Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ


Η προστασία και ασφάλεια κάθε εργαζόμενου δεν είναι μόνο νομική υποχρέωση, αλλά και αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα το οποίο πρέπει να διασφαλίζεται με κάθε τρόπο και με κάθε θυσία.

Παρά το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια έγιναν σημαντικά βήματα προόδου όσον αφορά την ασφάλεια και υγεία στην εργασία, εντούτοις τα στατιστικά στοιχεία σοκάρουν. Σοκάρουν, γιατί πίσω από τους αριθμούς κρύβονται ανθρώπινες ζωές. Είναι συγκλονιστικό το γεγονός πως, μόνο από τα στατιστικά στοιχεία που γνωστοποιούνται ( από το 2003 – 2009 ), καταδεικνύεται ότι 2200 – 2300 εργατικά ατυχήματα καταγράφονται κάθε χρόνο σε χώρους εργασίας. Ενδεικτικά να αναφέρω πως το 2008 καταγράφηκαν 2367 και την περασμένη χρονιά 2227 ατυχήματα. Επιπλέον το 2009 έχασαν τη ζωή τους στην πάλη για το μεροκάματο 20 άνθρωποι!

Με θλίψη επίσης διαπιστώνουμε ότι το ποσοστό των εργατικών ατυχημάτων που συμβαίνουν σε εργαζόμενους νέους ηλικίας 18 – 24 χρόνων είναι κατά 25% ψηλότερο από εκείνο οποιασδήποτε άλλης ηλικιακής ομάδας. Καταγράφονται κάθε χρόνο περίπου 500 εργατικά ατυχήματα σε νεαρά άτομα, κυρίως στους τομείς των κατασκευών, της μεταποιητικής βιομηχανίας και σε χώρους αναψυχής.

Ο κάθε ένας μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος, γιατί δεν είναι μόνο ο αριθμός των θανάτων από εργατικά ατυχήματα που προκαλεί ανησυχία, είναι και οι ασθένειες και οι μόνιμες και προσωρινές αναπηρίες που καταγράφονται από ατυχήματα στους χώρους εργασίας.

Πέραν των κοινωνικών και άλλων προβλημάτων που δημιουργούνται στις οικογένειες των θυμάτων, των ασθενών και των αναπήρων, είναι και η οικονομική πτυχή – το οικονομικό κόστος για την ίδια την πολιτεία που επηρεάζει την Εθνική οικονομία στο σύνολό της. Σύμφωνα με τα διεθνή στατιστικά στοιχεία, το συνολικό κόστος των ατυχημάτων και των ασθενειών παγκόσμια υπολογίζεται ότι ανέρχεται ετησίως περίπου στο 4% του παγκόσμιου ακαθάριστου προϊόντος.

Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, υπογραμμίζουμε την αναγκαιότητα μεγαλύτερης ευαισθητοποίησης από όλους για αποτελεσματικότερη προστασία των εργαζομένων. Διαπιστώνουμε πως έγιναν αρκετά για ελαχιστοποίηση των ατυχημάτων στους χώρους εργασίας όπως :

-          Τροποποιήσεις στο Νόμο περί Ασφάλειας και Υγείας στην εργασία.
-          Εισαγωγή διοικητικού προστίμου.
-          Εισαγωγή διαφόρων μαθημάτων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων για καλλιέργεια συνείδησης και ασφάλειας στην εργασία.
-          Εισαγωγή του θεσμού των επιτρόπων ασφάλειας στους χώρους εργασίας.
-          Επισκέψεις επιθεωρητών του Τμήματος Επιθεώρησης εργασίας για έλεγχο αλλά και υποδείξεις στους εργοδότες για λήψη διορθωτικών μέτρων για θέματα ασφάλειας.

Σημειώνουμε όμως πως με 27 Επιθεωρητές όλους και όλους το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας καλείται να ελέγξει τις συνθήκες εργασίας σε 100 χιλιάδες υποστατικά. Διενεργούνται ετησίως 5 000 – 5 500 επιθεωρήσεις. Αυτές είναι οι δυνατότητες του τμήματος, έχοντας σε προτεραιότητα τους χώρους αυξημένου κινδύνου. Επιπλέον μόνο το 10% των εργοδοτών έχουν συμμορφωθεί με την υποχρέωσή τους για ετοιμασία εκτίμησης κινδύνου από ειδικούς και λήψης ανάλογων μέτρων ασφάλειας. Τέλος σημειώνουμε την απουσία προγράμματος προληπτικής ιατρικής για επαγγελματικές ασθένειες.

Επιβάλλεται λοιπόν αρμονική και αποδοτική συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων, εργοδοτών, συντεχνιών με το Τμήμα Επιθεώρησης για προώθηση θεμάτων ασφάλειας και υγείας στην εργασία είτε πρόκειται για διοργάνωση εκστρατειών διαφώτισης είτε για εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας είτε για άλλες συναφείς δράσεις.

Επομένως έχουμε καθήκον όλοι να θέσουμε ως στόχο « να μην προστεθούν νέα θύματα στον κατάλογο των θυμάτων των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών,… ώστε η εργασία να αποτελεί για τον κάθε εργαζόμενο πεδίο προσφοράς και εξέλιξης μόνο!».

Αντώνης Αντωνίου
Βουλευτής Πάφου
ΔΗΚΟ

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία


Ο αυτοκινητόδρομος Πάφου-Πόλης Χρυσοχούς αποτελεί ένα σημαντικό τμήμα του Εθνικού Οδικού δικτύου, το οποίο θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την προοπτική ανάπτυξης ολόκληρης της Πάφου και ιδιαίτερα του διαμερίσματος Πόλης Χρυσοχούς.

Με κάθε ευκαιρία οι εκάστοτε Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένου του κ.Χριστόφια, διαβεβαίωναν πως υπάρχει η πολιτική απόφαση και βούληση για προώθηση και υλοποίηση αυτού του σημαντικού έργου.

Πάντοτε, όμως, γινόταν και γίνεται επίκληση των γραφειοκρατικών διαδικασιών, των προσφυγών στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών και στο Ανώτατο Δικαστήριο, για την καθυστέρηση που παρατηρείται στην κατασκευή αυτού του αναπτυξιακού οδικού έργου.

Να υπενθυμίσω πως η προώθηση του έργου ανατέθηκε σε καθοδηγητική Επιτροπή το Δεκέμβριο του 2003, της οποίας η σύνθεση και οι όροι εντολής καθορίστηκαν σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αριθμό 53342 και ημερομηνία 14/3/2001 η οποία ρυθμίζει το σχεδιασμό, χρηματοδότηση και λειτουργία έργων του δημοσίου τομέα από τον ιδιωτικό τομέα.

Με την υποβολή προσφορών στις 31/7/2007 και την ολοκλήρωση της αξιολόγησής του τον Ιανουάριο του 2008, η καθοδηγητική επιτροπή αντικαταστάθηκε από Διαχειριστική Επιτροπή, με βάση τους περί Συντονισμού των Διαδικασιών Σύναψης Δημοσίων Συμβάσεων Προμηθειών, Έργων και Υπηρεσιών κανονισμούς του 2007.

Το ιστορικό για την προώθηση του έργου έχει ως εξής :

1. Το Συμβούλιο προσφορών στις 21/1/2008 αποφάσισε την ανακήρυξη της κοινοπραξίας «ΚΙΝΥΡΑΣ» ως προτιμητέου προσφοροδότη.
2. Ο πρώτος επιλαχών προσφοροδότης η «StrabagNemesis» κατέθεσε ιεραρχική προσφυγή στην Αναθεωρητική Αρχή προσφορών, κατά της απόφασης του Συμβουλίου προσφορών.
3. Η διαπραγμάτευση με την κοινοπραξία «ΚΙΝΥΡΑΣ» άρχισε το Σεπτέμβριο του 2008, μετά την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής.
4. Προσφυγή της  «StrabagNemesis» στο Ανώτατο Δικαστήριο για την πιθανή σύγκρουση συμφερόντων των ιδιωτών συμβούλων (ελεγκτικός οίκος) του κράτους για το συγκεκριμένο έργο που ήταν και ελεγκτής μιας εταιρείας που μετέχει στην κοινοπραξία «ΚΙΝΥΡΑΣ».
5. Τερματισμός διαπραγματεύσεων Διαχειριστικής Επιτροπής με την κοινοπραξία «ΚΙΝΥΡΑΣ» το Δεκέμβριο του 2009 για προβλήματα που προέκυψαν αναφορικά με την οικονομική πτυχή του έργου.
6. Ανακήρυξη προτιμητέου προσφοροδότη της  κοινοπραξίας «StrabagNemesis» του Δεκέμβρη του 2009.
7. Προσφυγή της κοινοπραξίας «ΚΙΝΥΡΑΣ» στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών εναντίον της απόφασης της Διαχειριστικής Επιτροπής να διακόψει τις διαπραγματεύσεις και να ανακηρύξει προτιμητέο προφοροδότη τον πρώτο επιλαχόντα («StrabagNemesis» ) το Δεκέμβριο του 2009.
8. Ακροάσεις στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών και αναμονή της έκδοσης απόφασης ( Γενάρης – Μάρτης 2009).
9. Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή της «StrabagNemesis» σύμφωνα με την οποία « ... η όποια επαγγελματική σχέση μεταξύ των συμβούλων και προσφοροδότη έπρεπε να ήταν γνωστή στην Επιτροπή Αξιολόγησης και/ή στο Συμβούλιο Προσφορών...»

Έτσι φτάσαμε στον Οκτώβρη του 2010 και η Αναθεωρητική Αρχή καθυστερεί να εκδώσει την απόφασή της ( σύμφωνα με τη νομοθεσία θα έπρεπε να εκδοθεί σε 30 μέρες από την ημερομηνία προσφυγής), ενώ η Διαχειριστική Επιτροπή αναζητά νομικές συμβουλές από τη Γενική Εισαγγελία για να ξεπεραστούν τα προβλήματα.

Έχω την άποψη πως για να ξεπεραστούν τα προβλήματα που έχουν προκύψει πρέπει να γίνουν οι ακόλουθοι χειρισμοί.

  • Η Διαχειριστική Επιτροπή, μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, πρέπει να ακυρώσει ή να επιβεβαιώσει τις προηγούμενές της αποφάσεις (επιβεβαίωση της αρχικής της επιλογής ή τερματισμός διαβουλεύσεων και ανακήρυξη του 1ου επιλαχόντα ως προτιμητέου προσφοροδότη).
  • Αυτό θα διευκολύνει και την Αναθεωρητική Αρχή για να προχωρήσει στην έκδοση του πορίσματος για την προσφυγή της κοινοπραξίας «ΚΙΝΥΡΑΣ». Μόνο έτσι θα ξεπεραστούν τα προβλήματα και θα αρχίσουν οι διαβουλεύσεις για ανάθεση του έργου.
  • Την ίδια στιγμή το κράτος οφείλει να αποδεσμεύσει το ποσό των 40-50 εκατομμυρίων Ευρώ που εγκρίθηκε στους προϋπολογισμούς για το 2010 και προορίζεται να καλύψει τις αποζημιώσεις για απαλλοτρίωση ιδιωτικών περιουσιών που θα χρησιμοποιηθούν σχετικά με την κατασκευή του δρόμου Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς. Οι ιδιοκτήτες δικαιολογημένα ζητούν να τους καταβληθούν αυτά που δικαιούνται. Τα χρήματα όμως δεν δίνονται και το κράτος φαίνεται αφερέγγυο στα μάτια του πολίτη. Αξίζει να σημειωθεί πως το κράτος καταβάλλει κάθε χρόνο 9% τόκους επί του οφειλόμενου ποσού.

Η Πάφος δικαιούται και αξίζει καλύτερης αντιμετώπισης και μεγαλύτερης στήριξης για τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα. Η επαρχία μας υφίσταται τις βαρύτερες συνέπειες της οικονομικής κρίση, που πλήττει τον τόπο μας. Στραγγαλίζεται οικονομικά, αυξάνεται και ιλιγγιώδεις ρυθμούς η ανεργία, πλήττεται ανεπανόρθωτα η οικοδομική βιομηχανία, ο τουρισμός και γενικότερα η οικονομία ολόκληρης της επαρχίας.

Αναμένουμε λοιπόν από την κυβέρνηση να αφουγκραστεί την κραυγή αγωνίας της Πάφου. Εξαντλήθηκε πλέον η υπομονή μας. Δεν αντέχουμε άλλες καθυστερήσεις έργων που θα έπρεπε είτε να έχουν ήδη ολοκληρωθεί ή τουλάχιστο να βρίσκονται σε εξέλιξη.

Αντώνης Αντωνίου
Βουλευτής Πάφου
ΔΗΚΟ

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Συνέντευξη στην Εφ. Ταχυδρόμος της Πάφου

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΗ.ΚΟ. ΠΑΦΟΥ
ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΜΕΛΑΙΣΗ

Υπάρχει μια διάχυτη εντύπωση ότι επικρατεί μια διάσταση απόψεων στην Επαρχιακή Επιτροπή του ΔΗΚΟ…
Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Κανένα πρόβλημα  δεν παρουσιάστηκε μέχρι σήμερα. Τόσο εγώ όσο και όλα τα μέλη της Επαρχιακής Επιτροπής λειτουργήσαμε σε ένα κλίμα συναίνεσης και συλλογικότητας. Όλες οι αποφάσεις, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν ομόφωνες, πάρθηκαν μετά από γόνιμο και δημιουργικό διάλογο, στον οποίο δέσποζε ο σεβασμός και η ανταλλαγή επιχειρημάτων ανάμεσα σε όλα τα μέλη της επαρχιακής επιτροπής.
 Είστε ικανοποιημένος από την γενική παρουσία του ΔΗ.ΚΟ. στην Πάφο;
Η Επαρχιακή Επιτροπή Πάφου του Δημοκρατικού κόμματος έκανε αισθητή την παρουσία της ανάμεσα στην κοινωνία της Πάφου και εκτιμώ ότι επιτελεί ένα σημαντικό και αξιόλογο έργο. Έχοντας επίγνωση των σημαντικών ευθυνών της και κατανοώντας την ανάγκη να βελτιώσει τις σχέσεις της με την κοινωνία, βρίσκεται καθημερινά πιο ενεργά και  πιο δραστήρια κοντά στον πολίτη, στα προβλήματα , τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς του.
Κρίνοντας αναγκαίο να έχουμε παρέμβαση σε όλα τα θέματα που αφορούν το συνάνθρωπο μας και την κοινωνία μας και θεωρώντας απαραίτητο να έχουμε συμμετοχή σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων που πρέπει να έχει ένα σύγχρονο κόμμα, προχωρήσαμε στον καταρτισμό  διάφορων επιτροπών για να είμαστε πιο ευέλικτοι και το έργο μας να γίνει πιο εύκολο κι αποτελεσματικό. Οργανώσαμε την ομάδα νέων επιστημόνων  δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη νεολαία μας. Εγκαινιάσαμε τη διοργάνωση ανοιχτών ενημερωτικών συζητήσεων με θεματικές που αφορούν όλο το φάσμα της κοινωνίας μας. Πραγματοποιήσαμε εκδηλώσεις και δραστηριότητες κοινωνικού, πολιτιστικού, εκπαιδευτικού, ενημερωτικού και ψυχαγωγικού περιεχομένου. Απευθυνθήκαμε στη νεολαία, ασχοληθήκαμε με θέματα υγείας, παιδείας, γεωργίας, θέματα που αφορούν την ευρωπαϊκή ένωση, θέματα που αφορούν τη γυναίκα, θέματα που αγγίζουν τον καθένα μας στην καθημερινή του βιοπάλη. 
 Σίγουρα απομένουν πολλά και σημαντικά να γίνουν. Οι βάσεις όμως έχουν τεθεί και με μεθοδική και συλλογική δουλειά θα πετύχουμε και τους άλλους στόχους που έχουμε προσδιορίσει. 
Εσείς σε ποια σφαίρα επιρροής ανήκετε όσον αφορά το Εθνικό Θέμα;
Δυστυχώς κάποιοι διαχωρίζουν τον κόσμο και την ηγεσία του ΔΗ.ΚΟ σε «ημέτερους» και «αλλότριους». Τους κατατάσσουν σε τάσεις και σφαίρες επιρροής. Εγώ ένα τέτοιο διαχωρισμό δεν έχω κάνει ποτέ, αλλά ούτε και υπάρχει ενδεχόμενο να κάνω. Θεωρώ ότι όλοι είναι δικοί μας. Επί των βασικών και επιμέρους θέσεων στο Κυπριακό, δεν υπάρχουν διαφορετικές τάσεις στο κόμμα. Όλοι υπηρετούν τις ίδιες διαχρονικές θέσεις. Συμφωνούν με τις παραμέτρους επίλυσης του κυπριακού. Απορρίπτουν την εκ περιτροπής προεδρία, τη σταθμισμένη ψήφο, την παραμονή πενήντα χιλιάδων εποίκων και τις τουρκικές εγγυήσεις.
Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για την παραμονή ή όχι του ΔΗ.ΚΟ στην κυβέρνηση αλλά αυτό δε σημαίνει ότι υπάρχουν διαφορετικές σχολές σκέψεις στο κυπριακό εντός του κόμματος. Απλώς κάποιοι εκτιμούν πως η συμμετοχή του κόμματος στην κυβέρνηση μπορεί να επηρεάσει και βελτιώσει κάποια πράγματα, ενώ άλλοι  διαφωνούν με την εκτίμηση αυτή. Όσο αφορά το θέμα αυτό, είναι γνωστό πως υποστήριξα την αποχώρηση του κόμματος από το κυβερνητικό σχήμα. Σεβάστηκα όμως την απόφαση του κόμματος. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η εικόνα που εκπέμπουμε προς τα έξω δεν είναι η καλύτερη, και ακόμη χειρότερα, αυτή η διαφωνία που υπάρχει κυρίως ανάμεσα στην ανώτατη ηγεσία για παραμονή ή όχι στην κυβέρνηση, δίνει προς τα έξω την εντύπωση ότι λειτουργούν σφαίρες επιρροής και υπάρχουν διαφορετικές σχολές σκέψεις για το κυπριακό, η οποία είναι εντελώς λανθασμένη. Είναι ένα δεδομένο το οποίο οφείλουμε να διορθώσουμε στο κόμμα.
Προβάλλεστε ως ισχυρό «φαβορί» για την επανεκλογή. Αποδέχεστε αυτόν τον όρο;
Είναι κάτι που ακούεται από αρκετό κόσμο, αλλά ειλικρινά δεν έχω μπει σε αυτή τη διαδικασία είτε για να το αξιολογήσω είτε για να το να προβάλω. Άλλωστε δεν είναι ούτε του χαρακτήρα μου ούτε της ιδιοσυγκρασίας μου. Εκείνο που με απασχολεί αυτή τη στιγμή είναι να επιτελέσω σωστά τα καθήκοντα μου ως Βουλευτής. Στο τέλος της ημέρας ο πολίτης είναι ο τελικός  αποδέκτης των όποιων πράξεων και πολιτικών μας και αυτός είναι ο αλάθητος κριτής. Τα στελέχη, τα μέλη  οι φίλοι και ψηφοφόροι του κόμματος θα αποφασίσουν αν η εκλογή του οποιουδήποτε είναι χρήσιμη για το κόμμα και τον τόπο.
Ακούονται έντονα το τελευταίο διάστημα τα ονόματα Χρίστος Πατσαλίδης, Φυλακτής Κωνσταντινίδης, Χαράλαμπος Πιττοκοπίτης… Πως το σχολιάζετε;
Κάθε στέλεχος και μέλος του κόμματος έχει το θεμιτό και αναφαίρετο δικαίωμα να έχει τις δικές του βλέψεις και φιλοδοξίες, οι οποίες είναι απολύτως σεβαστές. Επομένως κάθε υποψηφιότητα που θα συμβάλει στην προσπάθεια που καταβάλλει το Κόμμα να παρουσιαστεί πιο ενδυναμωμένο, πιο ενισχυμένο, ακόμη πιο αποτελεσματικό και ουσιαστικό, θα αποτελεί θετική εξέλιξη. Δεν ανησυχώ από την παρουσία οποιουδήποτε στο ψηφοδέλτιο, χωρίς αυτό να υπονοεί ότι διακατέχομαι από πνεύμα έπαρσης και αλαζονείας. Αντίθετα, πιστεύω στον πλουραλισμό θέσεων και ιδεών και κατ’ επέκταση στον έντιμο ανταγωνισμό και στη δίκαιη επικράτηση και νίκη. Αν τα μέλη, οι οπαδοί και οι φίλοι του Δημοκρατικού Κόμματος συμμερίζονται τις απόψεις μου, τους καλώ να με τιμήσουν με την ψήφο τους.
Εσείς, άρα, θα είστε υποψήφιος…
Ναι, είναι μέσα στις προθέσεις μου να διεκδικήσω θέση στο ψηφοδέλτιο του κόμματος για επανεκλογή μου για δεύτερη θητεία στο αξίωμα του βουλευτή. Επαναλαμβάνω όμως ότι τον τελευταίο λόγο για τον καταρτισμό του ψηφοδελτίου του κόμματος έχουν τα συλλογικά του όργανα και από εκεί και πέρα όλοι οι υποψήφιοι θέτουμε την υποψηφιότητά μας στην κρίση του λαού που είναι και ο απόλυτος κριτής.
Πόσο δύσκολο είναι για ένα βουλευτή να λειτουργήσει χωρίς συμβιβασμούς;
Είναι πολλοί που πιστεύουν ότι η πολιτική είναι γεμάτη πειρασμούς όπου επικρατεί περισσότερο η έννοια του συμβιβασμού, αντί του αγώνα και της εμμονής σε θέσεις και αξίες. Εκτιμώ πως έχω το σθένος να εργάζομαι και να λειτουργώ με σοβαρότητα και ακεραιότητα, χωρίς να ξεχνώ ότι και οι εκλελεγμένοι πρέπει και επιβάλλεται να λογοδοτούν για τις πράξεις τους και τις παραλείψεις τους. Η πολιτική ζωή του τόπου έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που ο πολίτης έχασε την εμπιστοσύνη στην ψήφο του. Αυτό που χρειάζεται δεν είναι κάτι περίτεχνο αλλά σεβασμός στους θεσμούς και προκοπή. Και η προκοπή μπορεί να έρθει με μια σωστή, ειλικρινή διαχείριση της πολιτικής ζωής.

Έχετε άλλες πολιτικές φιλοδοξίες κ. Αντωνίου;
Όποιος ασχολείται με την πολιτική έχει φιλοδοξίες και εκείνος που το αρνείται δε λέει την αλήθεια . Αυτό όμως που προέχει, και εκεί επικεντρώνω τις σκέψεις και προσπάθειές μου, είναι να πετύχω στα καθήκοντα που υπηρετώ. Φιλοδοξία μου, είναι στο τέλος της θητείας του αξιώματος που υπηρετώ να μπορώ να ισχυριστώ ότι επιτέλεσα το καθήκον μου και ανταποκρίθηκα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις προσδοκίες των συμπολιτών μου και ότι υπήρξα  χρήσιμος γι’ αυτούς,  χρήσιμος για την Πάφο και την κοινωνία μας γενικότερα. Αυτή είναι η μόνη έγνοια μου και προς αυτήν την κατεύθυνση εργάζομαι.
Γιατί υπάρχει διάχυτη η άποψη ότι, μετά την φυγή Πιττοκοπίτη οι Βουλευτές της Επαρχίας δεν έχουν την φωνή ή δεν προβάλλουν τα προβλήματα όσο θα έπρεπε;
Στο σύγχρονο πολιτικό περιβάλλον που διανύουμε οι πολιτικοί πρέπει να αρθρώνουν πολιτικό λόγο να εκθέτουν και να αναλύουν τις θέσεις τους με πολιτικά επιχειρήματα. Επικρατούν πλέον νέα πολιτικά ήθη με την παράθεση θέσεων και επιχειρημάτων, αντί των φωνασκιών, των γρονθοκοπημάτων, των κτυπημάτων κάτω από τη μέση και της λασπολογίας. Επέστη πιστεύω η στιγμή με ενέργειες πράξεις και συμπεριφορές μας να προχωρήσουμε σε αναβάθμιση του πολιτικού μας πολιτισμού.
Δεν πιστεύω λοιπόν ότι η εντιμότητα, το ήθος και ο πράος χαρακτήρας είναι στοιχεία ενός “ελλειμματικού” πολιτικού. Αντίθετα θεωρώ ότι είναι αρετή, με υπευθυνότητα, συνέπεια, ο σωστός πολιτικός, στην προκειμένη περίπτωση ο βουλευτής θα πρέπει να διεκδικεί τα δίκαια και δικαιώματα των πολιτών (να ασκεί διεκδικητική πολιτική). Είναι σημαντικότερο για μένα να μιλώ, να πείθω και να εισακούομαι παρά να φωνασκώ απλά για να ακούομαι.
Έχετε έρθει σε σύγκρουση το τελευταίο διάστημα για κάποια πράγματα και έχετε μετανιώσει;
Αρκετές φορές ήρθα σε “σύγκρουση” για θέματα που έκρινα πως επιβαλλόταν  να γίνει. Αυτές οι περιπτώσεις, μεταξύ άλλων, αφορούσαν  παράτυπες προσλήψεις προσωπικού σε διάφορες κρατικές υπηρεσίες, άνιση μεταχείριση εις βάρος της επαρχίας μας κ.ά. Δε  μετάνιωσα ποτέ για αυτές τις αντιπαραθέσεις. Οι  αντιπαραθέσεις αυτές προέρχονταν μετά από σοβαρό προβληματισμό και  μελέτη για υπεράσπιση της χρηστής διοίκησης αλλά και των συμφερόντων της επαρχίας μας. Είναι θέμα αρχής για μένα να υπερασπίζομαι αξίες τις οποίες οφείλω να υπηρετώ.
 Τελευταία “σύγκρουση” προκλήθηκε για τις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην προώθηση και  υλοποίηση σημαντικών αναπτυξιακών έργων της επαρχίας μας. Ένα τέτοιο παράδειγμα, ανάμεσα σε αρκετά άλλα, είναι και το θέμα της δημιουργίας μαρίνας στην περιοχή ¨Πότιμα¨ στην Πάφο. Μετά την  ομόφωνη απόφαση της ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου να ακυρώσει το διάταγμα αναστολής της διαδικασίας, το Υπουργείο Εμπορίου είχε την νομική υποχρέωση για πλήρη συμμόρφωση και εκτέλεση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών για ανάθεση εκτέλεσης του έργου. Δυστυχώς ένα χρόνο μετά, το Υπουργείο Εμπορίου δεν έχει ακόμη ενεργήσει και δεν έχει λάβει μέτρα για συμμόρφωση με την απόφαση της Α.Α.Π. και εκτέλεσής της!
Μετά τη πρόσφατη επιστολή μου, ελπίζω να ταρακουνήσω τους αρμόδιους φορείς, δημοσίου και ιδιώτες, να κινηθούν  για έναρξη και υλοποίηση του έργου.
Διαβλέπετε σκοπιμότητες πίσω από αυτή την σύγκρουση;
Δεν μπορώ να  ισχυριστώ κάτι τέτοιο. Εκείνο που γνωρίζω όμως είναι πως κανένα έργο δεν έχει ανασταλεί μέχρι σήμερα επειδή εκκρεμούν προσφυγές στο Ανώτατο Δικαστήριο, εκτός εάν υπάρχει διάταγμα αναστολής των διαδικασιών,  που σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει.
 Ο ισχυρισμός ότι εκκρεμεί προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο και υπάρχει το ενδεχόμενο το κράτος να επιβαρυνθεί με αποζημιώσεις, αν προχωρήσει σε ανάθεση, δεν είναι πειστικός. Ακόμη και στο απομακρυσμένο ενδεχόμενο να επιβαρυνθεί με αποζημιώσεις το κράτος, αυτές θα είναι σίγουρα μικρότερες από τις απώλειες εσόδων που έχει, από τη μη υλοποίηση του έργου. (π.χ. Έσοδα από ετήσιο ενοίκιο).
Επισημαίνω ακόμη ότι λόγω της καθυστέρησης που παρατηρείται στην υπογραφή της σύμβασης για ανάθεση εκτέλεσης του έργου πιθανότατα να προκαλέσει αναθεωρημένα αιτήματα από την επιλεγείσα κοινοπραξία. Αν τελικά φτάσουμε σε αυτό το σημείο, θα έχουμε τις ίδιες ακριβώς αρνητικές συνέπειες, όπως συμβαίνει και με το δρόμο Πάφου – Π. Χρυσοχούς. 
Σε μια περίοδο που επιβάλλεται η προώθηση σημαντικών αναπτυξιακών έργων στην Πάφο, γιατί  όλοι σιωπούν ή δεν αγγίζουν την ουσία του θέματος; 
Το Υπουργείο Εμπορίου έχει στοιχειώδες νομικό καθήκον και νομική υποχρέωση πλήρους συμμόρφωσης με την απόφαση της Α.Α.Π. Είναι καθήκον και υποχρέωση του, να σεβαστεί την απόφαση και να την εκτελέσει.
Είναι καιρός να απαντηθούν επιτέλους αυτά τα ερωτήματα από όλους τους αρμόδιους φορείς, είτε αυτοί είναι του κράτους είτε είναι ιδιώτες! Είναι επιτακτική απαίτηση ολόκληρης της κοινωνίας και των πολιτών της πόλης και επαρχίας Πάφου! Φτάνει πια η παραπληροφόρηση, απλά και μόνο για εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων! Φτάνει η κοροϊδία! Δεν είναι δυνατό να ανεχθούμε άλλους εμπαιγμούς, για έργα που θα έπρεπε είτε να έχουν ολοκληρωθεί ή έργα που θα έπρεπε να βρίσκονται υπό εξέλιξη!
Δεν σας ανησυχεί ότι η στάση σας αυτή θα επιφέρει  “ πολιτικό κόστος” για σας;
Αλίμονο εάν σε κάθε υπεράσπιση του σωστού και του δίκαιου φοβόμουν για  πολιτικό κόστος. Τότε πιστεύω πως δεν θα είχα το δικαίωμα να κατέχω την θέση του βουλευτή. Ναι, υπήρξαν πάρα πολλές φορές που η αλήθεια μου, ενόχλησε. Όπως άλλωστε συμβαίνει και τώρα που έχω ¨αποκλειστεί ¨ από μέσα μαζικής ενημέρωσης, θεωρώντας κάποιοι ότι με αυτό τον τρόπο θα υπαναχωρήσω. Λανθάνονται. Μπορεί στο παρελθόν, οι μέθοδοι αυτοί να επηρέαζαν τη στάση  και συμπεριφορά κάποιων, δεν ισχύει όμως στην δική μου περίπτωση.
Μέσα από την παρουσία μου στην πολιτική ζωή του τόπου, έχω αποδείξει διαχρονικά, ότι  ενεργώ πάντοτε με ανιδιοτέλεια και λέγοντας πάντα την αλήθεια στο λαό.

Κατάργηση της Θέσης του Περιφερειακού Προϊστάμενου

Όταν μιλάμε για τηλεπικοινωνίες αναφερόμαστε σε ένα τομέα που στοχεύει κατευθείαν το μέλλον και που αποτελεί την βάση για την εισαγωγή και ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών. Των τεχνολογιών που  και η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει μεγάλη σημασία αλλά και που η Κύπρος χρειάζεται να αναπτύξει σαν οικονομία κύρια υπηρεσιών.

Η ΑΤΗΚ υπήρξε για δεκαετίες ο μοναδικός φορέας  στον τομέα αυτό και πρόσφερε σημαντικές υπηρεσίες στον τόπο. Ακόμα και όταν δεν είχε την πρόκληση του ανταγωνισμού, υπήρξε φορέας πρωτοπόρος στο τομέα αυτό και συχνά κατέτασσε την Κύπρο ψηλά ανάμεσα στις χώρες του κόσμου σε ότι αφορά τις τηλεπικοινωνίες .

Με την φιλελευθεροποίηση της αγοράς, η Αρχή χρησιμοποιώντας την πείρα του παρελθόντος  και αξιοποιώντας τους πόρους και την τεχνογνωσία που καλλιέργησε όλα αυτά τα χρόνια, καλείται να τραβήξει ακόμη μακρύτερα  προς όφελος του τόπου και των πολιτών.

Η είσοδος μας στην κοινωνία της πληροφορικής, οι νέες προκλήσεις των εξελίξεων, απαιτούν εκσυγχρονισμό και ευελιξία έτσι ώστε ο οργανισμός να είναι σε θέση να λειτουργήσει μέσα στο νέο φιλελεύθερο περιβάλλον  ανταγωνιστικά προσφέροντας υπηρεσίες υψηλών προδιαγραφών.

Η ευελιξία όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί με την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΑΤΗΚ για κατάργηση του ρόλου του περιφερειακού προϊστάμενου της Αρχής. Η απουσία του επιφέρει πολλά οργανωτικά και διοικητικά προβλήματα στον οργανισμό.  Στερεί την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του προσωπικού των διαφόρων τμημάτων της περιφέρειας καθώς επίσης και τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ τους. Φανερωνει αδυναμία άμεσης επίλυσης προβλημάτων των πελατών  κυρίως όταν για την επίλυση τους επιβάλλεται η εμπλοκή πέρα από ενός τμήματος. Περιορίζει την δυνατότητα προσέλκυσης νέων πελατών. Δημιουργεί συνθήκες γραφειοκρατίας και αναποτελεσματικότητας στη δράση του οργανισμού.

Είναι γενικά παραδεκτό ότι ο θεσμός του Περιφερειακού Προϊστάμενου τύγχανε σεβασμό και εκτίμησης από όλα τα οργανωμένα σύνολα της κάθε τοπικής κοινωνίας και συνέβαλλε στη βελτίωση της εταιρικής εικόνας της Αρχής.

Η κατάργηση της θέσης αυτής στέλνει το μήνυμα ότι επιδιώκεται η απομάκρυνσης της ΑΤΗΚ από το κοινωνικό σύνολο και τον πελάτη αντί να γίνεται προσπάθεια για προσέγγιση και καλύτερη εξυπηρέτηση του.

Οι απαιτήσεις των καιρών και οι προκλήσεις των εξελίξεων συνηγορούν στην αναθεώρηση της απόφασης για κατάργηση του ρόλου του περιφερειακού προϊστάμενου της Αρχής .

Η ΑΤΗΚ πρέπει να γίνει πιο φιλική προς την κοινωνία και να προσφέρει άμεσες υπηρεσίες υψηλής τεχνολογίας τόσο στο πολίτη όσο και στις επιχειρήσεις . Μόνο έτσι θα διατηρήσει τον πρωταγωνιστικό της ρόλο και θα συνεχίσει να αποτελεί την ραχοκοκαλιά των τηλεπικοινωνιών.

Προς την κατεύθυνση αυτή επιβάλλεται η διατήρηση και ενίσχυση της ΑΤΗΚ ως ένας Δημοσίου Κοινωφελούς Οργανισμού στην Υπηρεσία Ανάπτυξης και κύριου παροχέα τηλεπικοινωνιακής υποδομής για την είσοδο μας στην κοινωνία της πληροφορικής.

Για όλους αυτούς τους λόγους χρειάζεται ένα νέο θεσμικό πλαίσιο ώστε να δοθεί ευελιξία για γρήγορη λήψη αποφάσεων μέσα σε αυτό το σκληρό ανταγωνιστικό περιβάλλον της εποχής μας.


Αντώνης Αντωνίου
Βουλευτής Πάφου
Δημοκρατικού Κόμματος

Ο άταφος νεκρός της εκπαίδευσης!

Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού προχώρησε πρόσφατα στην εξαγγελία των εισηγήσεων της Επιτροπής των Νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων, που αφορούν τον εκσυγχρονισμό τόσο των μαθημάτων όσο και του ωρολογίου προγράμματος των σχολείων μας. Οι αλλαγές που προωθούνται στόχο έχουν να μας εισάγουν, όπως αναφέρεται στο σκεπτικό των εισηγήσεων, στην εποχή του δημοκρατικού και ανθρώπινου σχολείου, που αποτέλεσε το μεγάλο στόχο του Μανιφέστου της Επιτροπής για την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση,  για την Παιδεία του τόπου μας. Οι πρώτες αντιδράσεις όλων των εμπλεκομένων φορέων φαίνεται να είναι θετικές, αλλά σίγουρα υπολείπονται να γίνουν πολλά μέχρι να φτάσουμε στην τελική διαμόρφωση της πρότασης, κάτι με το οποίο θα ασχοληθούν άμεσα όλοι οι κοινωνικοί εταίροι (μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς κτλ).

Με αφορμή την πιο πάνω εξαγγελία θα ήθελα να επαναφέρω στη δημοσιότητα και το θέμα της αξιολόγησης στην εκπαίδευση. Στα πλαίσια μιας σφαιρικής και ολοκληρωμένης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, τα θέματα της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, του εκπαιδευτικού έργου και του εκπαιδευτικού λαμβάνουν σήμερα διεθνώς σημαντική θέση στο τραπέζι των διαβουλεύσεων, αφού έχει γίνει κοινώς συνειδητή η σημασία της αξιολόγησης για την ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας και κατ’ επέκταση της κοινωνίας. Η μετάβαση από τα «επιθεωρητικά συστήματα» αξιολόγησης σε συστήματα περισσότερο δημοκρατικά, βασισμένα στις διαπροσωπικές σχέσεις και η αναζήτηση ενός αποτελεσματικότερου τρόπου αποτίμησης της αξίας ενός εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτικού έργου γενικότερα,  είναι πια γεγονός.

Πολυσυζητημένο, ιδιαίτερα αμφισβητούμενο και αδικαιολόγητα παραδοσιακό και αμετάβλητο παρουσιάζεται το 34 ετών (!) πια κυπριακό σύστημα εκπαιδευτικής αξιολόγησης. Η αποτυχία των μαθητών μας, η δυσαρέσκεια των εκπαιδευτικών για τον τρόπο αξιολόγησής τους, η ανάγκη για  ευρωπαϊκή εναρμόνιση είναι μερικοί από τους λόγους που επιβάλλουν τον άμεσο εκσυγχρονισμό του συστήματος.

Παράλληλα μέσα από την κριτική του συστήματος αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας στην Κύπρο, αναδύονται εύκολα τα κύρια χαρακτηριστικά που το διέπουν: συντηρητικό, αναχρονιστικό, συγκεντρωτικό δυσλειτουργικό, μονολιθικό, αναξιόπιστο, ελλιπές από πλευράς αντικειμενικότητας και κυρίως μη αποδεκτό από τους άμεσα επηρεαζόμενους, τους εκπαιδευτικούς. Δε θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρίζαμε την «αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου» της Κύπρου ως τον «άταφο νεκρό» της εκπαίδευσης!

Επομένως είναι ξεκάθαρο ότι το σύστημα αξιολόγησης του διδακτικού έργου των εκπαιδευτικών της Κύπρου έχει χρεοκοπήσει προ πολλού. Οι κανονισμοί και το θεσμικό πλαίσιο που στηρίζουν την όλη φιλοσοφία και πρακτική του ισχύοντος συστήματος έχουν ψηφιστεί εδώ και 34 (!) χρόνια. Η φιλοσοφία και η πρακτική αξία τους έχει πλέον εκ των πραγμάτων ξεπεραστεί. Αυτό το γεγονός από μόνο του καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος και κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη για διαμόρφωση ενός σύγχρονου, έγκυρου, αξιόπιστου και αποτελεσματικού συστήματος αξιολόγησης, το οποίο να προσανατολίζεται στις πραγματικές ανάγκες του Κυπριακού Εκπαιδευτικού Συστήματος, τις οποίες και να εξυπηρετεί.

Εν κατακλείδι, είναι άμεση η ανάγκη για εγκατάλειψη του υφιστάμενου συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών στην Κύπρο. Άρα επιβάλλεται άμεσα η πλήρης αναδιοργάνωση και αναθεώρησή του συστήματος τόσο στη φιλοσοφία του, όσο και στην πρακτική του εφαρμογή. Κάτι που πρέπει να γίνει άμεσα και να βρίσκεται σε τεμνόμενη πορεία με όλες τις άλλες πτυχές της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, γιατί αν συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή παράλληλη πορεία, κινδυνεύει να καταρρεύσει όλο το οικοδόμημα πάνω στο οποίο θεμελιώθηκε η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

Αντώνης Αντωνίου
Βουλευτής Πάφου
Δημοκρατικό Κόμμα

Αναγκαιότητα το Μουσικό Σχολείο στην Πάφο


Η ιδέα για τη δημιουργία Μουσικού Σχολείου ξεκίνησε από πολύ παλιά και υλοποιήθηκε το 2006, από τον αείμνηστο Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού Πεύκιο Γεωργιάδη, με τη λειτουργία δύο Μουσικών Σχολείων. Το πρώτο Μουσικό Σχολείο λειτούργησε το Φεβρουάριο του 2006 και στεγάζεται στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και το δεύτερο στη Λεμεσό το Σεπτέμβριο του 2006 και στεγάζεται στο Λανίτειο Λύκειο Α΄.Τα συγκεκριμένα σχολεία επιλέγηκαν με βάση την υποδομή, την τοποθεσία και την ιστορική τους παράδοση, ώστε να προσφέρουν τις καλύτερες δυνατότητες επιτυχίας του θεσμού.

Βασικός σκοπός του Μουσικού Σχολείου είναι αφενός για να δώσει τη δυνατότητα στους νέους, που επιθυμούν να ακολουθήσουν την επαγγελματική κατεύθυνση της Μουσικής, να προετοιμαστούν κατάλληλα, χωρίς να υστερούν σε γενική παιδεία, και αφετέρου να ενισχύσει με γνώσεις και εμπειρίες τους νέους μέσα από την καλλιέργεια της μουσικής τους παιδείας.

Το Μουσικό Σχολείο έχει σχεδιαστεί μέσα στα πλαίσια του υφιστάμενου εκπαιδευτικού συστήματος με τη μορφή του Ολοήμερου Σχολείου. Οι μαθητές παρακολουθούν το πρόγραμμα του πρωινού Ενιαίου Λυκείου και στη συνέχεια το ειδικό πρόγραμμα του Μουσικού Σχολείου. Το πρόγραμμα προσφέρεται σε τρία απογεύματα που καθορίζονται σε συνεννόηση με τον ενδιαφερόμενο μαθητή. Το απόγευμα της Τετάρτης είναι υποχρεωτικό για όλους αφού αυτή την μέρα γίνονται τα ομαδικά μαθήματα. Το αναλυτικό πρόγραμμα του Μουσικού Σχολείου περιλαμβάνει μαθήματα θεωρητικής και πρακτικής μουσικής κατεύθυνσης - ατομικά και ομαδικά - δημιουργία μουσικών συνόλων, καθώς και προαιρετική ενισχυτική διδασκαλία σε μαθήματα του πρωινού κύκλου όπως Νέα Ελληνικά, Μαθηματικά κ.ά.

Για όλα τα μαθήματα υπάρχουν προσοντούχοι καθηγητές απόφοιτοι ανωτάτων σχολών με εξειδίκευση στο μάθημα που διδάσκουν, επιλεγμένοι μέσα από ειδικές ακροάσεις που γίνονται από λειτουργούς του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Το πρόγραμμα του Μουσικού Σχολείου προσφέρεται στους μαθητές του υπό την μορφή πλήρους τριετούς υποτροφίας. Δηλαδή το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού καλύπτει όλα τα έξοδα που προκύπτουν από την τριετή φοίτηση των μαθητών. Επιπρόσθετα από το νέο χρόνο το Μουσικό Σχολείο θα παρέχει δωρεάν σχολικό λεωφορείο και μεσημβρινό γεύμα για όλους τους μαθητές του.

Θεωρώντας ότι οι εξαγγελίες για ισότητα ευκαιριών στην εκπαίδευση πρέπει να μετουσιώνονται σε πράξεις, έχω ήδη εγγράψει για συζήτηση το θέμα δημιουργίας και λειτουργίας Μουσικού Σχολείου και στην Πάφο, στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Παιδείας της Βουλής. Οι όποιες αποφάσεις λαμβάνονται σε θέματα Παιδείας, πρέπει να ενισχύουν και όχι να περιορίζουν την αρχή της ισότητας ευκαιριών στην εκπαίδευση.  Είναι κρίμα και άδικο για τους μαθητές της Πάφου, που έχουν κλίση προς τις μουσικές σπουδές, να μη τους παρέχεται η δυνατότητα να θέσουν τις βάσεις για να υλοποιήσουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους. Επιπλέον η πόλη μας πληροί όλα τα κριτήρια, με βάση τα οποία επιλέγηκαν τα άλλα δύο σχολεία, όσον αφορά στην υποδομή, στην τοποθεσία και στην ιστορική παράδοση. Ως εκ τούτου θα ζητήσω επιτακτικά τη δημιουργία και λειτουργία Μουσικού Σχολείου και στην Πάφο.

Αντώνης Αντωνίου
Βουλευτής Δημοκρατικού Κόμματος
ΠΑΦΟΣ

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εθνοφρουροί που υπηρετούν σε μονάδες μακριά από τον τόπο διαμονής τους και η ανάγκη άμεσης επίλυσης τους


Με την εισαγωγή του συστήματος μοριοδότησης έχουν αρθεί αρκετές αδικίες στην διαδικασία των αρχικών τοποθετήσεων αλλά και των μεταθέσεων των οπλιτών της Εθνικής Φρουράς.
Παρόλα αυτά γινόμαστε δέκτες παραπόνων από οικογένειες εθνοφρουρών και από αρκετούς οπλίτες που υπηρετούν εκτός φρουράς προτίμησης τους.
Τα παράπονα εστιάζονται στις μη ικανοποιητικές διευκολύνσεις που παρέχονται στους οπλίτες από τις μονάδες τους, αλλά και στη μη δυνατότητα να υπηρετούν στη φρουρά προτίμησης τους. Προέρχονται κυρίως από  οπλίτες που κατάγονται από την Πάφο αλλά και οπλίτες που κατάγονται από τη Λεμεσό.
Ο λόγος είναι απλός. Οι μονάδες της φρουράς Πάφου και Λεμεσού δεν μπορούν να απορροφήσουν τους εθνοφρουρούς που έχουν τόπο διαμονής τους τις δύο αυτές επαρχίες.
Το τελευταίο διάστημα, με τη μείωση του αριθμού των οπλιτών κάποιων μονάδων της Πάφου το πρόβλημα παρουσιάζεται μεγαλύτερο.
Δεν θα αναφερθώ στις διευκολύνσεις που πρέπει να παρέχονται στους οπλίτες που υπηρετούν μακριά από τον τόπο διαμονής τους. Εξάλλου το πρόβλημα είναι γνωστό και έχουν παρθεί μέτρα προς την ορθή κατεύθυνση [μεταφορά οπλιτών με λεωφορεία από και προς τις μονάδες τους].  Ούτε θα σχολιάσω την διαδικασία επιλογής σε σώμα και όπλο των  εθνοφρουρών που πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε η επιλογή να είναι ανάλογη των αναγκών της κάθε επαρχίας.
Καταθέτω όμως πέντε  συγκεκριμένες εισηγήσεις που η υιοθέτηση των θα συμβάλει στην αντικειμενική και δίκαιη αντιμετώπιση των στρατεύσιμων οπλιτών:
1. Οι μεταθέσεις των οπλιτών [τουλάχιστον για όσους κατάγονται από Πάφο] να γίνονται κάθε έξι μήνες ώστε να δίνεται η δυνατότητα σε περισσότερους, αν όχι σε όλους, να υπηρετούν στη φρουρά προτίμησης τους.
2. Σε μονάδες που δεν βρίσκονται στη γραμμή αντιπαράταξης να μην ισχύει ο περιορισμός του 50% του αριθμού των οπλιτών της κάθε ειδικότητας που μπορούν να μετακινηθούν. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούν περισσότεροι οπλίτες να μετατίθενται και να υπηρετούν στη φρουρά προτίμησης τους.
3. Οι αποσπάσεις οπλιτών να γίνονται με τη διαδικασία της μοριοδότησης, [όπως ισχύει  στις τοποθετήσεις και μεταθέσεις], για να μην παρουσιάζεται το φαινόμενο κάποιοι μετά την μετάθεση τους να επιστρέφουν με απόσπαση πίσω στη φρουρά προτίμησης τους.
4. Για σκοπούς μεταθέσεων, τα φυλάκια της περιοχής Πύργου Τυλληρίας να εξαιρεθούν από την φρουρά Πάφου έτσι ώστε όσοι υπηρετούν σε αυτά να λαμβάνουν τα ίδια μόρια με τους οπλίτες που υπηρετούν έκτος φρουράς προτίμησης τους.
5. Τροποποίηση του περί Εθνικής Φρουράς Νόμου, έτσι ώστε να χορηγείται σε στρατεύσιμους οι οποίοι υπηρετούν εκτός της φρουράς προτίμησης τους μία ημέρα άδεια για κάθε συμπληρωμένο μήνα υπηρεσίας τους στη φρουρά αυτή, πέραν της κανονικής άδειας που αυτοί δικαιούνται. Η άδεια αυτή θα παραχωρείται ως αντισταθμιστικό μέτρο/κίνητρο στους οπλίτες που δεν έχουν την δυνατότητα να υπηρετούν όλη ή μέρος της θητείας τους στη φρουρά προτίμησης τους.


Αντώνης Αντωνίου
Βουλευτής Πάφου
Δημοκρατικό Κόμμα.