Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Σχόλια Ημερήσιου Τύπου για την Καταψήφιση Κονδυλίων 2011 αναφορικά με τη μή εφαρμογή του Θεσμού των ολοήμερων Μουσικών και Αθλητικών Σχολείων στην Πάφο

Ο Βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος στην Πάφο Αντώνης Αντωνίου καταψήφισε στον προϋπολογισμό το κονδύλι που αφορά στη λειτουργία Μουσικού και Αθλητικού Λυκείου στη Λεμεσό και Λευκωσία. Το έπραξε αυτό για να εκφράσει την έντονη δυσαρέσκεια και απογοήτευσή του για το γεγονός ότι το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού δεν μπήκε καν στον κόπο να  του απαντήσει σε επιστολές που απέστειλε με τις οποίες ζητούσε τη λειτουργία Αθλητικού και Μουσικού Λυκείου και στην Πάφο.

Ο κ.Αντωνίου είχε γνωστοποιήσει εδώ και καιρό τη σκέψη του και δυστυχώς κανένας από πλευράς Υπουργείου Παιδείας δεν ασχολήθηκε με το θέμα. Ως εκ τούτου, και παραμένοντας συνεπής στις δεσμεύσεις του έναντι του παφιακού λαού, καταψήφισε το συγκεκριμένο κονδύλι. Ο κ.Αντωνίου τόνισε ότι “οι εξαγγελίες για ισότητα ευκαιριών στην εκπαίδευση πρέπει να μετουσιώνονται σε πράξεις. Οι όποιες αποφάσεις λαμβάνονται σε θέματα Παιδείας, πρέπει να ενισχύουν και όχι να περιορίζουν την αρχή της ισότητας ευκαιριών στην εκπαίδευση.  Είναι κρίμα και άδικο για τους μαθητές της Πάφου, που έχουν κλίση προς τις αθλητικές ή μουσικές σπουδές, να μη τους παρέχεται η δυνατότητα να θέσουν τις βάσεις για να υλοποιήσουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους”. Πρέπει να αναφέρουμε ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΔΗΚΟ υπερψήφισε το κονδύλι, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον κ.Αντωνίου να υλοποιήσει την προειδοποίησή του.

ΜΠΡΑΒΟ στον κ.Αντωνίου για την ενέργειά του και ελπίζουμε να τον ακολουθήσουν και άλλοι! Το καλό της πόλης μας είναι πάνω από κόμματα και ιδεολογίες! Είναι καιρός να αρχίσουμε, ως επαρχία, τις δυναμικές αντιδράσεις για την προκλητική παραγνώριση της επαρχίας μας. Πρέπει οργανωμένα να στείλουμε το μήνυμα σε όλους τους αρμόδιους φορείς ότι η Πάφος δεν μπορεί να είναι ο φτωχός συγγενής. Δεν είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αλλά έχουμε τα ίδια δικαιώματα με όλους τους άλλους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επιβάλλεται να απαιτήσουμε αυτά που δικαιούμαστε. Και είναι πολύ περισσότερα από αυτά που παίρνουμε. Επιτέλους, ας βάλουμε ένα φραγμό στην παραγνώριση της πόλης μας! Στο χέρι μας είναι!