Αν πιστέψουμε τα
λόγια των υπευθύνων και του φιλικού τους Τύπου, θα πρέπει να παραδεχτούμε πως
δεν δικαιολογείται καμιά ανησυχία από τη στιγμή που τη «σωτηρία» της Κύπρου
ανέλαβε ο Δημοκρατικός Συναγερμός, συμπαραστατούμενος από το ΑΚΕΛ – τα δύο
μεγάλα κόμματα της Κύπρου.
Όμως, εμείς
ανησυχούμε. Ανησυχούμε και αγωνιούμε γιατί σ’ αυτό τον τόπο οι λέξεις έχουν
χάσει από καιρό την πραγματική έννοια τους, τα ουσιαστικά έχουν καταντήσει
ανούσια και τα επίθετα δεν προσδιορίζουν πια, σωστά και αληθινά, τα ουσιαστικά.
Πίσω από τις
λέξεις των δηλώσεων των Υπευθύνων και πίσω από τις γραμμές των εντύπων τους,
κρύβεται είτε η άγνοια είτε η σκοπιμότητα.
Και σχεδόν ποτέ η πραγματικότητα.
Φτάσαμε πια σ’ ένα σημείο, όπου η εντύπωση είναι επικρατέστερη της
αλήθειας και η αλήθεια υποδεέστερη της ψευτιάς.
Ζούμε με τις ψευδαισθήσεις, τρεφόμαστε με τις αυταπάτες, προχωρούμε με
τα όνειρα και νανουριζόμαστε με τα παραμύθια.
·
Μετά τις εκλογές
στην Τουρκία, ο Ερντογάν θα υποχωρήσει και θα προχωρήσουμε σε λύση του
Κυπριακού.
·
Η λύση του
Κυπριακού θα επιφέρει έκρηξη στην Οικονομία.
·
Όλα τα οικονομικά
προβλήματα της Κύπρου θα λυθούν.
·
Νέο μοντέλο
εγγυήσεων βρίσκεται υπό εκκόλαψη.
·
Για πρώτη φορά οι
θέσεις μας …
Δεν είναι η
κατάσταση που ζούμε και περνούμε θέμα αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας. Είναι απλώς
θέμα ρεαλιστικής αντιμετώπισης των πραγμάτων, ορθολογιστικής τοποθέτησης και
χάραξης νέας στρατηγικής.
Μετά τα σημερινά
δεδομένα, κανένα ελπιδοφόρο φως δεν φαίνεται στην άκρη της σήραγγας. Η λύση που προδιαγράφεται είναι εφιαλτική και
την κάνει εφιαλτικότερη ότι αυτό που υπάρχει στο Τραπέζι των συνομιλιών είναι η
ανασύνταξη του Σχεδίου Ανάν.
«Το Κυπριακό δεν είναι θέμα εισβολής και κατοχής» μας λέει ο Αμερικάνος πρέσβης. Και μεις χαιρόμαστε γιατί
«για
πρώτη φορά ο αμερικανικός παράγοντας ενδιαφέρεται σε τόσο υψηλό επίπεδο» για το … καλό μας! Και ο Πρόεδρος μας, γελαστός και
ενθουσιώδης, μας υπόσχεται πως με τη λύση (δεν μας λέει, ποια λύση), η Κύπρος
θα γίνει παράδεισος λόγω οικονομικών «εκρήξεων»! Καμιά ανησυχία δεν βλέπουν οι Υπεύθυνοι και
τα φιλικά τους ΜΜΕ. Οι κραδασμοί της
ευαισθησίας τους δεν απηχούν τους τόνους μελαγχολίας και αγωνίας που βαραίνουν
τον λαό. Μιλούν συνέχεια για ελπιδοφόρες
προοπτικές, για το «μισογεμάτο» ποτήρι, που βλέπουν οι ρομαντικοί τη στάθμη του
νερού … ν’ ανεβαίνει. Και δεν βλέπουν
τον πάτο που είναι τρύπιος. Για διευρυμένο διεθνές ενδιαφέρον. Που δεν
επιδεικνύεται. Για ενισχυμένη
συμπαράσταση. Που δεν φαίνεται. Για ευέλικτους χειρισμούς. Που μένουν
μυστικοί. Πιστεύουν ότι με την
επανέναρξη των συνομιλιών μπαίνουμε στην τελική φάση της λύσης του Κυπριακού –
που δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά επανάληψη της παρωδίας που βιώνουμε 40
χρόνια, σε χειρότερη μορφή και μάλιστα … έναντι νέου τιμήματος που πάλι
ΕΜΕΙΣ θα καταβάλουμε.
