ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΑΚΗ ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ

Βιώνουμε μια εποχή όπου τα αδιέξοδα ολοένα και πληθαίνουν.

Θεσμοί και  αξίες φθίνουν και το περιβάλλον γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο και εχθρικό για τον άνθρωπο και ιδιαίτερα για τους νέους.

Οι νέοι σπρώχνονται στον ατομικισμό παρά στην αίσθηση  της δύναμης του συνόλου. Από αυτό άλλωστε διαφαίνεται και η επιτακτική ανάγκη για την ανάδειξη σωστών προτύπων για τις νέες γενιές.

Ο Άκης Κλεάνθους,  κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για όλους τους νέους  της Κύπρου μας, που τόσο αγαπούσε.

Είχε  αγωγή, παιδεία, πίστη και συνείδηση, αξίες που με αφοσίωση και υπομονή  υπηρετούσε. Με τιμιότητα και ταπεινοφροσύνη νοιαζόταν και ανταποκρινόταν σε κάθε κάλεσμα.

Όλο το πένθος για την απουσία του, αφορά αυτό που «σήμαινε».

Όποιος τον γνώριζε έστω και για λίγο εισέπραττε την απλότητα του, την καλοσύνη του, την πραότητα του, την φυσική του ευγένεια.

Σήμερα έχουμε έλλειψη ανθρώπων σαν και αυτόν.

Η κοινωνία μας σήμερα είναι γεμάτη με θεατρίνους που διαφθείρουν με το λόγο και τις πράξεις τους το λαό, που ταπεινώνουν την πατρίδα.

Για τον Άκη όμως, εμείς νοιώθουμε περήφανοι γιατί ήτανε συνεργάτης, συναγωνιστής και φίλος μας.

Το κόμμα μας έχασε ένα συνετό, κοινωνικά ευαίσθητο και γνήσιο εκφραστή του πολιτικού ήθους ο οποίος σφράγισε με την παρουσία του τα τελευταία χρόνια την όλη διαδρομή του ΔΗΚΟ και της πολιτικής ζωής του τόπου.

Η Κύπρος έχασε ένα από τα καλύτερα παιδιά της. Ένα σπάνιο άνθρωπο, και ένα έντιμο πολιτικό που δεν συναντάς πλέον εύκολα στις μέρες μας. Τις μέρες της κατάπτωσης των πνευματικών και ηθικών αξιών και αρχών.

Δυστυχώς δεν του δόθηκε η δυνατότητα να προσφέρει στην πατρίδα και την οικογένεια του όλα αυτά που ο ίδιος θα ήθελε!    Όλα αυτά που οραματίστηκε.

Όμως, φίλε Άκη, όλοι οι δικοί σου άνθρωποι , είμαι σίγουρος ότι παρηγορούνται με την ιδέα  ότι έζησες έντιμα και όπως ήθελες , αξιοπρεπής, τίμιος, πετυχημένος, τρυφερός γιος, αδελφός, σύζυγος και πατέρας.

Αγαπητή Χριστιάνα,
Αγαπητή Ανθούλα, Ευάγγελε, Ευελίνα, Βάσο,

Αυτό που μπορώ να πω είναι πως η αγάπη που πραγματικά υπήρξε, υπάρχει ακόμα, είναι πια κομμάτι της ψυχής σας, και να σκέφτεστε πόσο ευλογημένοι είσαστε που ζήσατε μαζί στιγμές τόσο ωραίες. Να είστε περήφανοι για τον Άκη.

Φίλε Άκη,

Μπορεί να έφυγες αφήνοντας  κενό στις ψυχές των ανθρώπων που σε αγαπούσαν, των ανθρώπων που σε εκτιμούσαν, ένα κενό που δεν είναι εύκολο να καλυφθεί.

Όμως , άφησες κληρονομιά τις αρχές και τα υψηλά ιδανικά που υπηρέτησες.

Ιδανικά που πλουτίζουν τις καρδιές όλων των ανθρώπων μ’ ένα τρόπο ξεχωριστό, γιατί κι εσύ ήσουν ξεχωριστός μέσα στην απλότητα και την ανθρωπιά σου.

Άφησες πίσω σου πράγματα που δεν μπορούν να ξεχαστούν, και όπως ο Ελύτης ανέφερε  ¨ για ένα άνθρωπο το πιο σημαντικό, το μεγαλύτερο κατόρθωμα, το ανώτερο, είναι το να μείνει αυθεντικός διαφανής και αδιάφθορος ΄¨.

Όλα, όσα εσύ ήσουν.

Θα σε θυμόμαστε για πάντα.