. Η αναγκαιότητα για ανάκτηση της οικονομικής ευφορίας, μας έφερε αντιμέτωπους με τις ελλείψεις  αυτές και μας υποχρεώνει να βελτιώσουμε τις αδυναμίες μας. Τονίζουμε ξανά ότι βασική επιδίωξη θα πρέπει να είναι η προσέλκυση επενδύσεων και η δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης το συντομότερο δυνατόν.

Κύριος στόχος της κυβερνητικής στρατηγικής πρέπει να είναι η δημιουργία μιας σύγχρονης και ανταγωνιστικής οικονομίας που να μη χρειάζεται δεκανίκια προστατευτισμού και κρατικών παρεμβάσεων για να επιβιώνει. Μια οικονομία που να είναι σε θέση να στηρίξει ,χωρίς να κλυδωνίζεται μια πολύπλευρη κοινωνική πολιτική, που θα διασφαλίζει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλες τις τάξεις του λαού μας.

Σε αυτή την προσπάθεια  ,κάτω απο τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες που βρίσκεται ο τόπος μας,δεν πρέπει να απουσιάζει κανένας.  Θεωρούμε ότι αποτελεί καθήκον όλων των οργανωμένων ,παραγωγικών συνόλων και φορέων να συμμετέχουν στην τιτάνια προσπάθεια που καταβάλλεται για την επανεκκίνηση και αναθέρμανση της οικονομίας.

Κλείνοντας, ως Δημοκρατικό Κόμμα τονίζουμε την αισιοδοξία μας ότι η οικονομία μας έχει την ικανότητα να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες, φτάνει έγκαιρα όλοι μαζί να δράσουμε για αποτελεσματική αντιμετώπιση των σημερινών προβλημάτων.