ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ-ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΠΑΦΟΥ

Η πόλη της Πάφου έχει μιαν αξιόλογη ιστορία 2.300 χρόνων, μέσα από την οποία απέκτησε μια σπάνια πολιτιστική κληρονομιά και βέβαια μιαν εξέχουσα θέση στον πολιτισμό της Κύπρου. Το πλούσιο πολιτιστικό τοπίο της Πάφου περιλαμβάνει πολλούς αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία που εκπροσωπούν διάφορες ιστορικές περιόδους στην εξέλιξη της Κύπρου και κοσμούν την επαρχία μας.

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, η Πάφος έκανε μια πολύ καλή προσπάθεια για την πολιτιστική αναβάθμιση της επαρχίας με αποτέλεσμα την παραγωγή σημαντικού πολιτιστικού έργου. Όμως, η ιστορική επιτυχία για την Πάφο  με την ανάδειξή της ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2017 έχει αυξήσει κατακόρυφα τις προσδοκίες και μαζί τις απαιτήσεις και τις υποχρεώσεις.

Για τα επόμενα  χρόνια, η Πάφος ως επιλεγείσα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2017, θα βρίσκεται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής πολιτιστικής δραστηριότητας. Είναι στο χέρι μας και πρέπει να αναδείξουμε  τον πολιτιστικό πλούτο της Πάφου, δείχνοντας ότι η Πάφος μπορεί να αποτελέσει μοντέλο για την Ευρώπη .

Σε αυτήν τη δύσκολη οικονομική  συγκυρία αποτελεί  μεγάλη  πρόκληση για την πόλη, αλλά και την Κύπρο να αξιοποιήσει στον μέγιστο δυνατό βαθμό το συγκριτικό πλεονέκτημα  της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς που διαθέτει.

Είναι για αυτούς τους λόγους που πρέπει να προωθηθούν άμεσα όλες εκείνες οι ενέργειες για προστασία, συντήρηση, αποκατάσταση και αναπαλαίωση των αρχαίων μνημείων της πόλης μας (μεσαιωνικό κάστρο, στέγαστρα ψηφιδωτών, αρχαίο θέατρο στην περιοχή Λόφου Φάπρικα κ.α ) με απώτερο στόχο την ενίσχυση της πολιτιστικής μας συνείδησης, της προβολής και ανάδειξης του μοναδικού αυτού πλούτου της Πάφου.

Πέραν της σταθερής θέσης των φορέων της Πάφου και της αναγνώρισης από το κράτος της ανάγκης για ανέγερση ή επέκταση και αναβάθμιση του Αρχαιολογικού Μουσείου της πόλης επιβάλλεται να προωθηθούν και άλλες ενέργειες.

Καλούμε, λοιπόν, την κυβέρνηση να επιδείξει μεγαλύτερο ζήλο και να αποδώσει μεγαλύτερη σημασία στα πολιτιστικά επιτεύγματα του νησιού, συμπεριλαμβάνοντας στους προϋπολογισμούς του 2016 έργα πολιτιστικής ανάπτυξης της Πάφου. 

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ (19.3.15)

Οι θάνατοι, οι αναπηρίες και οι τραυματισμοί που οφείλονται σε τροχαίες συγκρούσεις αυξάνονται δραματικά σε όλο τον κόσμο. Κάθε χρόνο παγκοσμίως σκοτώνονται από τροχαίες συγκρούσεις 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι. Οι αριθμοί δείχνουν μια ταχεία αύξηση και σύμφωνα με υπολογισμούς της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, μέχρι το 2020 αναμένεται ο αριθμός των θανάτων να ανέλθει στα 2,4 εκατομμύρια ετησίως. Τα τροχαία δυστυχήματα αποτελούν σήμερα την 9η συχνότερη αιτία θανάτου των ανθρώπων γενικά, και την 1η αιτία θανάτου σε παιδιά και νέους έως 25 ετών.

Η μικρή μας πατρίδα Κύπρος κατέχει, δυστυχώς, μια θλιβερή θέση ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες όσον αφορά τον αριθμό των τροχαίων δυστυχημάτων και των ανθρώπινων απωλειών στη Μολώχ της ασφάλτου. Έχει παρατηρηθεί ότι σχεδόν ένας στους δύο που σκοτώνονται στους δρόμους σε τροχαία δυστυχήματα στην Κύπρο, είναι σε κατοικημένες περιοχές. Η διαπίστωση αυτή κρούει τον κώδωνα του κίνδυνου και βάζει σε εγρήγορση τις αρμόδιες υπηρεσίες για μείωση των θυμάτων στις πόλεις.

Ανάμεσα στις τιτάνιες εκστρατείες για μείωση των οδικών ατυχημάτων, εντάσσεται και το σημερινό συνέδριο που διοργανώνεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ασφάλειας Μεταφορών, με θέμα τους τρόπους μείωσης των θανατηφόρων και των μόνιμων τραυματισμών σε κατοικημένες περιοχές.

Οφείλω πριν απ` όλα να εξάρω την πρωτοβουλία αυτή για τη διοργάνωση της σημερινής ημερίδας, αλλά και για τη γενικότερη πετυχημένη και ωφέλιμη εφαρμογή του προγράμματος ROAD SAFETY PIN το οποίο ξεκίνησε το 2006 εκστρατεία επί θεμάτων που άπτονται της οδικής ασφάλειας με σκοπό την προώθηση των βέλτιστων πρακτικών για την Οδική Ασφάλεια, μέσα από σύγκριση, αξιολόγηση και παρουσίαση ουσιαστικών πρακτικών στις ευρωπαϊκές χώρες. Η πρωτοβουλία και προσπάθεια αυτή ελπίζουμε να γίνει ένα μέσο καλυτέρευσης των συνθηκών που επικρατούν στη χώρα μας με την ανάληψη και τήρηση ουσιαστικών μέτρων και πολιτικών σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής, οδικής ασφάλειας και πρόληψης των τροχαίων ατυχημάτων.

Η οδική ασφάλεια στον Κυπριακό αστικό χώρο, αποτελεί ένα σημαντικό ζήτημα αφού στην χώρα μας  το 57% των οδικών ατυχημάτων με παθόντες γίνονται στις κατοικημένες περιοχές  σε αντίθεση με το 38% στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μάλιστα στις αστικές περιοχές τα τελευταία χρόνια έχει διαφανεί ότι τα ποσοστά θανάτων των πεζών και των δικυκλιστών ανέρχονται σε ανησυχητικά επίπεδα. Στις πόλεις, παρότι η μέση ταχύτητα των οχημάτων είναι περίπου η μισή σε σχέση με εκείνη στους υπεραστικούς δρόμους και δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, η μεγάλη πυκνότητα της κυκλοφορίας και διασταυρώσεων οδηγεί σε αυξημένο αριθμό εμπλοκών και αντίστοιχα σε μεγαλύτερη πιθανότητα πρόκλησης ατυχημάτων.

Τα τελευταία 20 χρόνια, σε όλες τις ανεπτυγμένες από άποψη οδικής ασφάλειας χώρες καταβάλλονται συστηματικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση των οδικών συγκρούσεων στις κατοικημένες περιοχές. Στην Κύπρο, κατά καιρούς, εφαρμόζονται διάφορα μέτρα για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας στις αστικές περιοχές. Τα μέτρα αυτά αφορούν σε επεμβάσεις στην οδική υποδομή, στην ισχυρή αστυνόμευση, σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης. Παρότι έχουν παρατηρηθεί κάποια θετικά αποτελέσματα, η συνολική επιρροή των μέτρων αυτών στη μείωση των οδικών ατυχημάτων στις πόλεις της Κύπρου είναι  περιορισμένη αφού δυστυχώς ο κυπριακός λαός δεν έχει καλλιεργήσει την κατάλληλη οδική συνείδηση.

Είναι ξεκάθαρα επιβεβαιωμένο από τις Αστυνομικές Αρχές ότι στις πλείστες των περιπτώσεων βασική αιτία των αυτοκινητιστικών δυστυχημάτων είναι ο ανθρώπινος παράγοντας. Η υπερβολική ταχύτητα, η επιπόλαια και ανεύθυνη οδήγηση, η έλλειψη αυτοσεβασμού και αλληλοσεβασμού κατά την οδήγηση είναι σημαντικοί παράγοντες, που συμβάλλουν στην πρόκληση δυστυχημάτων με τραγικά τις περισσότερες φορές αποτελέσματα.

Τα  αποτελέσματα αυτά έχουν μεγαλύτερη ισχύ στο αστικό περιβάλλον. Και τούτο διότι στις κατοικημένες περιοχές κυκλοφορούν πολλοί ευάλωτοι χρήστες της οδού, δηλαδή πεζοί, μοτοσικλετιστές, ποδηλάτες, παιδιά, ηλικιωμένοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα ατυχήματα οχήματος με πεζό, η πιθανότητα θανάτου του πεζού εκτιμάται στο 10% όταν η ταχύτητα είναι 30 χλμ./ώρα, στο 50% όταν η ταχύτητα είναι 50 χλμ./ώρα και στο 90% όταν η ταχύτητα είναι 70 χλμ./ώρα. Ακόμη και μικρή μείωση της ταχύτητας των οχημάτων στις αστικές περιοχές είναι δυνατόν να σώσει αρκετές ζωές.

Επιπρόσθετα στο  οδικό δίκτυο των αστικών περιοχών στην Κύπρο παρατηρούνται πλείστα παραδείγματα πλημμελούς συντήρησης των οδών, των οδοστρωμάτων, των πεζοδρομίων, στοιχείων φωτισμού, φύτευσης, με αποτέλεσμα επικίνδυνες εκπλήξεις για τους οδηγούς και τους πεζούς. Παρατηρείται ακόμη παράνομη στάθμευση στο οδικό δίκτυο και ιδιαίτερα στις συμβολές οδών με αποτέλεσμα να μειώνεται η ορατότητα των οδηγών. Επίσης, παρατηρείται έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδιασμού, αλλά και αμάθειας των οδηγών μας όσον αφορά τους  ποδηλάτες και τους μοτοσικλετιστές με αποτέλεσμα οι οδηγοί στις πόλεις να έρχονται συχνά αντιμέτωποι με ένα οδικό περιβάλλον που δεν γνωρίζουν, που τελικά τους οδηγεί σε ατυχήματα.

Η απώλεια και άλλων ανθρώπινων ζωών στους δρόμους δεν είναι αποδεκτό ενδεχόμενο. Δεκάδες νέοι του τόπου μας, στην πιο όμορφη, την πιο χαρούμενη και δημιουργική ηλικία, χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο στους δρόμους, όπου σβήνουν με τον πιο άδικο τρόπο τόσα ευγενικά όνειρα και προσδοκίες.

Ο ανείπωτος πόνος των συγγενών και φίλων, αλλά και η συνεχής απώλεια ανθρώπινου δυναμικού στον τόπο μας εξαιτίας των τροχαίων δυστυχημάτων, είναι μια ανοικτή πληγή, την οποία όλοι μαζί καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και να επουλώσουμε.

Γι’ αυτό επιβάλλεται συνεχής εγρήγορση και αποτελεσματικές δράσεις. Το πρόβλημα των οδικών συγκρούσεων είναι πολυδιάστατο και πολύπλοκο. Ως εκ τούτου η αντιμετώπιση του απαιτεί οργανωμένες και συντονισμένες προσπάθειες, από ένα μεγάλο αριθμό κρατικών υπηρεσιών, όλων των αρχών τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και από τον ιδιωτικό τομέα και κοινωνικούς φορείς, στη βάση ενός στρατηγικού σχεδιασμού.

Η βελτίωση της οδικής ασφάλειας μέσα στις κατοικημένες περιοχές αποτελεί βασική συνιστώσα μιας ευρύτερης προσπάθειας για τη διαμόρφωση συνθηκών βιώσιμης κινητικότητας στις σύγχρονες πόλεις. Πόλεις που είναι φιλικές προς όλους τους χρήστες της οδού με ιδιαίτερη έμφαση στους ευάλωτους και ενίσχυση των εναλλακτικών τρόπων μετακίνησης (ποδήλατο, πεζή μετακίνηση). Με ρυθμίσεις τέτοιες που εξασφαλίζουν την ομαλή και ασφαλή συνύπαρξή τους και επιφέρουν οφέλη όχι μόνο ως προς τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων αλλά και ως προς τη ποιότητα ζωής, τη μείωση της ρύπανσης και της κυκλοφοριακής συμφόρησης και κατ’ επέκταση την υγεία.

Επί τη ευκαιρία θέλω να επαναβεβαιώσω ότι το νομοθετικό σώμα και ιδιαίτερα η επιτροπή Συγκοινωνιών & Έργων, έχει τη θέληση και θα προβεί στην προώθηση και ψήφιση νέων νομοθεσιών που ρυθμίζουν την τροχαία κίνηση για τη διαμόρφωση ενός ασφαλέστερου αστικού οδικού περιβάλλοντος. Τόσο η πολιτεία και οι φορείς της, όσο και ο κάθε πολίτης χωριστά οφείλουν να κατανοήσουν και να συμπαρασταθούν στη προσπάθεια αυτή, προκειμένου να φθάσουμε σε στόχους πλέον ασφαλών και κύρια φιλικών προς τους πολίτες πόλεων.

Δεν είναι στις προθέσεις μου να επεκταθώ στο περιεχόμενο της σημερινής συνάντησης. Αυτό είναι έργο, για τους ειδικούς εμπειρογνώμονες και ομιλητές τους οποίους συγχαίρω θερμά για την προθυμία τους να συμμετάσχουν σε αυτό το συνέδριο, μοιραζόμενοι μαζί μας τις γνώσεις, τους προβληματισμούς και τις εισηγήσεις τους.

Στον αγώνα μας για την επίτευξη ενός ικανοποιητικού επιπέδου οδικής ασφάλειας έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας.

Ας μην ξεχνάμε ότι η οδική ασφάλεια είναι βέβαια θέμα της πολιτείας, αλλά είναι και θέμα του καθενός από εμάς. Οι προσπάθειες αυτές δεν μπορούν να αποδώσουν αν δεν συνοδεύονται από συνολική αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφορών στο δρόμο. Πρωτοβουλίες σαν και αυτή μας πάνε ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο.

Χαιρετισμος στη Τελετή Λήξης της Εκστρατείας για την Οδική Ασφάλεια στο Δήμο Λατσιών.

Η Οδική Ασφάλεια αποτελεί μείζον παγκόσμιο κοινωνικό θέμα και ειδικά για την Ευρώπη μια μάστιγα με τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Δυστυχώς η Κύπρος δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Οι οδικές συγκρούσεις αποτελούν μια από τις πιο θλιβερές πληγές της σύγχρονης κυπριακής κοινωνίας, τα στατιστικά στοιχεία που απεικονίζουν την έκταση του προβλήματος είναι αποκαρδιωτικά και απογοητευτικά, καθώς σχεδόν καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες τραγικών ατυχημάτων με σοβαρούς τραυματισμούς και απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. 

Είναι γι’ αυτό το λόγο που τέτοιες διοργανώσεις και δραστηριότητες όπως η σημερινή είναι βαρύνουσας σημασίας. Θα ήθελα να συγχαρώ το Δήμο Λατσιών, ο οποίος σε συνεργασία με την Αστυνομική Διεύθυνση της Τροχαίας Λευκωσίας έχει προβεί σε μια εξαιρετική πρωτοβουλία που έχει σκοπό την ευαισθητοποίηση των νέων στο θέμα της ασφαλούς κυκλοφορίας στους δρόμους καθώς και να συνεισφέρει ουσιαστικά στην εμβάθυνση του δημοσίου προβληματισμού και διαλόγου, γύρω από καίρια και ουσιαστικά θέματα που αφορούν την οδική ασφάλεια.
Επί τη ευκαιρία, θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους διοργανωτές της σημερινής συζήτησης για την πρόσκληση να παρευρεθώ και να απευθύνω χαιρετισμό στην εκδήλωση εκ μέρους της κοινοβουλευτικής επιτροπής Συγκοινωνιών & Έργων.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι,
Η μέγιστη δυνατή ασφάλεια στους δρόμους αποτελεί πρόκληση και υποχρέωση για πολιτεία και πολίτες. Οι επιπτώσεις της μειωμένης οδικής ασφάλειας μπορεί να είναι δραματικές και συνιστούν επομένως σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.
Με βάση τα αντικειμενικά και αδιάσειστα στατιστικά στοιχεία η αλήθεια, δυστυχώς, παραμένει αμείλικτα οδυνηρή για ειδικούς και μη, για επικριτές και κρινόμενους, για τους νομοθέτες και τους παραβάτες! Ποια είναι αυτή η αλήθεια;
Για τις ηλικιακές κατηγορίες (18-24 ετών) στην Κύπρο τα τροχαία αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου. Παραμένει πάντα επίκαιρο το σχόλιο ενός αμερικανού αρχιάτρου που επισημαίνει ότι «αν οποιαδήποτε επιδημία σκότωνε τα παιδιά μας με τη σφοδρότητα που σκοτώνουν τα ατυχήματα, τότε όλοι θα είχαν εξεγερθεί να σταματήσει το φονικό».
Είναι τόσο ανησυχητικά τα ερευνητικά ευρήματα στην Ευρώπη που προκαλούν σ’ όλους μας πολύ δυσάρεστες σκέψεις και προβληματισμούς.
Είναι άξιον αναφοράς το γεγονός ότι ο αριθμός των θανατηφόρων τροχαίων συγκρούσεων είναι ανησυχητικά υψηλός στην Ευρωπαϊκή Ένωση: 1,3 εκατομμύριο τροχαία ατυχήματα ετησίως προκαλούν 43.000 θανάτους και 1,7 εκατομμύριο τραυματισμούς. Η συμπεριφορά των οδηγών θεωρείται η κυριότερη αιτία θνησιμότητας: Υψηλές ταχύτητες, κατανάλωση αλκοόλ ή ναρκωτικών, κούραση, οδήγηση χωρίς ζώνη ασφάλειας ή χωρίς κράνος προστασίας.
Και μόνον αυτοί οι αριθμοί είναι αρκετοί για να προκαλέσουν ιδιαίτερο προβληματισμό.
Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η απώλεια μιας ζωής είναι οδυνηρή και δεν μπορεί να αναπληρωθεί. O ανθρώπινος πόνος δεν μπορεί να περιγραφεί. Οι λέξεις είναι λίγες ν’ αποδώσουν το δράμα των οικογενειών που χάνουν παιδιά, συζύγους, συγγενείς σε τροχαία δυστυχήματα. Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και τις οικονομικές συνέπειες των οδικών συγκρούσεων. Η κυπριακή οικονομία επιβαρύνεται με υπέρογκα ποσά για την αποκατάσταση υλικών ζημιών, σωματικών βλαβών.
Αν συνυπολογίσουμε την απώλεια εργατικού δυναμικού ή την επιπλέον εργασιακή απασχόληση, όσων εργάζονται για την αντιμετώπιση των συνεπειών των τροχαίων συγκρούσεων, (ιατροί – νοσοκομεία – τροχονόμοι – δικαστικοί - πραγματογνώμονες ) όπως και άλλοι παράγοντες (π.χ. Δικαστικά έξοδα) πραγματικά διπλασιάζεται ο οικονομικός συντελεστής κάθε τροχαίου ατυχήματος.
Είναι γεγονός ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι στοχευμένες δράσεις που πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχαν θετικά αποτελέσματα. Ο αριθμός των θυμάτων σε τροχαία ατυχήματα από το 2001 μέχρι σήμερα μειώθηκε σημαντικά σε αρκετές χώρες. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι το 2010 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανανέωσε τη δέσμευσή της για περαιτέρω μείωση του αριθμού των ατυχημάτων κατά 50% έως το 2020.
Προσοχή όμως. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να επαναπαυόμαστε. Η απώλεια ακόμα και μιας ανθρώπινης ζωής στους δρόμους δεν είναι αποδεκτό ενδεχόμενο. Γι’ αυτό επιβάλλεται συνεχής εγρήγορση και αποτελεσματικές δράσεις.
Απαιτούνται περισσότερο αποφασιστικές ευρωπαϊκές και εθνικές πολιτικές για την οδική ασφάλεια. Και φυσικά, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η καλύτερη δυνατή ενημέρωση, η εκπαίδευση και η κατάρτιση των πολιτών, και ιδιαίτερα των παιδιών, που αποτελούν την πιο ευάλωτη κοινωνική ομάδα.
Η καλύτερη μέθοδος αντιμετώπισης του προβλήματος είναι η πρόληψη και η καλύτερη πρόληψη είναι η ενεργός συμμετοχή της κοινωνίας που αντιλαμβάνεται την ασφαλή και ελεύθερη κίνηση στους δρόμους σαν κοινωνικό δικαίωμα. Η αρχή της πρόληψης, επιβάλει η οδική υποδομή να σχεδιάζεται με γνώμονα την ασφάλεια, τα οχήματα να είναι συντηρημένα και ασφαλή, οι χρήστες κατάλληλα εκπαιδευμένοι και ο έλεγχος συνεχής και συστηματικός.
Επιπρόσθετα ,πρέπει να εστιάσουμε στην πραγματική ρίζα του προβλήματος που βρίσκεται στη νοοτροπία.
Έχουμε καθήκον να συμβάλουμε ,ώστε οι νέες γενιές να συνειδητοποιήσουν ότι πέραν από τις προσπάθειες που καταβάλλονται από αρμόδιους φορείς , η κύρια προσπάθεια για την προστασία της ζωής τους από τροχαία ατυχήματα είναι ευθύνη – υποχρέωση δικιά τους. Επιβάλλεται, να μάθουμε στα παιδιά μας να οδηγούν σωστά και υπεύθυνα και να αντιληφθούμε όλοι ότι το τιμόνι μετουσιώνεται σε φονικό όργανο όταν λειτουργούμε με αμέλεια και επιπολαιότητα.
Η άμεση παρέμβαση μας ,στα κυκλοφοριακά μας θέματα είναι απαραίτητη και πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Το νομοθετικό σώμα και ιδιαίτερα η επιτροπή Συγκοινωνιών & Έργων, είναι εξαιρετικά ευαίσθητη σε θέματα που επηρεάζουν την ασφάλεια, την ευημερία και γενικά τη ποιότητα ζωής του Κύπριου πολίτη και έχει σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει στη βελτίωση και αναβάθμιση της. Η ψήφιση νέων νομοθεσιών που ρυθμίζουν την τροχαία κίνηση είναι ένα από τα πιο σημαντικά μέτρα που συμβάλλουν ουσιαστικά στη πρόληψη και μείωση των τροχαίων δυστυχημάτων.
Σας διαβεβαιώνω πως θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια και θα παράσχουμε τα απαραίτητα εφόδια στην εκτελεστική εξουσία για να πετύχουμε τη βελτίωση του επιπέδου ασφάλειας στο τόπο μας.
Κλείνοντας, θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα: Η μέγιστη δυνατή οδική ασφάλεια δεν είναι απλώς μια πολιτική προτεραιότητα. Είναι αυστηρή επιταγή. Μόνον έτσι θα προστατεύσουμε το πιο πολύτιμο κεφάλαιο της χώρας μας: τη ζωή των πολιτών της και, ακόμα περισσότερο, των νέων μας.
Εύχομαι όπως η συζήτηση, με την ενεργό συμβολή όλων μας να επιτελέσει τους σκοπούς της.
Σας ευχαριστώ.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΓΟΔΗΚ ΠΑΦΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.

8 Μαρτίου του 1909.

8 Μαρτίου του 2015.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας έγινε υπεραιωνόβια. Είναι πλέον 106 χρονών.
Μας θυμίζει λοιπόν, πως σε όλη την πορεία του περασμένου αιώνα οι γυναίκες κατάφεραν πολλά.
Βγήκαν με δυναμισμό από τον ιδιωτικό χώρο στο δημόσιο . Κατοχύρωσαν δικαιώματα και συμμετοχή. Πάλεψαν σκληρά, συγκρούστηκαν, κουράστηκαν και πέτυχαν.
Μέσα σε εκατό και κάτι χρόνια κατάφεραν να ανατρέψουν τα δεδομένα όλων των προηγούμενων αιώνων. Διακρίθηκαν ως «δρομείς μεγάλων αποστάσεων».
Σήμερα είναι σε θέση να διεκδικούν όχι μόνο τα θεμελιώδη ανθρώπινα και κοινωνικά τους δικαιώματα αλλά ίσες ευκαιρίες, ισότιμη συμμετοχή παντού αλλά κυρίως ισότητα στην ευθύνη για το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας και οικονομίας στην Ήπειρό μας.

8η Μαρτίου, μια ημέρα αφιερωμένη στην γυναίκα .
Η μέρα αυτή είναι επέτειος –σύμβολο των αγώνων, των θυσιών αλλά και των κατακτήσεων όλων των γυναικών του κόσμου.
Η «Ημέρα της Γυναίκας», αποτελεί τιμή στους πολλαπλούς ρόλους της , ως συζύγου, μάνας, εργαζόμενης, ενεργού μέλους της κοινωνίας μας, αλλά και της προσφοράς της στο θεσμό της οικογένειας.
Σήμερα γιορτάζει η γυναίκα του πόνου και του μόχθου, η γυναίκα της ομορφιάς και της λατρείας, η αγνοημένη και καταπιεσμένη γυναίκα, η γυναίκα της επανάστασης και του αγώνα, της αγάπης και της αγωνίας, της χαράς και της λύπης, του έρωτα και της μητρότητας, η γυναίκα της επαρχίας και των αστικών κέντρων.
Μου δόθηκε πολλές φορές η ευκαιρία να θαυμάσω τη γυναίκα και να εκτιμήσω το μέγεθος της προσφοράς της, ιδιαίτερα μέσα από την συνεργασία μου με εκατοντάδες γυναίκες , στην κοινή μας προσπάθεια να δημιουργήσουμε ένα ομορφότερο κόσμο για τα παιδιά μας.

Μου δόθηκε η ευκαιρία να ζήσω από πολύ κοντά τις χαρές τους, τους φόβους τους, τις ελπίδες τους, τον ενθουσιασμό τους, τις μεγάλες τους προσδοκίες και μ’ έκαναν να θυμηθώ πολλές φορές ένα σοφό γνωμικό της ανατολής:
Επειδή ο θεός δεν θέλησε να τελειώσει τη δημιουργία μόνος του έπλασε τη γυναίκα….. για να είναι πάντα εκεί ! θαυμάσια μητέρα, σύζυγος, υπάλληλος, νοικοκυρά, κόρη, αδελφή, γλυκιά φίλη, λατρευτή γιαγιά.
Αλήθεια έχετε ένα μαγικό τρόπο να αγγίζετε την ζωή μας και να μας κάνετε να χαμογελάμε όταν πραγματικά το χρειαζόμαστε, μας κάνετε να βλέπουμε την φωτεινή πλευρά των πραγμάτων όταν είμαστε απογοητευμένοι

Αγαπητές μου φίλες, σε σας λοιπόν που σημαίνετε τόσα στην ζωή μας,
εύχομαι χρόνια πολλά, δύναμη, ψυχικό σθένος και ελπίδα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.
Θέλω να σας δώσω ολόψυχα τις καλύτερες ευχές μου να είσαστε γερές δυνατές και αισιόδοξες!
Να προσφέρετε πάντα απλόχερα τους καρπούς της αγάπης σας, στην οικογένεια και στη κοινωνία!
Να είσαστε πάντα η δύναμη της ζωής και της αναγέννησης του κόσμου!

Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ζωή είναι γένους θηλυκού!
Η ευτυχία… η χαρά… η καλοσύνη… η αγάπη… η ελπίδα… η επιτυχία… η ομορφιά… Όλες γένους θηλυκού … Όλες μοναδικές….
Χρόνια πολλά σε όλες …
Χρόνια πολλά στην κάθε γυναίκα ξεχωριστά!!!

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

Είναι ευρύτερα γνωστό στην πόλη μας το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί εδώ και μερικά χρόνια με την πληρότητα του κοιμητηρίου στην Πάφο. Δυστυχώς, το δημοτικό κοιμητήριο που υπάρχει είναι υπερπλήρες και σε κακή κατάσταση και δεν είναι δυνατή η δημιουργία νέων τάφων. Έχει διαπιστωθεί πως γίνονται ταφές ακόμη και στους διαδρόμους του κοιμητηρίου και πλέον τίθεται επιτακτικά ζήτημα ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η κατάσταση βρίσκεται σε οριακό σημείο, δεν κολακεύει καθόλου την πόλη μας και το ανθρώπινο πρόσωπό της, αλλά κυρίως προσβάλλει με τον χειρότερο τρόπο την μνήμη των νεκρών συμπολιτών μας, καθότι η ανάπαυσή τους στην τελευταία τους κατοικία θα έπρεπε να γίνεται με την πρέπουσα τιμή. Είναι γι’ αυτό το λόγο που πρέπει οι υπηρεσίες του Δήμου να μελετήσουν και να επιλύσουν το πρόβλημα είτε με ενδεχόμενη επέκταση του κοιμητηρίου στην Πάφο, είτε με επίσπευση των διαδικασιών για τη λειτουργία του νέου κοιμητηρίου, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι άμεσες και πιεστικές ανάγκες. Με λύπη, όμως, διαπιστώνω πως μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα αποτελέσματα των ενεργειών του Δήμου Πάφου. Φαίνεται πως το πρόβλημα παραμένει άλυτο λόγω αδυναμίας εξεύρεσης πόρων, και ως εκ τούτου ίσως θα πρέπει να εξεταστεί και το ενδεχόμενο σύμπραξης του δήμου με ιδιώτες επενδυτές για επέκταση ή κατασκευή και λειτουργία νέου κοιμητηρίου για αποσυμφόρηση της κατάστασης και οριστικής τακτοποίησης του χρονίζοντος αυτού προβλήματος.