Ομολογώ πως είναι με
ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι σήμερα εδώ για τα
εγκαίνια αυτής της ξεχωριστής έκθεσης ζωγραφικής των παιδιών του
ιδρύματος Μαργαρίτας Λιασίδου. Ευχαριστώ τη διεύθυνση του ιδρύματος για τη
τιμητική πρόσκληση να παρευρεθώ σ’ αυτή την εκδήλωση, για να θαυμάσουμε μαζί τα
έργα που ομορφαίνουν το χώρο αυτό.
Συνήθως στις εκθέσεις
ζωγραφικής αναφερόμαστε στα έργα και όχι στον καλλιτέχνη αφού καλούμαστε να
κρίνουμε και να ερμηνεύσουμε τα έργα και όχι αυτούς που τα δημιούργησαν.
Στην συγκεκριμένη
περίπτωση νοιώθω την ανάγκη να μιλήσω για τους δημιουργούς της έκθεσης, αυτά τα
αξιολάτρευτα παιδιά.
Με το δικό τους
ελεύθερο και προσωπικό τρόπο, με απλότητα και συναισθηματισμό, αναδεικνύουν τις
εσωτερικές ομορφιές και χάρες τους. Τα παιδιά μέσα από τη ζωγραφική
εξωτερικεύουν τον εσωτερικό τους πλούτο με εικόνες και σχήματα και κυρίως με
μια μοναδικότητα στη σύνθεση των χρωμάτων.
Μέσα από τις
δημιουργίες τους αντιλαμβάνονται τον κόσμο ως σύνολο, μακριά από μισαλλοδοξία.
Με το δικό τους τρόπο ζωγραφίζουν τον παράδεισο που έχουν μέσα τους, και είναι
σίγουρο πως ο καθένας τους έχει ένα μικρό παράδεισο μέσα στην ψυχή του.
Υπάρχει ένα μυστικό και
πιστέψτε με είναι πολύ απλό. Αυτό λοιπόν το μυστικό το μοιράζονται σήμερα μαζί
μας μέσα από αυτές τις δημιουργίες, και αυτό το μυστικό είναι πως μόνο με την
καρδιά μπορεί να δει κανείς σωστά , το ουσιώδες είναι αόρατο με το μάτι.
Είμαι σίγουρος πως
ανάμεσά μας σήμερα βρίσκεται η ευγενική ψυχή της αγαπημένης μας Ισμήνης. Θα
είναι τόσο περήφανη για τα παιδιά της, θα είναι τόσο γαληνεμένη που τα βλέπει
να δημιουργούν και να χαίρονται. Είναι παντού διάχυτη η παρουσία της και η
ζεστασιά της. Ξέρετε ο θάνατος δεν μπορεί να σπάσει τα δεσμά της αγάπης.
Εκεί που βρίσκεται
τώρα, είναι ήρεμη. Και ξέρετε γιατί; Γιατί όλες αυτές οι αθώες ψυχές που με
τόση αγάπη άπλωσε τις φτερούγες της και
προστάτευε τόσα χρόνια, σαν δεύτερη μάνα , ζωγραφίζουν σήμερα με πόνο γι’
αυτήν, και ο Θεός τις ακούει.
Αγαπητοί φίλοι,
Είμαι βέβαιος ότι
διερμηνεύω τα αισθήματα όλων σας εκφράζοντας
τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όσους συνέβαλαν για την αξιέπαινη αυτή
προσπάθεια.
Ιδιαίτερα όμως συγχαρητήρια αξίζουν στον αγαπητό φίλο Χρίστο
Γεωργιάδη, καθηγητή ζωγραφικής, που με τόση υπομονή δίδαξε αυτά τα παιδιά
μεταφέροντας τους γνώσεις μα πάνω από
όλα δίνοντας τους αγάπη και ευκαιρία για δημιουργία
Με τις λίγες αυτές
σκέψεις σας καλώ να χαρούμε την έκθεση που απλώνεται σήμερα μπροστά μας και να
θαυμάσουμε μαζί τα έργα που ομορφαίνουν το χώρο αυτό.
Σας ευχαριστώ.
