Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ Γ. ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ Παλιά Ηλεκτρική, Παρασκευή 19 Nοεμβρίου 2010

Πριν από λίγες μέρες, η κόρη μου, μου ανακοίνωσε πως θα λάμβανε μέρος  σε μια εκδήλωση, για μια σπουδαία κυρία εκπαιδευτικό, όπως την χαραχτήρισαν, την οποία και θα τιμούσαν .

Με ρώτησε λοιπόν, αλήθεια παπά; τι σπουδαίο έχει κάνει η κυρία αυτή ; Έμεινα για λίγο σκεφτικός, γιατί δεν ήξερα από που θα έπρεπε να ξεκινήσω. Είναι στα αλήθεια τόσο μεγάλη η προσφορά, σε τόσους τομείς της κυρίας Μαρούλας Ιωαννίδου που θεώρησα υποχρέωσή μου, να δώσω την σωστή έκταση αυτής της προσφοράς, του μεγαλείου της ψυχής και του μυαλού αυτής της σπουδαίας γυναίκας, στην κόρη μου.

Ένοιωσα την ανάγκη να την θαυμάσει και να εκτιμήσει όσα προσέφερε με τόση ανιδιοτέλεια σε όλα τα χρόνια της ζωής της, σε αυτή την πατρίδα, σε αυτό το λαό, και σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που φάνηκαν τυχεροί να βρεθεί στο δρόμο τους.

Ξεκίνησα λοιπόν να της μιλώ για τις γνώσεις της, που σαν φιλόλογος και με ιδιαίτερες δυσκολίες, έδινε απλόχερα στο γυμνάσιο Πάφου για δύο χρόνια το1953-54. Για την παραίτηση που αναγκάστηκε να υποβάλει όταν το Αγγλικό γραφείο παιδείας έθεσε υπό τον έλεγχο του το σχολείο.

Η κυρία Ιωαννίδου όμως συνέχιζε απτόητη το έργο της, διδάσκοντας στο γυμνάσιο Πόλεως Χρυσοχούς,  και αργότερα το 1956-1957 παράλληλα και στο γυμνάσιο Πάφου .Οι συνθήκες άθλιες και όμως η κ. Ιωαννίδου πιστή στην υπηρεσία της μόρφωσης γιατί σαν άνθρωπος βαθιά καλλιεργημένος, υπεραμύνθηκε της άποψης, ότι η μόρφωση είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε άνθρωπου.

Η κυρία Ιωαννίδου, ήξερε πάρα πολύ καλά, πως η μόρφωση είναι ένας βασικός παράγοντας , καθοριστικός και καταλυτικός για την πορεία της ζωής και της εξέλιξής της.
Το έργο του εκπαιδευτικού πολύ λεπτό και δύσκολο. Πως θα διδάξει την αρετή αν δεν την γνωρίζει; Πως θα καλλιεργήσει ανώτερα ιδεώδη αν δεν τα κατέχει; Πως θα δράσει μορφωτικά αν δεν ξέρει ορισμένες αρχές ανατροφής; Ο εκπαιδευτικός δεν τρέφει τους μαθητές του μόνο με τη γνώση. Τους τρέφει με τις αρετές της ψυχής του.

Ήταν εκείνη την περίοδο , που ξεκίνησε και ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ και πρόσφερε στον αγώνα εκείνο με αξιοθαύμαστη δύναμη ψυχής κάθε δυνατή βοήθεια , με  την μεταφορά μηνυμάτων και αγωνιστών, με την επικοινωνία με καταζητούμενους καθώς και με την διευκόλυνση μαθητών για δραστηριοποίηση στον αγώνα.        

Συνέχισα να λεω στη κόρη μου πως το 1963 με την έναρξη της τουρκικής ανταρσίας, ξεχωρίζει και πάλι για την παλικαριά της, αφού λοχαγός και υπεύθυνη επικουρικού λόχου που αποτελείτο  από 100 γυναίκες επιλέχθηκε η κ. Ιωαννίδου.

Από το 1970 μέχρι και το 1990 συνέχισε να διδάσκει και να ασχολείται με τις φιλανθρωπίες και τον πολιτισμό, Η μόρφωση της και η παιδεία της, σμίλευαν τον εσωτερικό  κόσμο και την συνείδησή χιλιάδων ανθρώπων.

Στην πόλη μας, στην αγαπημένη της Πάφο με δική της δωρεά με παραχώρηση οικοπέδων ,κτίστηκε η εκκλησία Παναγία Παντάνασσα, και με δωρεά στο Δήμο Πάφου οικοπέδων θα φτιαχτεί το νέο Δημοτικό μέγαρο μπροστά από την εκκλησία.

Δεν παρέλειψα να αναφέρω πως η κ. Ιωαννίδου έζησε δίπλα σε ένα άνδρα με σημαντική δράση και προσφορά στα κοινά. Τον δικηγόρο, το δημοτικό σύμβουλο, τον βουλευτή, τον υπουργό Γεώργιο Ιωαννίδη. Έναν άνθρωπο που εργάστηκε με εντιμότητα και ανιδιοτέλεια. Έναν άνθρωπο αγωνιστή των δικαίων του λαού μας. Έναν άνθρωπο που μας έκανε περήφανους, γιατί τον νιώθαμε δικό μας τον αισθανόμασταν δικό μας γιατί ήταν ο δικός μας Κοκής Ιωαννίδης.
Τελειώνοντας την σκιαγράφηση αυτής της μεγάλης προσωπικότητας μονολογώντας, διαβεβαίωσα πως αυτός κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος εάν υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι σαν την κυρία Ιωαννίδου. 

Η κόρη μου με κοίταξε με χαμόγελο ικανοποίησης και μου δήλωσε : πρέπει να την γνωρίσω, της χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ.

Συμφώνησα απόλυτα μαζί της. Η ζωή μας σήμερα δεν έχει πολλούς σαν εσάς, κ. Ιωαννίδου. Με μια άκρα ευαισθησία στη ζωή, πλημμυρισμένη από μια διάθεση αγάπης, διψασμένη από ανθρώπινη δίψα και ηθική, γεμάτη από ουσιαστικούς πνευματικούς στόχους.

Σαν Κύπριος σαν Παφίτης σαν πολίτης, σαν πατέρας και σαν άνθρωπος ένα μεγάλο ευχαριστώ για την παραδειγματική παρουσία σας  στα κοινά πράγματα, Ένα μεγάλο ευχαριστώ  για την  δημιουργική, αμερόληπτη και έντιμη ανιδιοτελή προσφορά αγάπης  στον άνθρωπο και στο δίκαιο.

Αγαπητή μας κυρία Ιωαννίδου, από μέρους του Δημοκρατικού κόμματος Πάφου εκφράζω σε σας την εκτίμηση και την αγάπη μας, για την τιμή που μας κάνετε να ’ρθείτε  απόψε κοντά μας, στην σεμνή αυτή εκδήλωση, που είμαι σίγουρος  θα ζωντανέψει μνήνες και σκέψεις πνευματικής δημιουργίας, δικαιοσύνης και εθνικής περηφάνειας.